Τὰ τελευταία χρόνια παρατηροῦμε ἀπὸ φορεῖς ἐπιρροῆς τῆς Κοινῆς Γνώμης, ὅπως ΜΜΕ, τηλεοπτικὲς ἐκπομπές, ἀκαδημαϊκούς, καὶ πολιτικούς, μία τάση «ἀδελφοποίησης» μὲ τὴν Τουρκία. Βεβαίως ὅλοι οἱ λαοὶ εἴμαστε ἀδέλφια, ἐντάξει, ἀλλὰ γιατί νὰ μὴν παρατηροῦμε καὶ παρόμοιες θέσεις ὅσον ἀφορᾶ στοὺς ἑλληνόφωνους τῆς Ν. Ἰταλίας, ἢ κάποιες φυλὲς στὴν Ν. Ἱσπανία ἢ ἀκόμα καὶ γιὰ τοὺς Κάλας τοῦ Πακιστᾶν; Αὐτὸ καὶ μόνο μᾶς κάνει ἐπιφυλακτικοὺς ὡς πρὸς τὴ σκοπιμότητα τῶν κέντρων αὐτῶν.

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε τί παιχνίδι «παίζεται», πρέπει πρῶτα νὰ ἀναλογιστοῦμε μὲ τί εὐκολία οἱ ΗΠΑ ἐπιτίθενται σὲ ὅποιον ἐπιθυμοῦν, (Σερβία, Ἰράκ, Ἀφγανιστᾶν κλπ), καὶ γιατί δὲν ἔχουν λύσει ὡς τώρα τὶς διαφορὲς στὴν «Ἐνδιάμεση Περιοχή». Φαίνεται ὅτι κάτι ἀναμένουν ἀπὸ τὸ Τρίγωνο Ἑλλάδος-Τουρκίας-Ἰσραήλ. Φυσικὰ δὲν εἴμαστε ἀφελεῖς νὰ νομίζουμε ὅτι μᾶς ἀγαποῦν, ἢ ὅτι θέλουν τὰ πετρέλαιά μας. Αὐτὰ τὰ παίρνουν ὅποτε θέλουν. Τὸ ζήτημα εἶναι ἀλλοῦ.

Εἶναι γνωστὸ ἀπὸ ἀναλύσεις ὅτι ἡ Κίνα ἀνέρχεται σταθερὰ στὸ προσκήνιο, ἀλλὰ ἔχει μία μειλίχιο τακτική, ἡ ὁποία δὲν ἐγείρει ἀνησυχίες στὸν ἁπλὸ λαό. Ὅμως τὰ γεράκια τῶν ΗΠΑ λαμβάνουν ἄλλα σήματα, καὶ δὲν εἶναι διατεθειμένα νὰ χάσουν ἀμαχητὶ τὸ παγκόσμιο μονοπώλιο ἰσχύος. Ἂν ἀναλογιστοῦμε καὶ τὴν ἀέναο ἐπιθυμία τῆς Ρωσίας (παλαιότερα ἦτο πιὸ ἐμφανὴς) γιὰ ἔξοδο στὶς «Θερμὲς Θάλασσες» τὸ αἴνιγμα λύνεται: Οἱ ΗΠΑ θέλουν «ἀνάχωμα» ἐναντίον Κίνας-Ρωσίας πρὸς τὴ Μεσόγειο.

Ἡ Τουρκία ἀποτελοῦσε ἀνέκαθεν τὸ «καλὸ παιδὶ» τῶν ΗΠΑ. Στρατιωτικὴ βοήθεια ἄφθονη, ἀτιμωρησία γιὰ «ἀταξίες» καὶ τὰ τοιαῦτα. Ὅμως ἔχει πολλὰ προβλήματα ἐσωτερικῆς ἀποδόμησης. Κυριότερο ἐξ αὐτῶν εἶναι τὸ Κουρδικό. Δὲν εἶναι περίεργο ποὺ ὁ κ. Ἐρντογᾶν στὶς 23/11/11 ζήτησε δημοσίως συγγνώμη γιὰ τὶς σφαγὲς τῶν Κούρδων τοῦ Ντερσὶμ τὸ 1937; Τυχαῖο κι αὐτό;

Στὴ γεωπολιτικὴ δὲν ὑπάρχει τίποτα τυχαῖο. Ἁπλὰ φαίνεται ὅτι οἱ ΗΠΑ διέταξαν ἐπαναχάραξη συνόρων στὴν εὐρύτερη περιοχή. Φαίνεται ὅτι θέλουν νὰ δημιουργήσουν ἕνα προτεκτοράτο (τύπου Ἀλβανίας-Κοσσόβου) στὴν περιοχὴ τοῦ Κουρδιστᾶν, καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐπιτύχουν 2 σκοπούς: πρώτον τὸν ἔλεγχο τῶν ὑδατοφραγμάτων τῶν ποταμῶν Τίγρητος καὶ Εὐφράτου, ζωτικότατο γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ δεύτερον τὴν στερεοποίηση τῆς Τουρκίας γιὰ νὰ μπορέσει νὰ προχωρήσει στὸ δεύτερο βῆμα: τὴν προσέγγιση μὲ τὴν Ἑλλάδα!

Δὲν εἶναι ἐπιστημονικὴ φαντασία. Ἤδη πέρασαν πολιτικοὶ καὶ ἀπὸ τὶς 2 πλευρές, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦσαν τὴν προσέγγιση. Χαρακτηριστικὰ παραδείγματα οἱ Τουργκοὺτ Ὀζὰλ καὶ ΓΑΠ. Καὶ ἀπὸ τὴ μία πρέπει νὰ εἴμαστε ἀνοικτοὶ πρὸς ὁποιαδήποτε προσέγγιση γίνεται μὲ ἴσους ὅρους γιὰ τὸ συμφέρον καὶ τῶν 2 πλευρῶν, μὲ ἐπίλυση τῶν διαφορῶν κλπ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως βλέπουμε ὅτι ἐδῶ ἔχουμε μεθοδευμένη καθοδήγηση μὲ σκοπὸ τὸ συμφέρον στὶς ΗΠΑ! Γιατί νὰ δεχθοῦμε κάτι τέτοιο; Τί θὰ κερδίσουμε ἐμεῖς ἂν θυσιάσουμε τὸ (θυσιασμένο καὶ νεκρὸ εἶναι ἀλήθεια) κράτος μας, γιὰ μία τοῦρκο-ἑλληνικὴ συνομοσπονδία, ἡ ὁποία θὰ ἔχει σκοπὸ νὰ γίνει ἀνάχωμα στὶς Ρωσία καὶ Κίνα μὲ ὑποστήριξη ΗΠΑ; Ἄλλο ἂν ὡριμάσει ἡ ἰδέα στοὺς 2 λαοὺς καὶ θελήσουμε νὰ ἐπεκτείνουμε ἐμπορικὲς-οἰκονομικὲς ἢ ἄλλες δραστηριότητες μεταξύ μας, ὥστε νὰ φύγουμε ἀπὸ τὸν κλοιὸ τῆς Δύσης, καὶ νὰ περάσουμε στὶς ἀγκάλες τῆς Ἀνατολῆς. Ἀλλὰ ὄχι καὶ «ἀνάχωμα» τῶν ΗΠΑ! Κάποιοι ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ ἐλευθερία σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, (ἀσχέτως ἂν ἀπὸ τὰ πρῶτα κιόλας χρόνια οἱ φόροι ποὺ δίδαμε γιὰ τὰ δάνεια ἀπὸ τοὺς Ρόθτσιλντ ἦταν μεγαλύτεροι ἀπὸ τοὺς φόρους πρὸς τὸ Σουλτάνο). Μποροῦμε νὰ ἀφυπνιστοῦμε ἐπιτέλους ὅλοι, γιὰ νὰ τὴ δοῦμε ποτέ;

"Βουρδουνάρης" για το ClopYPastE blog

Πηγή: ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com