ClopYPastE blog on Twitter
Follow us...
ClopYPastE blog Facebook fan page
Έλα στην παρέα μας...
Ποτέ μην ξεχνάς να αναφέρεις την πηγή μιας ανάρτησης ή ενός σκίτσου.
Ο δημιουργός του αφιέρωσε κάποιο χρόνο για να το κάνει και είναι απαράδεκτο να τον αγνοείς!
Πώς γίνεται η απάτη με κάποιον που προσποιείται τον λογιστή σας
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί πώς ακριβώς στήνεται η απάτη με τον «ψεύτικο» λογιστή.
Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι συνεργάζεστε με κάποιο λογιστικό γραφείο, οι απατεώνες επικοινωνούν τηλεφωνικώς μαζί σας προσποιούμενοι ότι είναι από εκεί και προσπαθούν να σας αποσπάσουν τα στοιχεία της κάρτας σας, δήθεν για κάποιο επίδομα που δικαιούστε...
22.3.25
Καρυστιανού από το Πάντειο: Συγκλονιστική ομιλία - γροθιά στο στομάχι για την κατάντια της ελληνικής δημοκρατίας!
Συγκλονιστική Μαρία Καρυστιανού! Σε μία ομιλία γροθιά στο στομάχι περιέγραψε, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην εκδήλωση των φοιτητικών συλλόγων της Αθήνας το βράδυ της Τετάρτης (12/3/2025), την κατάντια της ελληνικής δημοκρατίας. Η πρόεδρος του συλλόγου των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, ζήτησε να γίνει άρση του απορρήτου των τηλεφώνων για να αποδειχθεί η συγκάλυψη από την αρχή μετά το μοιραίo βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους…
Η μεγαλύτερη αίθουσα της Παντείου, η 108 του γυάλινου κτηρίου πλημμύρισε, δεν έπεφτε καρφίτσα με τους φοιτητές να χειροκροτούν όρθιοι τη Μαρία Καρυστιανού τόσο όταν μπήκε, όσο και όταν ξεκίνησε να μιλάει από σεβασμό, αλληλεγγύη και αγάπη…
«Κρυμμένοι πίσω από την ασυλία τους, μας κουνάνε το δάκτυλο…», είπε η Μαρία Καρυστιανού για τους πολιτικούς ενόχους, ενώ μεταξύ πολλών άλλων επισήμανε:
- «Μας περνάνε για ηλίθιους…».
- «Τρανή απόδειξη ενοχής ήταν η πλήρης διαστρέβλωση του ξεκάθαρου μηνύματος των συγκεντρώσεων της 28ης Φεβρουαρίου… Ο υπόλογος εξουσιαστής, προσπαθεί να καρπωθεί τη δύναμη από την ένωση του κόσμου προς όφελος του».
Επίσης μίλησε για «δολιότητα του αλαζόνα» (του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη χωρίς να τον κατονομάσει). Και συνέχισε πως οι πολιτικοί εκτός του ότι «κινδυνεύουν να χάσουν τη χρυσή κουτάλα», έχουν και νέα έννοια: «Υπάρχει και σοβαρότατος κίνδυνος μη ελεγχόμενος, από αυτό που γεννήθηκε από τη μεταξύ μας σύνδεση και αγάπη. Ζούμε τη μεγαλύτερη υγιή κοινωνική αντίδραση. Ζητάμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Και η αληθινή δικαιοσύνη θα στείλει τους ενόχους στο πιο βαθύ μπουντρούμι! Δεν ευθύνονται μόνο οι τελευταίοι πολιτικοί, αλλά οι τελευταίοι είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί! Για αυτό θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να μας αποτρέψουν, να μας εξαφανίσουν, να μας αφανίσουν».
- «Δεν έχουμε πολιτικό σύστημα, πρόκειται για πολιτικό καθεστώς. Έχουν μετατρέψει το πολίτευμα σε κάτι μόνιμα αυταρχικό και φασιστικό».
- Η Καρυστιανού επίσης απάντησε σε όσους μιλούν για προσπάθεια της ίδιας να εκμεταλλευτεί κομματικά την όλη υπόθεση: «Λένε πως έχουμε βλέψεις και σκοπιμότητες. Λες και είχαμε εμείς βλέψεις να γίνουμε γρανάζι αυτού του συστήματος, που σκότωσε τα παιδιά μας!».
- Και για την πρόσφατη απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας ειπώθηκε πως: «Δεν τολμάμε να κρίνουμε το μαγαζί τους, τόσο βαθιά η αλαζονεία τους, να λένε το Κοινοβούλιο μαγαζί. Ο ένας ξεπλένει ο ένας τον άλλον πολλά χρόνια τώρα…».
- «Αλληλοβοηθούμενοι έδωσαν προσυμφωνημένα παράταση έξι μηνών στον αρχηγό της συγκάλυψης των Τεμπών. Μήπως όμως μερικές παραιτήσεις βουλευτών θα ήταν αρκετές για να γίνει πράξη το αίτημα των πολιτών; Αλλά ποιός βουλευτής να ξεβολευτεί; Προς το παρόν γλιτώνουν ακόμα και από δολοφονίες… Δολοφόνος δεν είναι μόνο αυτός που κρατά πιστόλι, αλλά και αυτός που ξέρει και δεν κάνει τίποτα και έπαιξε τη ζωή των παιδιών μας στα… ζάρια».
- «Είναι ευκαιρία να το κάνουμε όλοι μαζί. Μια δίκαιη χώρα. Ευγνώμων, που βγήκαμε στους δρόμους, τολμάμε… Σίγουρα μπορούμε να μη σιωπούμε, να βγαίνουμε στους δρόμους, να διεκδικούμε και να ζητήσουμε να αλλάξουν όλα στη χώρα μας! Για το σαθρό πολιτικό καθεστώς και για Δικαιοσύνη, Ελευθερία...».
Πηγή: agrafto.gr - ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
Η μεγαλύτερη αίθουσα της Παντείου, η 108 του γυάλινου κτηρίου πλημμύρισε, δεν έπεφτε καρφίτσα με τους φοιτητές να χειροκροτούν όρθιοι τη Μαρία Καρυστιανού τόσο όταν μπήκε, όσο και όταν ξεκίνησε να μιλάει από σεβασμό, αλληλεγγύη και αγάπη…
«Κρυμμένοι πίσω από την ασυλία τους, μας κουνάνε το δάκτυλο…», είπε η Μαρία Καρυστιανού για τους πολιτικούς ενόχους, ενώ μεταξύ πολλών άλλων επισήμανε:
- «Μας περνάνε για ηλίθιους…».
- «Τρανή απόδειξη ενοχής ήταν η πλήρης διαστρέβλωση του ξεκάθαρου μηνύματος των συγκεντρώσεων της 28ης Φεβρουαρίου… Ο υπόλογος εξουσιαστής, προσπαθεί να καρπωθεί τη δύναμη από την ένωση του κόσμου προς όφελος του».
Επίσης μίλησε για «δολιότητα του αλαζόνα» (του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη χωρίς να τον κατονομάσει). Και συνέχισε πως οι πολιτικοί εκτός του ότι «κινδυνεύουν να χάσουν τη χρυσή κουτάλα», έχουν και νέα έννοια: «Υπάρχει και σοβαρότατος κίνδυνος μη ελεγχόμενος, από αυτό που γεννήθηκε από τη μεταξύ μας σύνδεση και αγάπη. Ζούμε τη μεγαλύτερη υγιή κοινωνική αντίδραση. Ζητάμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Και η αληθινή δικαιοσύνη θα στείλει τους ενόχους στο πιο βαθύ μπουντρούμι! Δεν ευθύνονται μόνο οι τελευταίοι πολιτικοί, αλλά οι τελευταίοι είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί! Για αυτό θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να μας αποτρέψουν, να μας εξαφανίσουν, να μας αφανίσουν».
- «Δεν έχουμε πολιτικό σύστημα, πρόκειται για πολιτικό καθεστώς. Έχουν μετατρέψει το πολίτευμα σε κάτι μόνιμα αυταρχικό και φασιστικό».
- Η Καρυστιανού επίσης απάντησε σε όσους μιλούν για προσπάθεια της ίδιας να εκμεταλλευτεί κομματικά την όλη υπόθεση: «Λένε πως έχουμε βλέψεις και σκοπιμότητες. Λες και είχαμε εμείς βλέψεις να γίνουμε γρανάζι αυτού του συστήματος, που σκότωσε τα παιδιά μας!».
- Και για την πρόσφατη απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας ειπώθηκε πως: «Δεν τολμάμε να κρίνουμε το μαγαζί τους, τόσο βαθιά η αλαζονεία τους, να λένε το Κοινοβούλιο μαγαζί. Ο ένας ξεπλένει ο ένας τον άλλον πολλά χρόνια τώρα…».
- «Αλληλοβοηθούμενοι έδωσαν προσυμφωνημένα παράταση έξι μηνών στον αρχηγό της συγκάλυψης των Τεμπών. Μήπως όμως μερικές παραιτήσεις βουλευτών θα ήταν αρκετές για να γίνει πράξη το αίτημα των πολιτών; Αλλά ποιός βουλευτής να ξεβολευτεί; Προς το παρόν γλιτώνουν ακόμα και από δολοφονίες… Δολοφόνος δεν είναι μόνο αυτός που κρατά πιστόλι, αλλά και αυτός που ξέρει και δεν κάνει τίποτα και έπαιξε τη ζωή των παιδιών μας στα… ζάρια».
- «Είναι ευκαιρία να το κάνουμε όλοι μαζί. Μια δίκαιη χώρα. Ευγνώμων, που βγήκαμε στους δρόμους, τολμάμε… Σίγουρα μπορούμε να μη σιωπούμε, να βγαίνουμε στους δρόμους, να διεκδικούμε και να ζητήσουμε να αλλάξουν όλα στη χώρα μας! Για το σαθρό πολιτικό καθεστώς και για Δικαιοσύνη, Ελευθερία...».
13.3.25
Ο τροχαιοϊός: Η πανδημία που μας σκοτώνει σιωπηλά
Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες που η ανθρωπότητα πάγωσε μπροστά στον κορωνοϊό. Κλειστήκαμε στα σπίτια, αναστείλαμε τη ζωή μας, σταματήσαμε να αγκαλιαζόμαστε. Το κράτος πήρε άμεσα μέτρα: καθημερινές ανακοινώσεις, αυστηρά lockdown, πρόστιμα, εκστρατείες ενημέρωσης, ολόκληρη η κοινωνία σε κατάσταση συναγερμού. Και σωστά, γιατί ήταν θέμα ζωής και θανάτου.
Χρόνια όμως, υπάρχει ένας άλλος ιός. Πιο σιωπηλός, πιο διαρκής και, δυστυχώς, πιο ανεκτός. Ο τροχαιοϊός.
Ναι, καλά διαβάσατε: τροχαιοϊός.
Ένας ιός που δεν κολλάει από σταγονίδια, αλλά σκοτώνει από απερισκεψία. Που δεν χρειάζεται εμβόλιο, αλλά κοινή λογική. Που δεν χρειάζεται μάσκες, αλλά φρένα. Που όμως έχει κι αυτός τα «θύματά» του: οδηγούς, συνεπιβάτες, πεζούς. Νέα παιδιά. Οικογένειες. Ζωές που χάνονται στη στιγμή.
Η Ελλάδα μετρά κάθε χρόνο εκατοντάδες νεκρούς από τροχαία. Μόνο που γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα «δελτίο θυμάτων» στις 6 το απόγευμα. Δεν υπάρχει καμία έκτακτη εκπομπή. Καμία καμπάνια «μένουμε ασφαλείς». Μόνο ένα «ακόμα ένα τροχαίο» στα ψιλά των ειδήσεων, άντε και κανένα βίντεο από τα κανάλια που εφιστά την προσοχή για τους κινδύνους που διατρέχουν οι οδηγοί.
Κι όμως, η κατάσταση είναι εθνική τραγωδία. Και το ερώτημα παραμένει καυτό:
👉 Μήπως αν ο τροχαιοϊός σκότωνε με ρυθμούς κορωνοϊού, θα βλέπαμε το ίδιο σθένος από την πολιτεία;
👉 Μήπως αν υπήρχε «έξαρση» θανάτων μέσα σε μια εβδομάδα, θα επιβάλλονταν περιορισμοί στην κυκλοφορία;
Η απάντηση είναι απλή: Θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει όλα αυτά.
Γιατί τί διαφορά έχει μια μάνα που χάνει το παιδί της από κορωνοϊό, από μια μάνα που το χάνει στην άσφαλτο;
Καμία. Απολύτως καμία.
Δεν είναι θέμα τύχης. Είναι θέμα ευθύνης.
Ευθύνης των οδηγών. Ευθύνης της πολιτείας. Ευθύνης όλων μας.
Μέτρα υπάρχουν. Τεχνολογία υπάρχει. Η θέληση λείπει. Και κάθε μέρα που περνά, άλλος ένας άνθρωπος γράφεται στη λίστα του τροχαιοϊού.
🛑 Ήρθε η ώρα να σημάνει συναγερμός.
Όπως με τον κορωνοϊό, έτσι και τώρα: χρειαζόμαστε ενημέρωση, αυστηρότητα, πρόληψη, εκπαίδευση, και μηδενική ανοχή.
Αλλιώς, η άσφαλτος θα συνεχίσει να ποτίζεται με αίμα και τα δάκρυα θα γίνουν καθημερινότητα.
📢 Μην περιμένεις να είναι το δικό σου παιδί το επόμενο. Μίλα. Δράσε. Ζήτα αλλαγή.
Γιατί οι δρόμοι δεν είναι να σκοτώνουν. Είναι για να μας πάνε σπίτι.
Χρόνια όμως, υπάρχει ένας άλλος ιός. Πιο σιωπηλός, πιο διαρκής και, δυστυχώς, πιο ανεκτός. Ο τροχαιοϊός.
Ναι, καλά διαβάσατε: τροχαιοϊός.
Ένας ιός που δεν κολλάει από σταγονίδια, αλλά σκοτώνει από απερισκεψία. Που δεν χρειάζεται εμβόλιο, αλλά κοινή λογική. Που δεν χρειάζεται μάσκες, αλλά φρένα. Που όμως έχει κι αυτός τα «θύματά» του: οδηγούς, συνεπιβάτες, πεζούς. Νέα παιδιά. Οικογένειες. Ζωές που χάνονται στη στιγμή.
Η Ελλάδα μετρά κάθε χρόνο εκατοντάδες νεκρούς από τροχαία. Μόνο που γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα «δελτίο θυμάτων» στις 6 το απόγευμα. Δεν υπάρχει καμία έκτακτη εκπομπή. Καμία καμπάνια «μένουμε ασφαλείς». Μόνο ένα «ακόμα ένα τροχαίο» στα ψιλά των ειδήσεων, άντε και κανένα βίντεο από τα κανάλια που εφιστά την προσοχή για τους κινδύνους που διατρέχουν οι οδηγοί.
Κι όμως, η κατάσταση είναι εθνική τραγωδία. Και το ερώτημα παραμένει καυτό:
👉 Μήπως αν ο τροχαιοϊός σκότωνε με ρυθμούς κορωνοϊού, θα βλέπαμε το ίδιο σθένος από την πολιτεία;
👉 Μήπως αν υπήρχε «έξαρση» θανάτων μέσα σε μια εβδομάδα, θα επιβάλλονταν περιορισμοί στην κυκλοφορία;
Η απάντηση είναι απλή: Θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει όλα αυτά.
Γιατί τί διαφορά έχει μια μάνα που χάνει το παιδί της από κορωνοϊό, από μια μάνα που το χάνει στην άσφαλτο;
Καμία. Απολύτως καμία.
Δεν είναι θέμα τύχης. Είναι θέμα ευθύνης.
Ευθύνης των οδηγών. Ευθύνης της πολιτείας. Ευθύνης όλων μας.
Μέτρα υπάρχουν. Τεχνολογία υπάρχει. Η θέληση λείπει. Και κάθε μέρα που περνά, άλλος ένας άνθρωπος γράφεται στη λίστα του τροχαιοϊού.
🛑 Ήρθε η ώρα να σημάνει συναγερμός.
Όπως με τον κορωνοϊό, έτσι και τώρα: χρειαζόμαστε ενημέρωση, αυστηρότητα, πρόληψη, εκπαίδευση, και μηδενική ανοχή.
Αλλιώς, η άσφαλτος θα συνεχίσει να ποτίζεται με αίμα και τα δάκρυα θα γίνουν καθημερινότητα.
📢 Μην περιμένεις να είναι το δικό σου παιδί το επόμενο. Μίλα. Δράσε. Ζήτα αλλαγή.
Γιατί οι δρόμοι δεν είναι να σκοτώνουν. Είναι για να μας πάνε σπίτι.
13.3.25
Αθήνα: Η πρωτεύουσα της ρίψης… και όχι μόνο των σκουπιδιών
Η Αθήνα βρωμάει. Και όχι μόνο από τα σκουπίδια.
Βρωμάει από τη βρωμιά που αφήνει η αδιαφορία, από τη δυσωδία της εγκατάλειψης και από την αποσύνθεση μιας πόλης που μοιάζει να έχει παραιτηθεί.
Η Αθήνα έχει φτάσει σε σημείο να θυμίζει έναν υπαίθριο σκουπιδότοπο.
Με πεζοδρόμια γεμάτα σακούλες, παγκάκια με κουτάκια, σταθμούς μετρό με χαρτιά, μπουκάλια και κουτιά φαγητού πεταμένα δίπλα σε… άδειους κάδους. Στον ηλεκτρικό το ίδιο. Στις πλατείες. Στις στάσεις. Στα πεζοδρόμια. Στις γωνίες κάθε γειτονιάς.
Και όχι, δεν είναι μόνο θέμα υποδομών.
Ναι, οι κάδοι είναι λίγοι. Ναι, είναι ξεχαρβαλωμένοι, υπερχείλισαν ή δεν μαζεύονται έγκαιρα. Ναι, η Πολιτεία και ο Δήμος μοιάζουν ανίκανοι να διαχειριστούν το πρόβλημα σε βάθος. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κι εμείς.
Γιατί, για να το πούμε ξεκάθαρα:
Και όχι, δεν είναι μόνο θέμα υποδομών.
Ναι, οι κάδοι είναι λίγοι. Ναι, είναι ξεχαρβαλωμένοι, υπερχείλισαν ή δεν μαζεύονται έγκαιρα. Ναι, η Πολιτεία και ο Δήμος μοιάζουν ανίκανοι να διαχειριστούν το πρόβλημα σε βάθος. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κι εμείς.
Γιατί, για να το πούμε ξεκάθαρα:
Κανένας Δήμος δεν μπορεί να μαζέψει την ανευθυνότητα.
Κανένα συνεργείο καθαριότητας δεν προλαβαίνει τη βρωμιά της νοοτροπίας.
Όταν κάποιος ψάχνει τον κάδο, αδειάζει σακούλες και φεύγει αφήνοντας τα πάντα χυμένα απ’ έξω, αυτό δεν είναι απλώς φτώχεια. Είναι και εγκατάλειψη από την κοινωνία.
Όταν βλέπει κάποιος τα σκουπίδια έξω και λέει «ε, ας τ’ αφήσω κι εγώ», αυτό λέγεται συνήθεια του «δε βαριέσαι».
Όταν πετάμε ό,τι να 'ναι μέσα στον κάδο ανακύκλωσης, από φλούδες μέχρι οικοδομικά μπάζα, αυτό λέγεται έλλειψη σεβασμού, όχι άγνοια.
Όταν υπάρχουν κάδοι λίγα μέτρα πιο πέρα, αλλά εμείς αφήνουμε τα απορρίμματα δίπλα στο παγκάκι που καθόμαστε, αυτό λέγεται αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο.
Και για να είμαστε ξεκάθαροι:
Κανένα συνεργείο καθαριότητας δεν προλαβαίνει τη βρωμιά της νοοτροπίας.
Όταν κάποιος ψάχνει τον κάδο, αδειάζει σακούλες και φεύγει αφήνοντας τα πάντα χυμένα απ’ έξω, αυτό δεν είναι απλώς φτώχεια. Είναι και εγκατάλειψη από την κοινωνία.
Όταν βλέπει κάποιος τα σκουπίδια έξω και λέει «ε, ας τ’ αφήσω κι εγώ», αυτό λέγεται συνήθεια του «δε βαριέσαι».
Όταν πετάμε ό,τι να 'ναι μέσα στον κάδο ανακύκλωσης, από φλούδες μέχρι οικοδομικά μπάζα, αυτό λέγεται έλλειψη σεβασμού, όχι άγνοια.
Όταν υπάρχουν κάδοι λίγα μέτρα πιο πέρα, αλλά εμείς αφήνουμε τα απορρίμματα δίπλα στο παγκάκι που καθόμαστε, αυτό λέγεται αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο.
Και για να είμαστε ξεκάθαροι:
Δε βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όσους αφήνουν ένα σακουλάκι με φαγητό δίπλα στον κάδο, ή ρούχα κρεμασμένα απέξω. Μπορεί να μην είναι το ιδανικό σημείο, αλλά εκεί τουλάχιστον υπάρχει πρόθεση προσφοράς, ένα ίχνος ανθρωπιάς. Κι αυτή δεν μυρίζει. Αντίθετα, ευωδιάζει.
Το πρόβλημα είναι αλλού:
Στην έλλειψη παιδείας, στην ανοχή της ασχήμιας, στην απροθυμία να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί ως πολίτες μιας πόλης που κάποτε λεγόταν «κέντρο του πολιτισμού».
Η κατάσταση στους χώρους υγειονομικής ταφής; Πονεμένη ιστορία.
Η κατάσταση στους χώρους υγειονομικής ταφής; Πονεμένη ιστορία.
Η αποκομιδή; Σε πολλά σημεία προβληματική.
Η διαχείριση των απορριμμάτων; Καθυστερημένη, ανεπαρκής, σχεδόν πρόχειρη.
Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει απλό:
Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει απλό:
Θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στη βρωμιά με κατεβασμένο το κεφάλι, ή θα αρχίσουμε να απαιτούμε, αλλά και να πράττουμε;
Γιατί όσο ο Δήμος κοιμάται και η Πολιτεία αδιαφορεί, τόσο το πρόβλημα θα μας «ξεβράζει» μπροστά στην πόρτα μας. Κυριολεκτικά – με τόνους σκουπιδιών.
Και μεταφορικά – με κάθε μορφή κοινωνικής εγκατάλειψης και παραίτησης.
Γιατί τελικά, δεν είναι απλώς θέμα καθαριότητας. Είναι και θέμα παιδείας.
Γιατί όσο ο Δήμος κοιμάται και η Πολιτεία αδιαφορεί, τόσο το πρόβλημα θα μας «ξεβράζει» μπροστά στην πόρτα μας. Κυριολεκτικά – με τόνους σκουπιδιών.
Και μεταφορικά – με κάθε μορφή κοινωνικής εγκατάλειψης και παραίτησης.
Γιατί τελικά, δεν είναι απλώς θέμα καθαριότητας. Είναι και θέμα παιδείας.
13.3.25
Γυναίκα κλωτσάει μανιωδώς λεωφορείο του ΟΑΣΑ, επειδή ο οδηγός δεν της ανοίγει – «Θα στα σπάσω όλα...»
Ένα πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε στην Αθήνα, με μια γυναίκα να κλωτσάει λεωφορείο, το οποίο ήταν σταματημένο σε φανάρι.
Πηγή: enikos.gr - ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
Συγκεκριμένα, το συμβάν εκτυλίχθηκε στο κέντρο της πόλης έξω από το λεωφορείο «211» που κάνει τη διαδρομή Μεταμόρφωση – Ακαδημία.
Σύμφωνα με αναφορές, ο οδηγός φέρεται να αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα για να μπει η γυναίκα, με αποτέλεσμα εκείνη να αντιδράσει έντονα, βρίζοντας και χτυπώντας το όχημα.
Μάλιστα, η γυναίκα κατάφερε έπειτα από μερικές κλωτσιές να κατεβάσει τη «μάσκα» του λεωφορείου, ενώ ακούγεται να φωνάζει «θα στα σπάσω όλα ρε...».
Ο οδηγός κάλεσε άμεσα την Αστυνομία και λόγω της διαδικασίας που έπρεπε να ακολουθήσει καθυστέρησε και τελικά ματαιώθηκε το δρομολόγιο.
Δείτε το βίντεο:
Δείτε το βίντεο:
12.3.25
Ολυμπιακός: To φαντασμαγορικό drone show στον ουρανό του Πειραιά για τα 100 χρόνια
Με μία φαντασμαγορική εκδήλωση και με ένα ακόμη πιο εντυπωσιακό σόου από drones, που πέταξαν στον ουρανό του Πειραιά δημιουργώντας τρομερούς συνδυασμούς, κορυφώθηκαν το βράδυ της Δευτέρας (10/3/2025) οι εορτασμοί για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού.
Η «ερυθρόλευκη» οικογένεια είχε προσκαλέσει τον κόσμο της ομάδας στις 19:25 («πατώντας» πάνω στη χρονολογία ίδρυσης του κλαμπ) έξω απ’ το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, αλλά και στον πύργο του Πειραιά που είχε φωταγωγηθεί με τα χρώματα της ομάδας, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα σε χιλιάδες φίλους του Ολυμπιακού, οι οποίοι γιόρτασαν με την ψυχή τους τα γενέθλια του συλλόγου.
Η «ερυθρόλευκη» οικογένεια είχε προσκαλέσει τον κόσμο της ομάδας στις 19:25 («πατώντας» πάνω στη χρονολογία ίδρυσης του κλαμπ) έξω απ’ το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, αλλά και στον πύργο του Πειραιά που είχε φωταγωγηθεί με τα χρώματα της ομάδας, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα σε χιλιάδες φίλους του Ολυμπιακού, οι οποίοι γιόρτασαν με την ψυχή τους τα γενέθλια του συλλόγου.
Στον ουρανό του Πειραιά, πάνω απ’ το λιμάνι, «παρήλασαν» για περίπου 15 λεπτά σε εντυπωσιακούς σχηματισμούς: Το σήμα του Ολυμπιακού, το όνομα της ομάδας, ένα δαφνοστεφανωμένο σήμα που έγραφε πάνω τον αριθμό «100», το σήμα του Conference League που κατέκτησαν πέρσι οι «ερυθρόλευκοι», αλλά και το UEFA Youth League, ο «Θρυλέων» κι ένα μήνυμα στα αγγλικά που έγραφε «We Keep On Dreaming», δηλαδή «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε», με τον κόσμο της πειραιώτικης ομάδας να γιορτάζει τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής της αγαπημένης του ομάδας.
12.3.25
Ρούχα του 1 ευρώ: Η υποκρισία της μόδας εν μέσω κλιματικής κρίσης
Σε μια εποχή που η κλιματική κρίση βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε παγκόσμιας ατζέντας, στην καρδιά της Αθήνας - αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας - ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια καταστήματα που πουλάνε ρούχα με τιμές τόσο χαμηλές, που μοιάζουν με αστείο: 1€, 2€, 3€. Μόδα για όλους, προσιτή σε κάθε τσέπη. Ή τουλάχιστον, έτσι μοιάζει.
Αρκεί όμως να ξύσει κανείς λίγο κάτω από την επιφάνεια για να αποκαλυφθεί ένα εφιαλτικό οικολογικό και κοινωνικό αποτύπωμα που κανείς δεν θέλει να δει.
Πώς γίνεται να διαδηλώνουμε για το κλίμα και, λίγο μετά, να αγοράζουμε πέντε μπλούζες του 1 ευρώ;
Αρκεί όμως να ξύσει κανείς λίγο κάτω από την επιφάνεια για να αποκαλυφθεί ένα εφιαλτικό οικολογικό και κοινωνικό αποτύπωμα που κανείς δεν θέλει να δει.
Η γρήγορη μόδα (fast fashion) στην Ελλάδα: Τί κρύβεται πίσω από τα ρούχα
Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. H γρήγορη μόδα - η μαζική παραγωγή φθηνών, συνήθως κακής ποιότητας ρούχων που προορίζονται να φορεθούν λίγες φορές και να πεταχτούν - είναι εδώ και χρόνια ένας από τους κύριους ενόχους για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Η βιομηχανία της μόδας ευθύνεται για περίπου 10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερο δηλαδή από τα αεροπλάνα και τα πλοία μαζί.
Πίσω από κάθε μπλουζάκι του ενός ευρώ, υπάρχει ένα εργοστάσιο στην Ασία με άθλιες συνθήκες εργασίας, παιδιά που ράβουν για ένα κομμάτι ψωμί, και τόνοι χημικών που καταλήγουν σε ποτάμια και εδάφη.
Κι όμως, στην Ελλάδα του 2025, αντί να στραφούμε σε υπεύθυνες καταναλωτικές συνήθειες, ανοίγουμε όλο και περισσότερα καταστήματα που εκμεταλλεύονται ακριβώς αυτό το σύστημα.
Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. H γρήγορη μόδα - η μαζική παραγωγή φθηνών, συνήθως κακής ποιότητας ρούχων που προορίζονται να φορεθούν λίγες φορές και να πεταχτούν - είναι εδώ και χρόνια ένας από τους κύριους ενόχους για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Η βιομηχανία της μόδας ευθύνεται για περίπου 10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερο δηλαδή από τα αεροπλάνα και τα πλοία μαζί.
Πίσω από κάθε μπλουζάκι του ενός ευρώ, υπάρχει ένα εργοστάσιο στην Ασία με άθλιες συνθήκες εργασίας, παιδιά που ράβουν για ένα κομμάτι ψωμί, και τόνοι χημικών που καταλήγουν σε ποτάμια και εδάφη.
Κι όμως, στην Ελλάδα του 2025, αντί να στραφούμε σε υπεύθυνες καταναλωτικές συνήθειες, ανοίγουμε όλο και περισσότερα καταστήματα που εκμεταλλεύονται ακριβώς αυτό το σύστημα.
Ρούχα «μαϊμού» με επώνυμες ετικέτες
Η ειρωνεία γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν αυτά τα καταστήματα δεν πωλούν απλώς φθηνά ρούχα, αλλά εμφανώς παραποιημένα προϊόντα, «μαϊμού» εκδοχές γνωστών brand names. T-shirt με το λογότυπο της Nike, παπούτσια που θυμίζουν Adidas, τσάντες που προσπαθούν να πείσουν ότι είναι Gucci. Κανένας έλεγχος, καμία πιστοποίηση, καμία φροντίδα για τα πνευματικά δικαιώματα ή την ποιότητα των υλικών.
Ο καταναλωτής μπορεί να νιώθει ότι κάνει «έξυπνες αγορές», αλλά στην πραγματικότητα συντηρεί ένα παράνομο κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης προϊόντων.
Η ειρωνεία γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν αυτά τα καταστήματα δεν πωλούν απλώς φθηνά ρούχα, αλλά εμφανώς παραποιημένα προϊόντα, «μαϊμού» εκδοχές γνωστών brand names. T-shirt με το λογότυπο της Nike, παπούτσια που θυμίζουν Adidas, τσάντες που προσπαθούν να πείσουν ότι είναι Gucci. Κανένας έλεγχος, καμία πιστοποίηση, καμία φροντίδα για τα πνευματικά δικαιώματα ή την ποιότητα των υλικών.
Ο καταναλωτής μπορεί να νιώθει ότι κάνει «έξυπνες αγορές», αλλά στην πραγματικότητα συντηρεί ένα παράνομο κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης προϊόντων.
Σημείωση: Το άρθρο αυτό δεν αναφέρεται στα δεύτερης διαλογής (second hand) καταστήματα που πωλούν αυθεντικά επώνυμα ρούχα σε μεταχειρισμένη κατάσταση. Αντιθέτως, οι πρωτοβουλίες αυτές προάγουν τη βιωσιμότητα και αξίζουν στήριξης.
Καταναλωτική τύφλωση ή βολική αμνησία;
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Την ώρα που η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται ολοένα και περισσότερο γύρω από την πράσινη μετάβαση, τη βιώσιμη κατανάλωση και τη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος, παρατηρείται ταυτόχρονα η ραγδαία εξάπλωση καταστημάτων που προσφέρουν ρούχα σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από έναν καφέ – με τους καταναλωτές να σπεύδουν να γεμίσουν σακούλες με αγορές.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Την ώρα που η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται ολοένα και περισσότερο γύρω από την πράσινη μετάβαση, τη βιώσιμη κατανάλωση και τη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος, παρατηρείται ταυτόχρονα η ραγδαία εξάπλωση καταστημάτων που προσφέρουν ρούχα σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από έναν καφέ – με τους καταναλωτές να σπεύδουν να γεμίσουν σακούλες με αγορές.
Πώς γίνεται να διαδηλώνουμε για το κλίμα και, λίγο μετά, να αγοράζουμε πέντε μπλούζες του 1 ευρώ;
Η ευθύνη είναι (και) δική μας
Δεν φταίνε μόνο τα καταστήματα. Ούτε οι κατασκευαστές, ούτε οι πωλητές. Φταίμε κι εμείς - ως καταναλωτές - που κλείνουμε τα μάτια μπροστά στις συνέπειες των επιλογών μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας, κάθε ευρώ που δίνουμε σε ένα τέτοιο μαγαζί είναι μια ψήφος υπέρ της γρήγορης μόδας, υπέρ της εκμετάλλευσης, υπέρ της καταστροφής του πλανήτη.
Αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, αν δεν αρχίσουμε να βλέπουμε τα ρούχα όχι ως φθηνό εμπόρευμα, αλλά ως προϊόντα με ιστορία, προέλευση και αντίκτυπο, τότε οι «φλόγες» της κλιματικής κρίσης θα συνεχίσουν να μας καίνε - όσο εμείς αλλάζουμε ντύσιμο (outfit) κάθε εβδομάδα.
Δεν φταίνε μόνο τα καταστήματα. Ούτε οι κατασκευαστές, ούτε οι πωλητές. Φταίμε κι εμείς - ως καταναλωτές - που κλείνουμε τα μάτια μπροστά στις συνέπειες των επιλογών μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας, κάθε ευρώ που δίνουμε σε ένα τέτοιο μαγαζί είναι μια ψήφος υπέρ της γρήγορης μόδας, υπέρ της εκμετάλλευσης, υπέρ της καταστροφής του πλανήτη.
Αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, αν δεν αρχίσουμε να βλέπουμε τα ρούχα όχι ως φθηνό εμπόρευμα, αλλά ως προϊόντα με ιστορία, προέλευση και αντίκτυπο, τότε οι «φλόγες» της κλιματικής κρίσης θα συνεχίσουν να μας καίνε - όσο εμείς αλλάζουμε ντύσιμο (outfit) κάθε εβδομάδα.
12.3.25
Ολική επαναφορά: Ερευνητές μετέτρεψαν καρκινικά κύτταρα σε φυσιολογικά
Σε μία πρωτοποριακή εξέλιξη στη θεραπεία του καρκίνου, ερευνητές στο Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κορέας (KAIST) ανέπτυξαν μία τεχνολογία που μετατρέπει καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου σε φυσιολογικά, χωρίς να τα καταστρέφει.
Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση, με επικεφαλής τον καθηγητή Kwang-Hyun Cho από το τμήμα Βιομηχανικής, διαφοροποιείται από τις παραδοσιακές θεραπείες που βασίζονται στην εξόντωση των καρκινικών κυττάρων, οδηγώντας έτσι σε σοβαρές παρενέργειες και κίνδυνο υποτροπής.
«Το γεγονός ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικά κύτταρα είναι ένα εκπληκτικό φαινόμενο. Η έρευνα αποδεικνύει ότι τέτοια αντιστροφή μπορεί να εφαρμοστεί συστηματικά», σχολίασε ο Cho.
Η ομάδα του KAIST ακολούθησε μία ριζοσπαστικά διαφορετική προσέγγιση, στοχεύοντας στην αιτία της εμφάνισης του καρκίνου. Η έρευνά τους στηρίζεται στην ιδέα ότι κατά την κυτταρική διαφοροποίηση - μία φυσιολογική διαδικασία στην οποία τα κύτταρα αλλάζουν σε πιο εξειδικευμένους τύπους - τα κύτταρα υποτροπιάζουν, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται από φυσιολογικά σε καρκινικά.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα ψηφιακό αντίγραφο του γονιδιακού δικτύου που εμπλέκεται στη διαφοροποίηση των φυσιολογικών κυττάρων. Αυτό το υπολογιστικό μοντέλο τους επέτρεψε, στη συνέχεια, να προσομοιώσουν και να αναλύσουν τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις των γονιδίων που ρυθμίζουν την κυτταρική διαφοροποίηση. Μέσω των προσομοιώσεων, η ομάδα ταυτοποίησε τους βασικούς μοριακούς διακόπτες που μπορούν να επαναφέρουν καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου σε φυσιολογική κατάσταση. Τα ευρήματά τους επιβεβαιώθηκαν από μοριακά πειράματα, κυτταρικές μελέτες και δοκιμές σε ζώα, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής τους.
Οδεύοντας προς μία θεραπεία αντιστροφής του καρκίνου
Η πρόσφατη έρευνα ανοίγει καινούργιους δρόμους στην ογκολογία και θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή μίας εντελώς διαφορετικής θεραπευτικής μεθόδου που δίνει λύση στα πιο πιεστικά προβλήματα αυτή τη στιγμή: τις παρενέργειες και τον κίνδυνο επανεμφάνισης. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Cho, «αυτή η έρευνα εισάγει την καινοτόμο ιδέα της θεραπείας αντιστροφής του καρκίνου, αντιστρέφοντας τα καρκινικά κύτταρα σε φυσιολογικά. Επίσης, θέτει τα θεμέλια αναπτύσσοντας τεχνολογία που εντοπίζει τους στόχους της καρκινικής αντιστροφής μέσω συστηματικής ανάλυσης των φυσιολογικών οδών της κυτταρικής διαφοροποίησης».
Και παρόλο που η έρευνα εστίασε στον καρκίνο του παχέος εντέρου, οι βασικές αρχές της μπορούν να επεκταθούν και σε άλλους τύπους καρκίνου. Εφαρμόζοντας την τεχνολογία του ψηφιακού αντιγράφου και σε άλλα δίκτυα γονιδίων, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα μπορέσουν να βρουν παρόμοιους μοριακούς διακόπτες, ανοίγοντας τον δρόμο για πιο ευρείες θεραπείες, επαναπροσδιορίζοντας τον τρόπο που καταπολεμούμε τον καρκίνο και προσφέροντας νέες ελπίδες στους ασθενείς.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Advanced Science.
Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση, με επικεφαλής τον καθηγητή Kwang-Hyun Cho από το τμήμα Βιομηχανικής, διαφοροποιείται από τις παραδοσιακές θεραπείες που βασίζονται στην εξόντωση των καρκινικών κυττάρων, οδηγώντας έτσι σε σοβαρές παρενέργειες και κίνδυνο υποτροπής.
«Το γεγονός ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικά κύτταρα είναι ένα εκπληκτικό φαινόμενο. Η έρευνα αποδεικνύει ότι τέτοια αντιστροφή μπορεί να εφαρμοστεί συστηματικά», σχολίασε ο Cho.
Το κλειδί βρίσκεται στην κυτταρική διαφοροποίηση
Όπως γράφει η ερευνητική ομάδα στην εισαγωγή της εργασίας, η έρευνα στην οξεία μυελογενή λευχαιμία, τον καρκίνο του μαστού και το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα έχει ήδη δείξει ότι η αντιστροφή είναι εφικτή αν ωθήσουμε τα κύτταρα στους καρκινικούς όγκους να διαφοροποιηθούν ή να επαναπρογραμματιστούν. Ωστόσο, η δυσκολία έγκειται στον εντοπισμό των υπεύθυνων ρυθμιστικών μηχανισμών που μπορούν να επιφέρουν τέτοιες αλλαγές. Αν αυτοί οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί της κυτταρικής διαφοροποίησης ταυτοποιηθούν και εφαρμοστούν σε καρκινικά κύτταρα, τότε θα έχουμε στη διάθεσή μας μία πολλά υποσχόμενη εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου.
Όπως γράφει η ερευνητική ομάδα στην εισαγωγή της εργασίας, η έρευνα στην οξεία μυελογενή λευχαιμία, τον καρκίνο του μαστού και το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα έχει ήδη δείξει ότι η αντιστροφή είναι εφικτή αν ωθήσουμε τα κύτταρα στους καρκινικούς όγκους να διαφοροποιηθούν ή να επαναπρογραμματιστούν. Ωστόσο, η δυσκολία έγκειται στον εντοπισμό των υπεύθυνων ρυθμιστικών μηχανισμών που μπορούν να επιφέρουν τέτοιες αλλαγές. Αν αυτοί οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί της κυτταρικής διαφοροποίησης ταυτοποιηθούν και εφαρμοστούν σε καρκινικά κύτταρα, τότε θα έχουμε στη διάθεσή μας μία πολλά υποσχόμενη εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου.
Οι συμβατικές θεραπείες εστιάζουν στην εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων. Όμως, γνωρίζουμε καλά ότι αυτές οι θεραπείες έχουν δύο σημαντικά προβλήματα: την πιθανότητα τα καρκινικά κύτταρα να αναπτύξουν αντοχή και να επιστρέψουν, και την παράπλευρη βλάβη των υγιών κυττάρων, με πολύ σοβαρές παρενέργειες.
Η ομάδα του KAIST ακολούθησε μία ριζοσπαστικά διαφορετική προσέγγιση, στοχεύοντας στην αιτία της εμφάνισης του καρκίνου. Η έρευνά τους στηρίζεται στην ιδέα ότι κατά την κυτταρική διαφοροποίηση - μία φυσιολογική διαδικασία στην οποία τα κύτταρα αλλάζουν σε πιο εξειδικευμένους τύπους - τα κύτταρα υποτροπιάζουν, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται από φυσιολογικά σε καρκινικά.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα ψηφιακό αντίγραφο του γονιδιακού δικτύου που εμπλέκεται στη διαφοροποίηση των φυσιολογικών κυττάρων. Αυτό το υπολογιστικό μοντέλο τους επέτρεψε, στη συνέχεια, να προσομοιώσουν και να αναλύσουν τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις των γονιδίων που ρυθμίζουν την κυτταρική διαφοροποίηση. Μέσω των προσομοιώσεων, η ομάδα ταυτοποίησε τους βασικούς μοριακούς διακόπτες που μπορούν να επαναφέρουν καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου σε φυσιολογική κατάσταση. Τα ευρήματά τους επιβεβαιώθηκαν από μοριακά πειράματα, κυτταρικές μελέτες και δοκιμές σε ζώα, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής τους.
Οδεύοντας προς μία θεραπεία αντιστροφής του καρκίνου
Η πρόσφατη έρευνα ανοίγει καινούργιους δρόμους στην ογκολογία και θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή μίας εντελώς διαφορετικής θεραπευτικής μεθόδου που δίνει λύση στα πιο πιεστικά προβλήματα αυτή τη στιγμή: τις παρενέργειες και τον κίνδυνο επανεμφάνισης. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Cho, «αυτή η έρευνα εισάγει την καινοτόμο ιδέα της θεραπείας αντιστροφής του καρκίνου, αντιστρέφοντας τα καρκινικά κύτταρα σε φυσιολογικά. Επίσης, θέτει τα θεμέλια αναπτύσσοντας τεχνολογία που εντοπίζει τους στόχους της καρκινικής αντιστροφής μέσω συστηματικής ανάλυσης των φυσιολογικών οδών της κυτταρικής διαφοροποίησης».
Και παρόλο που η έρευνα εστίασε στον καρκίνο του παχέος εντέρου, οι βασικές αρχές της μπορούν να επεκταθούν και σε άλλους τύπους καρκίνου. Εφαρμόζοντας την τεχνολογία του ψηφιακού αντιγράφου και σε άλλα δίκτυα γονιδίων, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα μπορέσουν να βρουν παρόμοιους μοριακούς διακόπτες, ανοίγοντας τον δρόμο για πιο ευρείες θεραπείες, επαναπροσδιορίζοντας τον τρόπο που καταπολεμούμε τον καρκίνο και προσφέροντας νέες ελπίδες στους ασθενείς.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Advanced Science.
11.3.25
Η κλιματική κρίση και η ευθύνη του καταναλωτή: Μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά;
Η κλιματική κρίση είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Από πυρκαγιές μέχρι πλημμύρες, από το λιώσιμο των πάγων μέχρι την κατακόρυφη αύξηση των θερμοκρασιών, ο πλανήτης μας δείχνει ότι το περιβάλλον δεν μπορεί να αντέξει για πολύ ακόμη τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ενώ οι πολιτικοί, οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες εταιρείες έχουν τον πρώτο λόγο στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, τί ρόλο παίζουμε εμείς ως καταναλωτές; Είμαστε απλοί παρατηρητές ή έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τη διαφορά;
Η αλήθεια είναι ότι η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά των άλλων. Κάθε απόφαση που παίρνουμε στην καθημερινότητά μας έχει αντίκτυπο στον πλανήτη. Από το ποιά προϊόντα επιλέγουμε να αγοράσουμε μέχρι τον τρόπο που καταναλώνουμε, όλες οι μικρές επιλογές αθροίζονται και σχηματίζουν την εικόνα του κόσμου που ζούμε σήμερα.
Η μείωση της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές μεθανίου και την κατανάλωση φυσικών πόρων όπως το νερό και η γη, που απαιτούνται για την εκτροφή ζώων. Αντίστοιχα, η αποφυγή της fast fashion – δηλαδή των ρούχων που παράγονται μαζικά, φθηνά και χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον ή στους εργαζόμενους – βοηθά στον περιορισμό της ρύπανσης, της υπερκατανάλωσης και της εκμετάλλευσης.
- Επιλέγοντας συνειδητά στον τομέα της ένδυσης: Αντί για μαζικές αγορές φθηνών ρούχων, επενδύουμε σε διαχρονικά κομμάτια που αντέχουν και έχουν παραχθεί υπεύθυνα.
Η αλήθεια είναι ότι η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά των άλλων. Κάθε απόφαση που παίρνουμε στην καθημερινότητά μας έχει αντίκτυπο στον πλανήτη. Από το ποιά προϊόντα επιλέγουμε να αγοράσουμε μέχρι τον τρόπο που καταναλώνουμε, όλες οι μικρές επιλογές αθροίζονται και σχηματίζουν την εικόνα του κόσμου που ζούμε σήμερα.
Η δύναμη του καταναλωτή
Πολύ συχνά, αναρωτιόμαστε αν οι ατομικές μας ενέργειες μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν την πορεία της κλιματικής κρίσης. Αν μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πάντα, γιατί η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί μέχρι τώρα; Είναι εύκολο να αισθανθούμε αδύναμοι απέναντι στη γιγαντιαία διάσταση του προβλήματος. Όμως, οι ατομικές μας ενέργειες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν συλλογικές.
Ας αναλογιστούμε για παράδειγμα, το πλαστικό. Εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στις θάλασσες κάθε χρόνο, με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των πλαστικών να προέρχεται από την καθημερινή μας κατανάλωση. Η απόφαση να αγοράσουμε προϊόντα σε βιώσιμες συσκευασίες, να ανακυκλώνουμε ή να μειώσουμε τη χρήση πλαστικών μιας χρήσης μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά αν όλοι το κάναμε, η διαφορά θα ήταν τεράστια.
Επιπλέον, η επιρροή μας ως καταναλωτές εκτείνεται και στη στήριξη επιχειρήσεων που ακολουθούν φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές. Η αγορά προϊόντων από εταιρείες που χρησιμοποιούν βιώσιμες πρακτικές και που νοιάζονται για την οικολογία στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στις μεγάλες αγορές και τις πολιτικές αποφάσεις.
Πολύ συχνά, αναρωτιόμαστε αν οι ατομικές μας ενέργειες μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν την πορεία της κλιματικής κρίσης. Αν μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πάντα, γιατί η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί μέχρι τώρα; Είναι εύκολο να αισθανθούμε αδύναμοι απέναντι στη γιγαντιαία διάσταση του προβλήματος. Όμως, οι ατομικές μας ενέργειες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν συλλογικές.
Ας αναλογιστούμε για παράδειγμα, το πλαστικό. Εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στις θάλασσες κάθε χρόνο, με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των πλαστικών να προέρχεται από την καθημερινή μας κατανάλωση. Η απόφαση να αγοράσουμε προϊόντα σε βιώσιμες συσκευασίες, να ανακυκλώνουμε ή να μειώσουμε τη χρήση πλαστικών μιας χρήσης μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά αν όλοι το κάναμε, η διαφορά θα ήταν τεράστια.
Επιπλέον, η επιρροή μας ως καταναλωτές εκτείνεται και στη στήριξη επιχειρήσεων που ακολουθούν φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές. Η αγορά προϊόντων από εταιρείες που χρησιμοποιούν βιώσιμες πρακτικές και που νοιάζονται για την οικολογία στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στις μεγάλες αγορές και τις πολιτικές αποφάσεις.
Μικρές αλλαγές, μεγάλες επιπτώσεις
Η μετάβαση προς πιο βιώσιμες συνήθειες δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Απαιτεί προσωπική απόφαση και συνειδητότητα. Για παράδειγμα, αν καταναλώνουμε λιγότερο, επιλέγουμε προϊόντα που έχουν λιγότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση ή προτιμάμε την τοπική παραγωγή αντί για τα εισαγόμενα προϊόντα, τότε δεν βελτιώνουμε μόνο την ποιότητα της δικής μας ζωής, αλλά συμβάλλουμε στην προστασία του πλανήτη.
Η μείωση της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές μεθανίου και την κατανάλωση φυσικών πόρων όπως το νερό και η γη, που απαιτούνται για την εκτροφή ζώων. Αντίστοιχα, η αποφυγή της fast fashion – δηλαδή των ρούχων που παράγονται μαζικά, φθηνά και χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον ή στους εργαζόμενους – βοηθά στον περιορισμό της ρύπανσης, της υπερκατανάλωσης και της εκμετάλλευσης.
Και μπορεί να φαίνεται αστείο ή μη σημαντικό, αλλά τα απλά βήματα όπως το να μειώσουμε τη χρήση του αυτοκινήτου, να χρησιμοποιούμε περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς, ή ακόμα και να μειώσουμε τη σπατάλη τροφίμων, είναι πράξεις που συσσωρεύονται και κάνουν τη διαφορά. Αυτές οι «μικρές» καθημερινές ενέργειες, όταν γίνονται από πολλούς ανθρώπους, μπορούν να φέρουν την αλλαγή.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Ας αναλογιστούμε λοιπόν τη θέση μας και τη δύναμή μας ως καταναλωτές. Μπορούμε να συμβάλλουμε με:
Ας αναλογιστούμε λοιπόν τη θέση μας και τη δύναμή μας ως καταναλωτές. Μπορούμε να συμβάλλουμε με:
- Μειώνοντας την κατανάλωση: Κάθε τι που αγοράζουμε, είτε είναι μια πλαστική σακούλα, είτε μια τηλεόραση τελευταίας τεχνολογίας, έχει ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Η λιγότερη κατανάλωση και η ανακύκλωση μπορεί να φέρουν θετική αλλαγή.
- Στηρίζοντας τις πράσινες επιχειρήσεις: Επιλέγοντας προϊόντα και υπηρεσίες που προέρχονται από εταιρείες που ακολουθούν βιώσιμες και φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές, ενισχύουμε αυτές τις επιχειρήσεις και στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα στην αγορά.
- Αλλάζοντας τις διατροφικές μας επιλογές: Η μείωση της κατανάλωσης κρέατος και ζωικών προϊόντων βοηθά ουσιαστικά στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
- Αλλάζοντας τις συνήθειές μας στον τομέα της ενέργειας: Η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η αλλαγή των λαμπτήρων με LED και η γενική μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας είναι απλά βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε.
- Αναθεωρώντας τις μεταφορές μας: Χρησιμοποιώντας τακτικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς, περπατώντας ή ποδηλατώντας, μπορούμε να μειώσουμε το αποτύπωμά μας και να συμβάλλουμε σε μια πιο βιώσιμη κοινωνία.
Η ευθύνη είναι δική μας
Η κλιματική κρίση δεν μπορεί να λυθεί με μεμονωμένα μέτρα, αλλά με μια συλλογική προσπάθεια. Εμείς ως καταναλωτές, έχουμε τη δύναμη να απαιτήσουμε από τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε βιώσιμες λύσεις. Το ζητούμενο είναι να κάνουμε τη συνειδητή επιλογή να ενσωματώσουμε την περιβαλλοντική ευθύνη στην καθημερινότητά μας.
Κι αν και οι αλλαγές μπορεί να φαίνονται μικρές και αμελητέες, η αλήθεια είναι ότι αυτές οι μικρές κινήσεις μπορούν να δημιουργήσουν το τσουνάμι της αλλαγής που όλοι περιμένουμε. Ας το θυμόμαστε: κάθε μας επιλογή μετράει.
Η κλιματική κρίση δεν μπορεί να λυθεί με μεμονωμένα μέτρα, αλλά με μια συλλογική προσπάθεια. Εμείς ως καταναλωτές, έχουμε τη δύναμη να απαιτήσουμε από τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε βιώσιμες λύσεις. Το ζητούμενο είναι να κάνουμε τη συνειδητή επιλογή να ενσωματώσουμε την περιβαλλοντική ευθύνη στην καθημερινότητά μας.
Κι αν και οι αλλαγές μπορεί να φαίνονται μικρές και αμελητέες, η αλήθεια είναι ότι αυτές οι μικρές κινήσεις μπορούν να δημιουργήσουν το τσουνάμι της αλλαγής που όλοι περιμένουμε. Ας το θυμόμαστε: κάθε μας επιλογή μετράει.
Μια μικρή πρόκληση για εσένα
Ξεκίνα σήμερα. Κάνε την αλλαγή που έχεις στο μυαλό σου εδώ και καιρό. Δοκίμασε να μειώσεις τα πλαστικά στην καθημερινότητά σου ή να επιλέξεις προϊόντα με βιώσιμες συσκευασίες. Βάλε σε προτεραιότητα τη βιωσιμότητα στις αγορές σου και στείλε το μήνυμα ότι νοιάζεσαι για τον πλανήτη. Γιατί η αλλαγή ξεκινάει από εμάς.
Ξεκίνα σήμερα. Κάνε την αλλαγή που έχεις στο μυαλό σου εδώ και καιρό. Δοκίμασε να μειώσεις τα πλαστικά στην καθημερινότητά σου ή να επιλέξεις προϊόντα με βιώσιμες συσκευασίες. Βάλε σε προτεραιότητα τη βιωσιμότητα στις αγορές σου και στείλε το μήνυμα ότι νοιάζεσαι για τον πλανήτη. Γιατί η αλλαγή ξεκινάει από εμάς.
10.3.25
Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας: Μία μέρα σκέψης και διεκδίκησης
Η 8η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στις γυναίκες όλου του κόσμου, αποτελώντας μία υπενθύμιση των αγώνων για την ισότητα, τη δικαιοσύνη και τα δικαιώματα των γυναικών σε κάθε πτυχή της ζωής. Παρόλο που η θέση της γυναίκας έχει βελτιωθεί σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν, η ισότητα με τον άντρα δεν είναι ακόμα απόλυτα εδραιωμένη.
Έχει η γυναίκα ισότιμη θέση με τον άντρα στην κοινωνία;
Η πρόοδος προς την ισότητα είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις. Στον εργασιακό χώρο, οι γυναίκες έχουν κερδίσει έδαφος, ωστόσο οι μισθολογικές ανισότητες και η δυσκολία πρόσβασης σε ηγετικές θέσεις παραμένουν. Παράλληλα, οι κοινωνικές αντιλήψεις συχνά δημιουργούν εμπόδια στην ανέλιξή τους.
Στην πολιτική, παρατηρείται αύξηση της συμμετοχής των γυναικών, με περισσότερες να αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας και λήψης αποφάσεων. Ωστόσο, το ποσοστό τους σε κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις παραμένει χαμηλότερο από αυτό των ανδρών.
Η πρόοδος προς την ισότητα είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις. Στον εργασιακό χώρο, οι γυναίκες έχουν κερδίσει έδαφος, ωστόσο οι μισθολογικές ανισότητες και η δυσκολία πρόσβασης σε ηγετικές θέσεις παραμένουν. Παράλληλα, οι κοινωνικές αντιλήψεις συχνά δημιουργούν εμπόδια στην ανέλιξή τους.
Στην πολιτική, παρατηρείται αύξηση της συμμετοχής των γυναικών, με περισσότερες να αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας και λήψης αποφάσεων. Ωστόσο, το ποσοστό τους σε κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις παραμένει χαμηλότερο από αυτό των ανδρών.
Είναι βελτιωμένη η θέση της γυναίκας σε σχέση με το παρελθόν;
Αναμφίβολα, οι γυναίκες σήμερα απολαμβάνουν περισσότερα δικαιώματα και ευκαιρίες σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και τις πολιτικές ελευθερίες έχει διευρυνθεί, επιτρέποντας στις γυναίκες να διαδραματίσουν σημαντικούς ρόλους στην κοινωνία. Ωστόσο, ζητήματα όπως η έμφυλη βία, οι προκαταλήψεις και οι ανισότητες συνεχίζουν να αποτελούν εμπόδια στην πλήρη ισότητα.
Αναμφίβολα, οι γυναίκες σήμερα απολαμβάνουν περισσότερα δικαιώματα και ευκαιρίες σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και τις πολιτικές ελευθερίες έχει διευρυνθεί, επιτρέποντας στις γυναίκες να διαδραματίσουν σημαντικούς ρόλους στην κοινωνία. Ωστόσο, ζητήματα όπως η έμφυλη βία, οι προκαταλήψεις και οι ανισότητες συνεχίζουν να αποτελούν εμπόδια στην πλήρη ισότητα.
Οι ρόλοι της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία
Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους. Είναι εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, πολιτικός, επιστήμονας, ακτιβίστρια, και πολλά άλλα. Παράλληλα, η κοινωνία αναγνωρίζει ολοένα και περισσότερο την ανάγκη της δίκαιης κατανομής των οικογενειακών και επαγγελματικών ευθυνών, προωθώντας ένα μοντέλο ισότητας στην καθημερινή ζωή.
Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους. Είναι εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, πολιτικός, επιστήμονας, ακτιβίστρια, και πολλά άλλα. Παράλληλα, η κοινωνία αναγνωρίζει ολοένα και περισσότερο την ανάγκη της δίκαιης κατανομής των οικογενειακών και επαγγελματικών ευθυνών, προωθώντας ένα μοντέλο ισότητας στην καθημερινή ζωή.
Η σημασία της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν είναι απλώς μία γιορτή, αλλά μία υπενθύμιση πως ο αγώνας για την ισότητα συνεχίζεται. Είναι μία ευκαιρία να τιμήσουμε τις γυναίκες που έχουν αγωνιστεί και συνεχίζουν να αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι μία μέρα δράσης, ευαισθητοποίησης και έμπνευσης.
Καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε ενεργά στην προώθηση της ισότητας, στηρίζοντας τις γυναίκες στον επαγγελματικό και προσωπικό τους βίο, καταπολεμώντας τις διακρίσεις και δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου κάθε άτομο μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του. Γιατί μια κοινωνία που σέβεται και ενισχύει τις γυναίκες, είναι μια κοινωνία που προοδεύει συνολικά.
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν είναι απλώς μία γιορτή, αλλά μία υπενθύμιση πως ο αγώνας για την ισότητα συνεχίζεται. Είναι μία ευκαιρία να τιμήσουμε τις γυναίκες που έχουν αγωνιστεί και συνεχίζουν να αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι μία μέρα δράσης, ευαισθητοποίησης και έμπνευσης.
Καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε ενεργά στην προώθηση της ισότητας, στηρίζοντας τις γυναίκες στον επαγγελματικό και προσωπικό τους βίο, καταπολεμώντας τις διακρίσεις και δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου κάθε άτομο μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του. Γιατί μια κοινωνία που σέβεται και ενισχύει τις γυναίκες, είναι μια κοινωνία που προοδεύει συνολικά.
8.3.25
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι το υποπόδιό σου
Υπάρχει μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων που, για κάποιο λόγο, πιστεύουν πως τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι το προσωπικό τους σαλόνι. Κάθονται αναπαυτικά, τεντώνουν τα πόδια τους και, με απερίγραπτη αυθάδεια, ανεβάζουν τα παπούτσια τους στα καθίσματα. Είναι αυτοί οι τύποι που αντιμετωπίζουν το λεωφορείο, το τρένο ή το τρόλεϊ σαν το ιδιωτικό τους lounge, λες και πλήρωσαν VIP θέση με θέα και δωρεάν ποδόλουτρο.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος—απολύτως κανένας!—να κάνεις το κάθισμα, στο οποίο θα καθίσει κάποιος άλλος, πατάκι για τις σόλες σου. Όχι, δεν σε κάνει κουλ. Όχι, δεν σου δίνει κάποιο status εξουσίας. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να δείχνεις σε όλους γύρω σου πως έχεις έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού και κοινωνικής συνείδησης.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος—απολύτως κανένας!—να κάνεις το κάθισμα, στο οποίο θα καθίσει κάποιος άλλος, πατάκι για τις σόλες σου. Όχι, δεν σε κάνει κουλ. Όχι, δεν σου δίνει κάποιο status εξουσίας. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να δείχνεις σε όλους γύρω σου πως έχεις έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού και κοινωνικής συνείδησης.
Η αόρατη βρωμιά που κουβαλάς
Ας μιλήσουμε λίγο για την πραγματικότητα. Οι σόλες των παπουτσιών σου έχουν πατήσει πεζοδρόμια γεμάτα λάσπες, σκουπίδια, τσίχλες, περιττώματα περιστεριών και... άλλα μη κατονομαζόμενα οργανικά κατάλοιπα που δε θες καν να ξέρεις. Και όλα αυτά τα μεταφέρεις απλόχερα στο κάθισμα που, σε λίγη ώρα, κάποιος θα ακουμπήσει με το καθαρό του ρούχο. Ενδεχομένως μια ηλικιωμένη κυρία, ένα παιδί, ένας κουρασμένος εργαζόμενος που θέλει απλά να ξεκουραστεί χωρίς να φύγει με λεκέδες από τις δικές σου πεζοδρομιακές περιπέτειες.
Ας μιλήσουμε λίγο για την πραγματικότητα. Οι σόλες των παπουτσιών σου έχουν πατήσει πεζοδρόμια γεμάτα λάσπες, σκουπίδια, τσίχλες, περιττώματα περιστεριών και... άλλα μη κατονομαζόμενα οργανικά κατάλοιπα που δε θες καν να ξέρεις. Και όλα αυτά τα μεταφέρεις απλόχερα στο κάθισμα που, σε λίγη ώρα, κάποιος θα ακουμπήσει με το καθαρό του ρούχο. Ενδεχομένως μια ηλικιωμένη κυρία, ένα παιδί, ένας κουρασμένος εργαζόμενος που θέλει απλά να ξεκουραστεί χωρίς να φύγει με λεκέδες από τις δικές σου πεζοδρομιακές περιπέτειες.
Η αποθέωση της αδιαφορίας
Το χειρότερο; Οι περισσότεροι από αυτούς που ανεβάζουν τα παπούτσια τους στα καθίσματα δεν έχουν καν τη στοιχειώδη συναίσθηση να ντραπούν όταν τους κοιτάνε οι άλλοι επιβάτες. Αν τους κάνεις μια παρατήρηση αντιδρούν αδιάφορα ή ακόμα χειρότερα απαντούν «και τί σε νοιάζει εσένα;».
Ε λοιπόν, μας νοιάζει. Γιατί τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι δημόσιος χώρος και δεν είναι τσιφλίκι σου. Δεν έχεις αγοράσει το κάθισμα, δεν είσαι ο ιδιοκτήτης του μέσου, και δεν βρίσκεσαι στο σαλόνι του σπιτιού σου. Το γεγονός ότι υπάρχει θέση κενή μπροστά σου δεν σου δίνει το δικαίωμα να τη μετατρέψεις σε υποπόδιο.
Το χειρότερο; Οι περισσότεροι από αυτούς που ανεβάζουν τα παπούτσια τους στα καθίσματα δεν έχουν καν τη στοιχειώδη συναίσθηση να ντραπούν όταν τους κοιτάνε οι άλλοι επιβάτες. Αν τους κάνεις μια παρατήρηση αντιδρούν αδιάφορα ή ακόμα χειρότερα απαντούν «και τί σε νοιάζει εσένα;».
Ε λοιπόν, μας νοιάζει. Γιατί τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι δημόσιος χώρος και δεν είναι τσιφλίκι σου. Δεν έχεις αγοράσει το κάθισμα, δεν είσαι ο ιδιοκτήτης του μέσου, και δεν βρίσκεσαι στο σαλόνι του σπιτιού σου. Το γεγονός ότι υπάρχει θέση κενή μπροστά σου δεν σου δίνει το δικαίωμα να τη μετατρέψεις σε υποπόδιο.
Ένα κάθισμα για όλους, όχι για τις σόλες σου
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τις μικρές της συνήθειες. Αν δεν μπορείς να δείξεις τον στοιχειώδη σεβασμό στους γύρω σου σε κάτι τόσο απλό, τότε μάλλον η λέξη «συμβίωση» σου είναι άγνωστη έννοια. Οπότε, την επόμενη φορά που θα νιώσεις την ακατανίκητη επιθυμία να κάνεις το κάθισμα σκαμπό, σκέψου:
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τις μικρές της συνήθειες. Αν δεν μπορείς να δείξεις τον στοιχειώδη σεβασμό στους γύρω σου σε κάτι τόσο απλό, τότε μάλλον η λέξη «συμβίωση» σου είναι άγνωστη έννοια. Οπότε, την επόμενη φορά που θα νιώσεις την ακατανίκητη επιθυμία να κάνεις το κάθισμα σκαμπό, σκέψου:
- Πόσο θα σου άρεσε να καθίσεις πάνω στη βρωμιά κάποιου άλλου;
- Πόσο δύσκολο είναι να δείξεις λίγο σεβασμό στους γύρω σου;
- Μήπως, τελικά, δεν είναι το κάθισμα το πρόβλημα, αλλά εσύ;
Κατέβασέ τα, λοιπόν. Τα παπούτσια σου δεν είναι κάποιο έργο τέχνης που αξίζει να εκτεθεί. Είναι απλά βρώμικα. Και η συμπεριφορά σου το ίδιο.
- Πόσο δύσκολο είναι να δείξεις λίγο σεβασμό στους γύρω σου;
- Μήπως, τελικά, δεν είναι το κάθισμα το πρόβλημα, αλλά εσύ;
Κατέβασέ τα, λοιπόν. Τα παπούτσια σου δεν είναι κάποιο έργο τέχνης που αξίζει να εκτεθεί. Είναι απλά βρώμικα. Και η συμπεριφορά σου το ίδιο.
6.3.25
Οι στυλοβάτες της ελληνικής συγκοινωνίας: Μια μάστιγα της καθημερινότητας
Έχει συμβεί σε όλους μας. Μπαίνουμε σε ένα γεμάτο βαγόνι του μετρό ή του ηλεκτρικού, πιάνουμε έναν από τους κάθετους στύλους για να κρατηθούμε, και ξαφνικά... εμφανίζεται ο «κύριος» ή η «κυρία» που αποφασίζει ότι ο στύλος είναι προσωπική του/της πολυθρόνα!
Ναι, αυτοί οι ευλογημένοι συμπολίτες μας, που αντί να κρατηθούν από τον στύλο, επιλέγουν να κολλήσουν την πλάτη τους ή τον πισινό τους πάνω του, μετατρέποντάς τον σε προσκέφαλο ή σε στήριγμα για το αποκαμωμένο κορμί τους. Έτσι, όσοι πραγματικά χρειάζονται να κρατηθούν – αυτοί που στέκονται, που στριμώχνονται, που προσπαθούν να μην προσγειωθούν στο πάτωμα με το πρώτο φρενάρισμα – καταλήγουν να ακουμπάνε πάνω σε ένα ανθρώπινο τοίχος από ύφασμα, ιδρώτα και έλλειψη κοινωνικής συνείδησης.
Αγαπητέ «επαγγελματία» της σπονδυλικής στήριξης, καταλαβαίνουμε ότι χρειάζεται να ξεκουράσεις το ταλαιπωρημένο κορμί σου. Ότι ίσως είχες μια δύσκολη μέρα. Και εμείς στην ίδια φάση είμαστε. Όμως, το γεγονός ότι εσύ νιώθεις ότι χρειάζεσαι ένα πρόχειρο κάθισμα για την πλάτη σου δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι πρέπει να θυσιάσουν τα άκρα τους στον βωμό της άνεσής σου!
Το αποτέλεσμα; Χέρια παγιδευμένα ανάμεσα σε πλάτες και σίδερα, αγκώνες που πιέζονται σε ακατάλληλα σημεία, άβολες ματιές ανάμεσα σε άγνωστους συνεπιβάτες που προσπαθούν να καταλάβουν αν αυτό που μόλις συνέβη συνιστά παρενόχληση ή απλή κακή ανατροφή. Και φυσικά, το αμήχανο σπρώξιμο για να διεκδικήσεις αυτό που – ας μην κοροϊδευόμαστε – είναι δικό σου δικαίωμα: να κρατηθείς για να μη σωριαστείς στο πάτωμα.
Και το χειρότερο; Όταν τολμήσεις να ψελλίσεις ένα διακριτικό «Συγγνώμη, μπορώ να κρατηθώ;», οι αντιδράσεις ποικίλλουν από το βλέμμα του απόλυτου απορημένου («Α, δεν το είχα καταλάβει!») μέχρι το ενοχλημένο ανασήκωμα των ώμων («Ε, και πού να πάω;»).
Ας το ξεκαθαρίσουμε: Οι στύλοι δεν είναι πολυθρόνες. Δεν είναι πλάτη καρέκλας. Δεν είναι εκεί για να ξαποστάσεις από το βαρύ φορτίο της ύπαρξής σου. Είναι για να κρατιόμαστε και να μη σωριαζόμαστε ο ένας πάνω στον άλλον!
Η λύση είναι απλή: Αν θες να ξεκουράσεις την πλάτη σου, βρες κάθισμα. Αν δεν υπάρχει, στήσου όρθιος, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Και κυρίως, σκέψου λίγο και τους άλλους.
Εκτός αν το όνειρό σου είναι να μείνεις στην ιστορία ως ένας από τους μεγάλους στυλοβάτες της ελληνικής συγκοινωνίας…
Ναι, αυτοί οι ευλογημένοι συμπολίτες μας, που αντί να κρατηθούν από τον στύλο, επιλέγουν να κολλήσουν την πλάτη τους ή τον πισινό τους πάνω του, μετατρέποντάς τον σε προσκέφαλο ή σε στήριγμα για το αποκαμωμένο κορμί τους. Έτσι, όσοι πραγματικά χρειάζονται να κρατηθούν – αυτοί που στέκονται, που στριμώχνονται, που προσπαθούν να μην προσγειωθούν στο πάτωμα με το πρώτο φρενάρισμα – καταλήγουν να ακουμπάνε πάνω σε ένα ανθρώπινο τοίχος από ύφασμα, ιδρώτα και έλλειψη κοινωνικής συνείδησης.
Αγαπητέ «επαγγελματία» της σπονδυλικής στήριξης, καταλαβαίνουμε ότι χρειάζεται να ξεκουράσεις το ταλαιπωρημένο κορμί σου. Ότι ίσως είχες μια δύσκολη μέρα. Και εμείς στην ίδια φάση είμαστε. Όμως, το γεγονός ότι εσύ νιώθεις ότι χρειάζεσαι ένα πρόχειρο κάθισμα για την πλάτη σου δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι πρέπει να θυσιάσουν τα άκρα τους στον βωμό της άνεσής σου!
Το αποτέλεσμα; Χέρια παγιδευμένα ανάμεσα σε πλάτες και σίδερα, αγκώνες που πιέζονται σε ακατάλληλα σημεία, άβολες ματιές ανάμεσα σε άγνωστους συνεπιβάτες που προσπαθούν να καταλάβουν αν αυτό που μόλις συνέβη συνιστά παρενόχληση ή απλή κακή ανατροφή. Και φυσικά, το αμήχανο σπρώξιμο για να διεκδικήσεις αυτό που – ας μην κοροϊδευόμαστε – είναι δικό σου δικαίωμα: να κρατηθείς για να μη σωριαστείς στο πάτωμα.
Και το χειρότερο; Όταν τολμήσεις να ψελλίσεις ένα διακριτικό «Συγγνώμη, μπορώ να κρατηθώ;», οι αντιδράσεις ποικίλλουν από το βλέμμα του απόλυτου απορημένου («Α, δεν το είχα καταλάβει!») μέχρι το ενοχλημένο ανασήκωμα των ώμων («Ε, και πού να πάω;»).
Ας το ξεκαθαρίσουμε: Οι στύλοι δεν είναι πολυθρόνες. Δεν είναι πλάτη καρέκλας. Δεν είναι εκεί για να ξαποστάσεις από το βαρύ φορτίο της ύπαρξής σου. Είναι για να κρατιόμαστε και να μη σωριαζόμαστε ο ένας πάνω στον άλλον!
Η λύση είναι απλή: Αν θες να ξεκουράσεις την πλάτη σου, βρες κάθισμα. Αν δεν υπάρχει, στήσου όρθιος, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Και κυρίως, σκέψου λίγο και τους άλλους.
Εκτός αν το όνειρό σου είναι να μείνεις στην ιστορία ως ένας από τους μεγάλους στυλοβάτες της ελληνικής συγκοινωνίας…
6.3.25
Η τηλεόραση της κατρακύλας: Από το όραμα στη φθήνια
Η τηλεόραση ή τηλοψία όπως την αποκαλούσε ο Σαράντος Καργάκος κάποτε ήταν πηγή γνώσης, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Σήμερα, είναι ένα απέραντο σκουπιδαριό γεμάτο κραυγές, κατινιές και σκηνοθετημένες υστερίες. Όποιος τολμήσει να ανοίξει την τηλεόρασή του σε πρωινή, μεσημεριανή ή βραδινή ζώνη, κινδυνεύει να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά στον εγκέφαλο.
Μέσα σε αυτόν τον ωκεανό σαχλαμάρας, η κρατική τηλεόραση και κυρίως η ΕΡΤ3 προσπαθεί να διατηρήσει μια στοιχειώδη ποιότητα, με ιστορικά αφιερώματα, πολιτιστικές εκπομπές και αξιόλογα ντοκιμαντέρ.
Πρωινάδικα: Η κοροϊδία του πολιτισμού
Τα πρωινά ξεκινούν με φωνασκίες, δήθεν αποκαλύψεις και αναλύσεις τύπου «ποιός πήγε με ποιά» και «ποιός φόρεσε το λάθος φόρεμα». Δημοσιογράφοι-υποτίθεται-μετατρέπονται σε κριτές μόδας, ειδικοί σχέσεων και διασκεδαστές σε ένα θέαμα που συνδυάζει το κιτς με την αφέλεια. Το χειρότερο; Οι παρουσιαστές αυτοθαυμάζονται σαν να προσφέρουν πολιτιστικό έργο.
Τα πρωινά ξεκινούν με φωνασκίες, δήθεν αποκαλύψεις και αναλύσεις τύπου «ποιός πήγε με ποιά» και «ποιός φόρεσε το λάθος φόρεμα». Δημοσιογράφοι-υποτίθεται-μετατρέπονται σε κριτές μόδας, ειδικοί σχέσεων και διασκεδαστές σε ένα θέαμα που συνδυάζει το κιτς με την αφέλεια. Το χειρότερο; Οι παρουσιαστές αυτοθαυμάζονται σαν να προσφέρουν πολιτιστικό έργο.
Reality Shows: Το θέατρο του παράλογου
Αν το Big Brother και το Survivor κάποτε ήταν απλά πειράματα κοινωνικής παρατήρησης, σήμερα είναι τεράστια καρκινώματα στη δημόσια σφαίρα. Φθηνά δράματα, στημένες αντιπαραθέσεις και άνθρωποι-μαριονέτες που εκτίθενται για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Οι συμμετέχοντες γίνονται καρικατούρες, απομυζώντας τα ελάχιστα ψήγματα αξιοπρέπειας που τους απέμειναν.
Αν το Big Brother και το Survivor κάποτε ήταν απλά πειράματα κοινωνικής παρατήρησης, σήμερα είναι τεράστια καρκινώματα στη δημόσια σφαίρα. Φθηνά δράματα, στημένες αντιπαραθέσεις και άνθρωποι-μαριονέτες που εκτίθενται για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Οι συμμετέχοντες γίνονται καρικατούρες, απομυζώντας τα ελάχιστα ψήγματα αξιοπρέπειας που τους απέμειναν.
Κουτσομπολίστικες εκπομπές: Η θανατική ποινή της λογικής
Η παρακμή συνεχίζεται με τις απογευματινές εκπομπές, όπου οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι ασχολούνται με χωρισμούς, εξωσυζυγικές σχέσεις και «καυτές αποκαλύψεις». Οι ζωές τρίτων γίνονται φτηνό θέαμα, ενώ κάθε ηθικός φραγμός πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων.
Η παρακμή συνεχίζεται με τις απογευματινές εκπομπές, όπου οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι ασχολούνται με χωρισμούς, εξωσυζυγικές σχέσεις και «καυτές αποκαλύψεις». Οι ζωές τρίτων γίνονται φτηνό θέαμα, ενώ κάθε ηθικός φραγμός πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων.
Ειδήσεις: Η βιομηχανία του φόβου
Αν οι ενημερωτικές εκπομπές υπηρετούσαν κάποτε την αλήθεια, σήμερα είναι μηχανές παραγωγής τρόμου. Φωτιές, σεισμοί, καταστροφές, δολοφονίες – αν δεν υπάρχει πανικός, δεν υπάρχει είδηση. Οι παρουσιαστές μιλούν με τόνο κηδειόχαρτου, ενώ κάθε ασήμαντο γεγονός διογκώνεται σε εθνική κρίση.
Η μοναχική εξαίρεση: Η κρατική και η συνδρομητική τηλεόρασηΑν οι ενημερωτικές εκπομπές υπηρετούσαν κάποτε την αλήθεια, σήμερα είναι μηχανές παραγωγής τρόμου. Φωτιές, σεισμοί, καταστροφές, δολοφονίες – αν δεν υπάρχει πανικός, δεν υπάρχει είδηση. Οι παρουσιαστές μιλούν με τόνο κηδειόχαρτου, ενώ κάθε ασήμαντο γεγονός διογκώνεται σε εθνική κρίση.
Μέσα σε αυτόν τον ωκεανό σαχλαμάρας, η κρατική τηλεόραση και κυρίως η ΕΡΤ3 προσπαθεί να διατηρήσει μια στοιχειώδη ποιότητα, με ιστορικά αφιερώματα, πολιτιστικές εκπομπές και αξιόλογα ντοκιμαντέρ.
Παράλληλα, η συνδρομητική τηλεόραση, αν και δεν είναι αψεγάδιαστη, τουλάχιστον προσφέρει επιλογές υψηλού επιπέδου. Τα μεγάλα θεματικά κανάλια, όπως το National Geographic, το Discovery Channel και το History Channel, προσφέρουν εξαιρετικά ντοκιμαντέρ για την επιστήμη, την ιστορία, τη φύση και τον άνθρωπο. Σε αντίθεση με την αισθητική του «φθηνού δράματος» που κυριαρχεί στα ελεύθερα κανάλια, η συνδρομητική τηλεόραση τουλάχιστον επιτρέπει στον θεατή να επιλέξει κάτι ποιοτικό.
Streaming πλατφόρμες: Η νέα ελπίδα για αξιοπρεπή ψυχαγωγία
Η μεγάλη επανάσταση ήρθε από τις streaming πλατφόρμες, όπως το Netflix, το Amazon Prime, το Disney+, η Apple TV+ και άλλες, που δεν περιορίζονται από τις εμπορικές αναγκαίες της παραδοσιακής τηλεόρασης. Εδώ ο θεατής μπορεί να επιλέξει από μια πληθώρα από ποιοτικές σειρές, ταινίες και ντοκιμαντέρ που καλύπτουν κάθε ενδιαφέρον. Οι παραγωγές τους ξεπερνούν συχνά τις τηλεοπτικές, με εξαιρετική ποιότητα και πρωτότυπο περιεχόμενο. Ντοκιμαντέρ προσφέρουν πολύ πιο βαθιές και ουσιαστικές αναλύσεις, ενώ οι διεθνείς σειρές και ταινίες δείχνουν έναν άλλο κόσμο πέρα από τα φτηνά ριάλιτι και τα παραπλανητικά δελτία ειδήσεων.
Η μεγάλη επανάσταση ήρθε από τις streaming πλατφόρμες, όπως το Netflix, το Amazon Prime, το Disney+, η Apple TV+ και άλλες, που δεν περιορίζονται από τις εμπορικές αναγκαίες της παραδοσιακής τηλεόρασης. Εδώ ο θεατής μπορεί να επιλέξει από μια πληθώρα από ποιοτικές σειρές, ταινίες και ντοκιμαντέρ που καλύπτουν κάθε ενδιαφέρον. Οι παραγωγές τους ξεπερνούν συχνά τις τηλεοπτικές, με εξαιρετική ποιότητα και πρωτότυπο περιεχόμενο. Ντοκιμαντέρ προσφέρουν πολύ πιο βαθιές και ουσιαστικές αναλύσεις, ενώ οι διεθνείς σειρές και ταινίες δείχνουν έναν άλλο κόσμο πέρα από τα φτηνά ριάλιτι και τα παραπλανητικά δελτία ειδήσεων.
Συμπέρασμα: Το τηλεκοντρόλ σώζει ζωές
Αν κάτι μας σώζει, είναι η επιλογή μας να πατήσουμε το κουμπί της σίγασης ή – ακόμα καλύτερα – να κλείσουμε την τηλεόραση. Η πραγματική ζωή είναι έξω από την οθόνη, και ο πολιτισμός δε χτίζεται με φθηνά δράματα και κραυγές, αλλά με σκέψη, γνώση και δημιουργικότητα.
Αν κάτι μας σώζει, είναι η επιλογή μας να πατήσουμε το κουμπί της σίγασης ή – ακόμα καλύτερα – να κλείσουμε την τηλεόραση. Η πραγματική ζωή είναι έξω από την οθόνη, και ο πολιτισμός δε χτίζεται με φθηνά δράματα και κραυγές, αλλά με σκέψη, γνώση και δημιουργικότητα.
4.3.25
Η τροχαία και οι έλεγχοι σε μέρες αυξημένης κίνησης: Πρόληψη ή ταλαιπωρία για τους οδηγούς;
Είναι σύνηθες φαινόμενο να βλέπουμε την τροχαία να πραγματοποιεί ελέγχους και να επιβάλλει πρόστιμα, ακόμα και σε ημέρες που η κυκλοφορία είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Αυτό εγείρει ένα εύλογο ερώτημα: είναι πιο σημαντική η επιβολή του νόμου ή η διευκόλυνση των οδηγών ώστε να μειωθεί η ταλαιπωρία στους δρόμους;
Η τροχαία έχει διττό ρόλο: αφενός να διασφαλίζει την οδική ασφάλεια μέσω των ελέγχων και αφετέρου να ρυθμίζει την κυκλοφορία όπου απαιτείται. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις, η έμφαση φαίνεται να δίνεται αποκλειστικά στην τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας, ακόμα κι όταν η κατάσταση απαιτεί ενεργή παρέμβαση για την αποσυμφόρηση των δρόμων.
Μερικοί από τους λόγους που μπορεί να συμβαίνει αυτό είναι:
Η τροχαία έχει διττό ρόλο: αφενός να διασφαλίζει την οδική ασφάλεια μέσω των ελέγχων και αφετέρου να ρυθμίζει την κυκλοφορία όπου απαιτείται. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις, η έμφαση φαίνεται να δίνεται αποκλειστικά στην τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας, ακόμα κι όταν η κατάσταση απαιτεί ενεργή παρέμβαση για την αποσυμφόρηση των δρόμων.
Μερικοί από τους λόγους που μπορεί να συμβαίνει αυτό είναι:
- Στοχευμένες επιχειρήσεις ελέγχου: Όταν η τροχαία διεξάγει στοχευμένους ελέγχους για συγκεκριμένες παραβάσεις, όπως υπερβολική ταχύτητα, χρήση κινητού τηλεφώνου ή μη έγκυρο ΚΤΕΟ, μπορεί να μη δίνει προτεραιότητα στη ρύθμιση της κυκλοφορίας.
- Έλλειψη προσωπικού: Αν οι διαθέσιμες δυνάμεις δεν επαρκούν, οι έλεγχοι μπορεί να συνεχίζονται κανονικά, αλλά να μην υπάρχει επαρκής παρουσία τροχονόμων για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας.
- Εντολές από ανώτερα κλιμάκια: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες για εστίαση στη βεβαίωση παραβάσεων, ακόμα και όταν η κατάσταση στους δρόμους απαιτεί διαφορετική προσέγγιση.
Ιδανικά, η τροχαία θα έπρεπε να προσαρμόζει τη δράση της ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίστασης. Σε ημέρες με αυξημένη κίνηση, η προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η ομαλή ροή των οχημάτων και η μείωση της ταλαιπωρίας για τους πολίτες. Η ισορροπία ανάμεσα στην επιβολή των κανόνων και τη διευκόλυνση των οδηγών είναι κρίσιμη για την εύρυθμη λειτουργία της κυκλοφορίας και την ασφάλεια στους δρόμους.
Ιδανικά, η τροχαία θα έπρεπε να προσαρμόζει τη δράση της ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίστασης. Σε ημέρες με αυξημένη κίνηση, η προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η ομαλή ροή των οχημάτων και η μείωση της ταλαιπωρίας για τους πολίτες. Η ισορροπία ανάμεσα στην επιβολή των κανόνων και τη διευκόλυνση των οδηγών είναι κρίσιμη για την εύρυθμη λειτουργία της κυκλοφορίας και την ασφάλεια στους δρόμους.
3.3.25
Ανωμαλίες στους πνεύμονες παρατηρήθηκαν σε παιδιά και έφηβους με long Covid
Ανωμαλίες στους πνεύμονες παιδιών και εφήβων που νοσούν από μακροχρόνια Covid εντοπίστηκαν με τη χρήση ενός προηγμένου τύπου μαγνητικής τομογραφίας. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Radiology" της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής.
Τα παιδιά και οι έφηβοι συνήθως εμφανίζουν ηπιότερη μορφή της μακροχρόνιας Covid, μιας κατάστασης που διαγιγνώσκεται όταν τα συμπτώματα της Covid-19 επιμένουν για περισσότερες από δώδεκα εβδομάδες μετά την αρχική μόλυνση. Ωστόσο, συμπτώματα, όπως η χρόνια κόπωση, οι πονοκέφαλοι και η δυσκολία συγκέντρωσης μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις δραστηριότητες και την καθημερινότητα των παιδιών.
Οι νεαροί ασθενείς με υποψία long Covid συνήθως αξιολογούνται με δοκιμασίες πνευμονικής λειτουργίας, υπέρηχο καρδιάς και ανασκόπηση του ιατρικού ιστορικού, ωστόσο συχνά οι δοκιμασίες αυτές δείχνουν φυσιολογική πνευμονική και καρδιακή λειτουργία ακόμα και σε συμπτωματικούς ασθενείς.
Στη συγκεκριμένη μελέτη οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια προηγμένη τεχνολογία μαγνητικής τομογραφίας (PREFUL MRI), που μπορεί να αναλύσει την κίνηση του αέρα μέσα και έξω από τους πνεύμονες και τη ροή του αίματος μέσω των πνευμόνων. Αυτή η μαγνητική τομογραφία δεν απαιτεί τη χρήση ακτινοβολίας ή ενδοφλέβιας σκιαγραφικής ουσίας και μπορεί να γίνει ενώ ο ασθενής αναπνέει ελεύθερα, οπότε είναι κατάλληλη για παιδιά.
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 54 ασθενείς ηλικίας 11-17 ετών. Οι μισοί είχαν διαγνωστεί με μακροχρόνια Covid και οι άλλοι μισοί ήταν υγιείς. Όλοι οι ασθενείς με μακροχρόνια Covid εκτός από έναν ανέφεραν σύμπτωμα κόπωσης.
Όπως διαπιστώθηκε, τα παιδιά και οι έφηβοι με long Covid είχαν σημαντικά μειωμένη ροή αίματος στους πνεύμονες, σε σύγκριση με τους υγιείς συμμετέχοντες. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων κόπωσης συσχετίστηκε με αυτές τις αλλαγές στη ροή του αίματος. Μια υποομάδα ασθενών με καρδιοπνευμονικά συμπτώματα, όπως δύσπνοια, παρουσίασε μείωση της κίνησης και της εμβέλειας του αέρα στους πνεύμονες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η συνεχής παρακολούθηση των ανωμαλιών των πνευμόνων σε παιδιά με long Covid σε διάφορα στάδια της πάθησης θα μπορούσε να βοηθήσει τις στρατηγικές παρακολούθησης και τις θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Τα παιδιά και οι έφηβοι συνήθως εμφανίζουν ηπιότερη μορφή της μακροχρόνιας Covid, μιας κατάστασης που διαγιγνώσκεται όταν τα συμπτώματα της Covid-19 επιμένουν για περισσότερες από δώδεκα εβδομάδες μετά την αρχική μόλυνση. Ωστόσο, συμπτώματα, όπως η χρόνια κόπωση, οι πονοκέφαλοι και η δυσκολία συγκέντρωσης μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις δραστηριότητες και την καθημερινότητα των παιδιών.
Οι νεαροί ασθενείς με υποψία long Covid συνήθως αξιολογούνται με δοκιμασίες πνευμονικής λειτουργίας, υπέρηχο καρδιάς και ανασκόπηση του ιατρικού ιστορικού, ωστόσο συχνά οι δοκιμασίες αυτές δείχνουν φυσιολογική πνευμονική και καρδιακή λειτουργία ακόμα και σε συμπτωματικούς ασθενείς.
Στη συγκεκριμένη μελέτη οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια προηγμένη τεχνολογία μαγνητικής τομογραφίας (PREFUL MRI), που μπορεί να αναλύσει την κίνηση του αέρα μέσα και έξω από τους πνεύμονες και τη ροή του αίματος μέσω των πνευμόνων. Αυτή η μαγνητική τομογραφία δεν απαιτεί τη χρήση ακτινοβολίας ή ενδοφλέβιας σκιαγραφικής ουσίας και μπορεί να γίνει ενώ ο ασθενής αναπνέει ελεύθερα, οπότε είναι κατάλληλη για παιδιά.
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 54 ασθενείς ηλικίας 11-17 ετών. Οι μισοί είχαν διαγνωστεί με μακροχρόνια Covid και οι άλλοι μισοί ήταν υγιείς. Όλοι οι ασθενείς με μακροχρόνια Covid εκτός από έναν ανέφεραν σύμπτωμα κόπωσης.
Όπως διαπιστώθηκε, τα παιδιά και οι έφηβοι με long Covid είχαν σημαντικά μειωμένη ροή αίματος στους πνεύμονες, σε σύγκριση με τους υγιείς συμμετέχοντες. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων κόπωσης συσχετίστηκε με αυτές τις αλλαγές στη ροή του αίματος. Μια υποομάδα ασθενών με καρδιοπνευμονικά συμπτώματα, όπως δύσπνοια, παρουσίασε μείωση της κίνησης και της εμβέλειας του αέρα στους πνεύμονες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η συνεχής παρακολούθηση των ανωμαλιών των πνευμόνων σε παιδιά με long Covid σε διάφορα στάδια της πάθησης θα μπορούσε να βοηθήσει τις στρατηγικές παρακολούθησης και τις θεραπευτικές παρεμβάσεις.
3.3.25
Γιατί ο μπιντές εξαφανίστηκε από τις σύγχρονες τουαλέτες;
Ο μπιντές, ένα είδος προσωπικής υγιεινής που υπήρξε διαδεδομένo σε πολλά νοικοκυριά μέχρι τη δεκαετία του '80, τείνει να εξαφανιστεί από τις σύγχρονες τουαλέτες. Αν και παραμένει δημοφιλής σε ορισμένες χώρες, σε πολλές άλλες η χρήση του έχει μειωθεί σημαντικά. Ποιοί είναι οι λόγοι πίσω από αυτή την αλλαγή;
- Περιορισμός χώρου
Σε πολλά σύγχρονα σπίτια, ειδικά σε αστικά περιβάλλοντα, οι τουαλέτες είναι μικρότερες και δεν υπάρχει αρκετός χώρος για έναν ξεχωριστό μπιντέ. Οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές προτιμούν να αξιοποιούν τον διαθέσιμο χώρο για πιο πρακτικές λύσεις, όπως μεγαλύτερα ντουζ, πλυντήρια ή αποθηκευτικούς χώρους.
Σε πολλά σύγχρονα σπίτια, ειδικά σε αστικά περιβάλλοντα, οι τουαλέτες είναι μικρότερες και δεν υπάρχει αρκετός χώρος για έναν ξεχωριστό μπιντέ. Οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές προτιμούν να αξιοποιούν τον διαθέσιμο χώρο για πιο πρακτικές λύσεις, όπως μεγαλύτερα ντουζ, πλυντήρια ή αποθηκευτικούς χώρους.
- Πολιτιστικές διαφορές
Ο μπιντές είναι πιο κοινός σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ιαπωνία, αλλά σε άλλες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν καθιερώθηκε ποτέ ευρέως. Η χρήση του μπιντέ συνδέεται συχνά με συνήθειες υγιεινής που διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
Ο μπιντές είναι πιο κοινός σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ιαπωνία, αλλά σε άλλες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν καθιερώθηκε ποτέ ευρέως. Η χρήση του μπιντέ συνδέεται συχνά με συνήθειες υγιεινής που διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
- Τεχνολογικές εναλλακτικές
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, πολλές τουαλέτες διαθέτουν πλέον ενσωματωμένα συστήματα καθαρισμού με νερό, όπως τα ιαπωνικά bidet seats. Αυτές οι λύσεις περιλαμβάνουν ρυθμιζόμενη πίεση και θερμοκρασία νερού, αυτόματο στέγνωμα με ζεστό αέρα και θερμαινόμενο κάθισμα, προσφέροντας μεγαλύτερη άνεση και ευκολία στους χρήστες.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, πολλές τουαλέτες διαθέτουν πλέον ενσωματωμένα συστήματα καθαρισμού με νερό, όπως τα ιαπωνικά bidet seats. Αυτές οι λύσεις περιλαμβάνουν ρυθμιζόμενη πίεση και θερμοκρασία νερού, αυτόματο στέγνωμα με ζεστό αέρα και θερμαινόμενο κάθισμα, προσφέροντας μεγαλύτερη άνεση και ευκολία στους χρήστες.
- Συνήθειες υγιεινής
Πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει τη χρήση χαρτιού υγείας ή υγρών μαντηλιών, τα οποία θεωρούνται πιο βολικά, παρόλο που δεν είναι πάντα η πιο υγιεινή ή οικολογική επιλογή.
Πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει τη χρήση χαρτιού υγείας ή υγρών μαντηλιών, τα οποία θεωρούνται πιο βολικά, παρόλο που δεν είναι πάντα η πιο υγιεινή ή οικολογική επιλογή.
- Κόστος εγκατάστασης
Η εγκατάσταση ενός μπιντέ απαιτεί επιπλέον υδραυλικές συνδέσεις, κάτι που αυξάνει το κόστος κατασκευής και συντήρησης. Σε αντίθεση, οι σύγχρονες τουαλέτες με ενσωματωμένο σύστημα μπιντέ, όπως τα μπιντέ καπάκια (bidet toilet seats) και οι μπιντέδες χειρός (bidet sprayers), είναι πιο εύκολες στην τοποθέτηση και χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο.
Η εγκατάσταση ενός μπιντέ απαιτεί επιπλέον υδραυλικές συνδέσεις, κάτι που αυξάνει το κόστος κατασκευής και συντήρησης. Σε αντίθεση, οι σύγχρονες τουαλέτες με ενσωματωμένο σύστημα μπιντέ, όπως τα μπιντέ καπάκια (bidet toilet seats) και οι μπιντέδες χειρός (bidet sprayers), είναι πιο εύκολες στην τοποθέτηση και χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο.
Η επιστροφή του μπιντέ;
Παρά τη μείωση της χρήσης του παραδοσιακού μπιντέ, τα σύγχρονα μπιντέ-καπάκια (bidet toilet seats), οι μπιντέδες χειρός (bidet sprayers) και τα μπιντέ-καθίσματα (bidet seats) κερδίζουν έδαφος, ειδικά σε χώρες όπου η ευαισθητοποίηση για την υγιεινή και τη βιωσιμότητα αυξάνεται.
Παρά τη μείωση της χρήσης του παραδοσιακού μπιντέ, τα σύγχρονα μπιντέ-καπάκια (bidet toilet seats), οι μπιντέδες χειρός (bidet sprayers) και τα μπιντέ-καθίσματα (bidet seats) κερδίζουν έδαφος, ειδικά σε χώρες όπου η ευαισθητοποίηση για την υγιεινή και τη βιωσιμότητα αυξάνεται.
Ένας από τους βασικούς λόγους που αρκετοί άνθρωποι επιστρέφουν στη χρήση μπιντέ είναι τα οφέλη του στην προσωπική υγιεινή και την υγεία. Ο μπιντές βοηθά στην πρόληψη και την καταπολέμηση των αιμορροΐδων, καθώς το νερό καθαρίζει απαλά την περιοχή, μειώνοντας τους ερεθισμούς που προκαλεί η χρήση χαρτιού. Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα χρήσιμος για άτομα με δερματολογικά προβλήματα ή μειωμένη κινητικότητα.
Πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν ξανά τα οφέλη του μπιντέ, τόσο για την προσωπική υγεία όσο και για τη μείωση της κατανάλωσης χαρτιού υγείας.
Ο μπιντές μπορεί να μην είναι πλέον ένα τυπικό χαρακτηριστικό στις περισσότερες τουαλέτες, αλλά οι εναλλακτικές του συνεχίζουν να εξελίσσονται, ίσως σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την προσωπική υγιεινή.
3.3.25
Μπορεί το ράβδισμα, το κλάδεμα ή το κόψιμο δέντρου κάτω από καλώδια ρεύματος να επιφέρει τον θάνατο από ηλεκτροπληξία;
Το ράβδισμα ενός δέντρου που βρίσκεται κάτω από ηλεκτροφόρα καλώδια ρεύματος μπορεί να επιφέρει τον θάνατο από ηλεκτροπληξία, και αυτό μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους:
- Πτώση του δέντρου πάνω στα καλώδια: Αν το δέντρο ή κάποιο μεγάλο κλαδί πέσει πάνω στα ηλεκτροφόρα καλώδια, μπορεί να τα κόψει ή να τα τραβήξει προς τα κάτω, δημιουργώντας κίνδυνο ηλεκτροπληξίας για όποιον βρίσκεται κοντά. Εάν ένα καλώδιο πέσει στο έδαφος, μπορεί να δημιουργηθεί ζώνη διασποράς ρεύματος, όπου η διαφορά δυναμικού μεταξύ των ποδιών ενός ατόμου μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία.
- Άμεση επαφή με το καλώδιο: Αν το εργαλείο που χρησιμοποιείται για το ράβδισμα (π.χ. μακριά μεταλλική ράβδος) έρθει σε επαφή με τα ηλεκτροφόρα καλώδια, τότε το ρεύμα μπορεί να διαπεράσει το σώμα του ατόμου, προκαλώντας σοβαρούς τραυματισμούς ή θάνατο.
- Επαφή μέσω κλαδιών: Αν κατά τη διαδικασία του ραβδίσματος ένα κλαδί αγγίξει τα καλώδια και το άτομο έρχεται σε επαφή με το ίδιο κλαδί ή τον κορμό του δέντρου, μπορεί να υποστεί ηλεκτροπληξία, καθώς το δέντρο μπορεί να λειτουργήσει ως αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος.
- Επαγωγική τάση: Ακόμη κι αν δεν υπάρχει άμεση επαφή, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργηθεί επαγωγική τάση, λόγω του ηλεκτρικού πεδίου των καλωδίων υψηλής τάσης, κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο.
- Τόξο υψηλής τάσης: Σε γραμμές υψηλής τάσης, το ρεύμα μπορεί να «πηδήξει» (δημιουργώντας ηλεκτρικό τόξο) αν κάποιο αντικείμενο πλησιάσει αρκετά κοντά, χωρίς να χρειάζεται άμεση επαφή.
- Πτώση καλωδίου: Αν λόγω του ραβδίσματος ένα καλώδιο πέσει στο έδαφος, τότε μπορεί να δημιουργήσει μια ζώνη υψηλής τάσης στο έδαφος, με αποτέλεσμα όποιος βρίσκεται κοντά να υποστεί ηλεκτροπληξία, λόγω της διαφοράς δυναμικού μεταξύ των ποδιών του (φαινόμενο βηματικής τάσης).
Το ίδιο ισχύει και για το το κλάδεμα ή το κόψιμο ενός δέντρου κάτω από καλώδια ρεύματος, αφού αυτό είναι εξίσου επικίνδυνο και μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία ή άλλα σοβαρά ατυχήματα. Οι κύριοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν:
- Πτώση του δέντρου πάνω στα καλώδια: Αν το δέντρο ή κάποιο μεγάλο κλαδί πέσει πάνω στα ηλεκτροφόρα καλώδια, μπορεί να τα κόψει ή να τα τραβήξει προς τα κάτω, δημιουργώντας κίνδυνο ηλεκτροπληξίας για όποιον βρίσκεται κοντά. Εάν ένα καλώδιο πέσει στο έδαφος, μπορεί να δημιουργηθεί ζώνη διασποράς ρεύματος, όπου η διαφορά δυναμικού μεταξύ των ποδιών ενός ατόμου μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία.
- Επαφή του δέντρου με τα καλώδια κατά την πτώση: Ακόμα κι αν το άτομο δεν αγγίξει άμεσα τα καλώδια, αν το δέντρο έρθει σε επαφή με αυτά, μπορεί να μεταφέρει το ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του κορμού ή των κλαδιών. Αν ο χειριστής αλυσοπρίονου ή άλλου εργαλείου αγγίζει το δέντρο εκείνη τη στιγμή, μπορεί να υποστεί ηλεκτροπληξία.
- Χρήση μεταλλικών εργαλείων κοντά σε καλώδια: Τα αλυσοπρίονα, τα τσεκούρια ή άλλος εξοπλισμός μπορεί να αγγίξουν κατά λάθος ένα καλώδιο, προκαλώντας ηλεκτροπληξία.
- Ηλεκτρικό τόξο από καλώδια υψηλής τάσης: Σε γραμμές υψηλής τάσης, το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να «πηδήξει» προς το δέντρο ή τον εξοπλισμό αν πλησιάσουν πολύ κοντά, ακόμα και χωρίς άμεση επαφή.
Πώς να μειώσεις τον κίνδυνο
- Απόφυγε εντελώς την οποιαδήποτε εργασία κάτω από καλώδια ρεύματος χωρίς εξειδικευμένη βοήθεια.
- Ειδοποίησε τον αρμόδιο φορέα ηλεκτρισμού (ΔΕΔΔΗΕ) πριν από οποιαδήποτε εργασία.
- Ειδοποίησε τον αρμόδιο φορέα ηλεκτρισμού (ΔΕΔΔΗΕ) πριν από οποιαδήποτε εργασία.
- Χρησιμοποίησε επαγγελματίες δασοκόμους ή τεχνικούς με εμπειρία στον ασφαλή χειρισμό δέντρων κοντά σε καλώδια.
- Μην εργάζεσαι σε βρεγμένο έδαφος ή με βρεγμένα εργαλεία, καθώς η υγρασία αυξάνει την αγωγιμότητα του ρεύματος.
- Διατήρησε απόσταση ασφαλείας από τα καλώδια, ακόμη και αν δεν υπάρχει εμφανής επαφή.
Για αυτούς τους λόγους, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να εκτελείται οποιαδήποτε εργασία, όπως το ράβδισμα, το κλάδεμα ή το κόψιμο δέντρων, κάτω από ηλεκτροφόρα καλώδια, και θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι κανόνες ασφαλείας. Η καλύτερη πρακτική είναι να ζητήσεις τη συνδρομή ειδικών πριν επιχειρήσεις οτιδήποτε.
- Μην εργάζεσαι σε βρεγμένο έδαφος ή με βρεγμένα εργαλεία, καθώς η υγρασία αυξάνει την αγωγιμότητα του ρεύματος.
- Διατήρησε απόσταση ασφαλείας από τα καλώδια, ακόμη και αν δεν υπάρχει εμφανής επαφή.
Για αυτούς τους λόγους, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να εκτελείται οποιαδήποτε εργασία, όπως το ράβδισμα, το κλάδεμα ή το κόψιμο δέντρων, κάτω από ηλεκτροφόρα καλώδια, και θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι κανόνες ασφαλείας. Η καλύτερη πρακτική είναι να ζητήσεις τη συνδρομή ειδικών πριν επιχειρήσεις οτιδήποτε.
3.3.25
Ο πλούτος των ολίγων και η φτώχεια των πολλών: Μια επικίνδυνη εξίσωση...
Ο κόσμος μας έχει μετατραπεί σε ένα οικονομικό τσίρκο όπου οι λίγοι παίζουν με την τύχη των πολλών. Ενώ η ανθρωπότητα παράγει περισσότερο πλούτο από ποτέ, το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού συγκεντρώνεται στα χέρια μιας μικρής ελίτ που ελέγχει τις αγορές, τις κυβερνήσεις και – ουσιαστικά – τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν αυτό είναι δίκαιο, αλλά πόσο καιρό μπορεί να συνεχιστεί προτού καταρρεύσει το σύστημα σαν χάρτινος πύργος.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους
Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει περισσότερο από το 50% του συνολικού πλούτου. Την ίδια στιγμή, δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, παλεύοντας για τα βασικά: τροφή, νερό, στέγη και υγειονομική περίθαλψη. Όσο οι δισεκατομμυριούχοι εκτοξεύουν τα κέρδη τους σε φανταχτερές επενδύσεις και εξωτικά νησιά, ο μέσος εργαζόμενος βλέπει το μισθό του να εξανεμίζεται από πληθωρισμό, φόρους και υπερβολικά ενοίκια.
Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει περισσότερο από το 50% του συνολικού πλούτου. Την ίδια στιγμή, δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, παλεύοντας για τα βασικά: τροφή, νερό, στέγη και υγειονομική περίθαλψη. Όσο οι δισεκατομμυριούχοι εκτοξεύουν τα κέρδη τους σε φανταχτερές επενδύσεις και εξωτικά νησιά, ο μέσος εργαζόμενος βλέπει το μισθό του να εξανεμίζεται από πληθωρισμό, φόρους και υπερβολικά ενοίκια.
Οι κοινωνικές συνέπειες μιας άνισης κατανομής
Όταν ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, η κοινωνία δεν αργεί να διαλυθεί. Η μεσαία τάξη, ο ιστορικός σταθεροποιητής των κοινωνιών, αρχίζει να συρρικνώνεται. Η φτώχεια υπάρχει, όχι γιατί δεν μπορούμε να ταΐσουμε τους φτωχούς, αλλά επειδή δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, οι πλούσιοι πλουσιότεροι και η κοινωνική κινητικότητα εξαφανίζεται. Αντί να ζούμε σε μια κοινωνία, στην οποία το ταλέντο και η σκληρή δουλειά ανταμείβονται, ζούμε σε μια φεουδαρχία, στην οποία η οικονομική επιτυχία εξαρτάται από το πόσο προνομιούχος ήταν κάποιος κατά τη γέννησή του.
Όταν ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, η κοινωνία δεν αργεί να διαλυθεί. Η μεσαία τάξη, ο ιστορικός σταθεροποιητής των κοινωνιών, αρχίζει να συρρικνώνεται. Η φτώχεια υπάρχει, όχι γιατί δεν μπορούμε να ταΐσουμε τους φτωχούς, αλλά επειδή δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, οι πλούσιοι πλουσιότεροι και η κοινωνική κινητικότητα εξαφανίζεται. Αντί να ζούμε σε μια κοινωνία, στην οποία το ταλέντο και η σκληρή δουλειά ανταμείβονται, ζούμε σε μια φεουδαρχία, στην οποία η οικονομική επιτυχία εξαρτάται από το πόσο προνομιούχος ήταν κάποιος κατά τη γέννησή του.
Πολιτική και εξουσία: Ένα στημένο παιχνίδι
Η πολιτική δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτό το φαινόμενο. Οι οικονομικές ελίτ επηρεάζουν τις κυβερνήσεις μέσω λόμπι, δωρεών και άμεσων παρεμβάσεων στη νομοθεσία. Οι φόροι για τις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνονται, οι εργατικοί νόμοι γίνονται πιο χαλαροί και οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται. Ο μέσος πολίτης βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια ατέρμονη προσπάθεια να επιβιώσει, ενώ το σύστημα είναι φτιαγμένο για να υπηρετεί τους λίγους.
Η πολιτική δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτό το φαινόμενο. Οι οικονομικές ελίτ επηρεάζουν τις κυβερνήσεις μέσω λόμπι, δωρεών και άμεσων παρεμβάσεων στη νομοθεσία. Οι φόροι για τις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνονται, οι εργατικοί νόμοι γίνονται πιο χαλαροί και οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται. Ο μέσος πολίτης βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια ατέρμονη προσπάθεια να επιβιώσει, ενώ το σύστημα είναι φτιαγμένο για να υπηρετεί τους λίγους.
Προς μια κοινωνία στα πρόθυρα της έκρηξης
Αυτή η επικίνδυνη εξίσωση έχει οδηγήσει σε κύματα κοινωνικής αναταραχής, από διαδηλώσεις και απεργίες έως εξεγέρσεις και πολιτικές κρίσεις. Όταν το 99% του πληθυσμού νιώθει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, τότε οι πιθανότητες για επαναστάσεις αυξάνονται. Αν η οικονομική ανισότητα συνεχίσει να βαθαίνει, δεν είναι θέμα αν αλλά πότε το σύστημα θα σπάσει υπό το βάρος της αδικίας.
Αυτή η επικίνδυνη εξίσωση έχει οδηγήσει σε κύματα κοινωνικής αναταραχής, από διαδηλώσεις και απεργίες έως εξεγέρσεις και πολιτικές κρίσεις. Όταν το 99% του πληθυσμού νιώθει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, τότε οι πιθανότητες για επαναστάσεις αυξάνονται. Αν η οικονομική ανισότητα συνεχίσει να βαθαίνει, δεν είναι θέμα αν αλλά πότε το σύστημα θα σπάσει υπό το βάρος της αδικίας.
Υπάρχει λύση;
Η λύση δεν είναι ούτε απλή ούτε άμεση, αλλά σίγουρα περνάει μέσα από την αναδιανομή του πλούτου, τη φορολόγηση των υπερκερδών, την επένδυση σε δημόσιες υποδομές και την προστασία των εργαζομένων. Η κοινωνία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν ένα καζίνο όπου οι πλούσιοι παίζουν με τις τύχες των υπόλοιπων. Χρειαζόμαστε ένα νέο οικονομικό μοντέλο που να εξυπηρετεί τους πολλούς και όχι μόνο τους λίγους.
Αν δεν ξυπνήσουμε τώρα, τότε σύντομα η ιστορία θα μας αναγκάσει να το κάνουμε – με τρόπους που μπορεί να είναι πολύ πιο επώδυνοι απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
Η λύση δεν είναι ούτε απλή ούτε άμεση, αλλά σίγουρα περνάει μέσα από την αναδιανομή του πλούτου, τη φορολόγηση των υπερκερδών, την επένδυση σε δημόσιες υποδομές και την προστασία των εργαζομένων. Η κοινωνία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν ένα καζίνο όπου οι πλούσιοι παίζουν με τις τύχες των υπόλοιπων. Χρειαζόμαστε ένα νέο οικονομικό μοντέλο που να εξυπηρετεί τους πολλούς και όχι μόνο τους λίγους.
Αν δεν ξυπνήσουμε τώρα, τότε σύντομα η ιστορία θα μας αναγκάσει να το κάνουμε – με τρόπους που μπορεί να είναι πολύ πιο επώδυνοι απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
2.3.25
Τέμπη: Ένα έγκλημα που δε θα ξεχαστεί
Δεν ήταν ατύχημα. Ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα. Ένα έγκλημα με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς. Με υπογραφές, ονόματα, αξιώματα και παχυλούς μισθούς. Ένα έγκλημα που δεν προήλθε από τη μοίρα, αλλά από την εγκληματική αδιαφορία ενός κράτους που εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες ζωές ως στατιστικά στοιχεία και τις τραγωδίες ως «ανθρώπινα λάθη».
Στα Τέμπη δε συγκρούστηκαν απλώς δύο τρένα. Συγκρούστηκε η διαφθορά με την ανευθυνότητα. Η εγκατάλειψη των υποδομών με την προκλητική ατιμωρησία. Η ασυδοσία των κυβερνήσεων με τις κραυγές αθώων παιδιών που κάηκαν ζωντανά σε βαγόνια-νεκροθαλάμους.
Πόσες προειδοποιήσεις υπήρχαν; Πόσες φορές οι εργαζόμενοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την πλήρη έλλειψη ασφαλιστικών δικλείδων; Πόσες φορές έκλεισαν τα στόματα όσων μιλούσαν για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο-παγίδα θανάτου; Και όμως, οι αρμόδιοι δεν έκαναν τίποτα. Γιατί; Γιατί σε αυτή τη χώρα, τα πάντα λειτουργούν μέχρι να συμβεί η καταστροφή. Και τότε, ως δια μαγείας, όλοι πέφτουν από τα σύννεφα.
Η επερχόμενη πανελλαδική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2025 δεν είναι απλώς μια κινητοποίηση. Είναι μια κραυγή δικαιοσύνης. Είναι η απάντηση μιας κοινωνίας που αρνείται να καταπιεί άλλη μια τραγωδία και να προχωρήσει σαν να μη συνέβη τίποτα. Γιατί σε μια χώρα όπου ο σταθμάρχης γίνεται το εξιλαστήριο θύμα και οι πραγματικοί υπεύθυνοι μένουν στο απυρόβλητο, η οργή δεν μπορεί να σβήσει.
Στα Τέμπη δε συγκρούστηκαν απλώς δύο τρένα. Συγκρούστηκε η διαφθορά με την ανευθυνότητα. Η εγκατάλειψη των υποδομών με την προκλητική ατιμωρησία. Η ασυδοσία των κυβερνήσεων με τις κραυγές αθώων παιδιών που κάηκαν ζωντανά σε βαγόνια-νεκροθαλάμους.
Πόσες προειδοποιήσεις υπήρχαν; Πόσες φορές οι εργαζόμενοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την πλήρη έλλειψη ασφαλιστικών δικλείδων; Πόσες φορές έκλεισαν τα στόματα όσων μιλούσαν για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο-παγίδα θανάτου; Και όμως, οι αρμόδιοι δεν έκαναν τίποτα. Γιατί; Γιατί σε αυτή τη χώρα, τα πάντα λειτουργούν μέχρι να συμβεί η καταστροφή. Και τότε, ως δια μαγείας, όλοι πέφτουν από τα σύννεφα.
Η επερχόμενη πανελλαδική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2025 δεν είναι απλώς μια κινητοποίηση. Είναι μια κραυγή δικαιοσύνης. Είναι η απάντηση μιας κοινωνίας που αρνείται να καταπιεί άλλη μια τραγωδία και να προχωρήσει σαν να μη συνέβη τίποτα. Γιατί σε μια χώρα όπου ο σταθμάρχης γίνεται το εξιλαστήριο θύμα και οι πραγματικοί υπεύθυνοι μένουν στο απυρόβλητο, η οργή δεν μπορεί να σβήσει.
Ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, όπως και κάθε κυβέρνηση πριν από αυτόν, έχει πολιτική ευθύνη. Και η πολιτική ευθύνη δεν είναι απλώς μια φράση σε ένα δελτίο Τύπου. Είναι πράξεις. Είναι η παραίτηση όλων εκείνων που απέτυχαν να προστατεύσουν τις ζωές των πολιτών. Είναι η απόδοση δικαιοσύνης όχι μόνο για τα μάτια του κόσμου, αλλά για να μη χρειαστεί να θρηνήσουμε ξανά.
Δεν ξεχνάμε. Δε συγχωρούμε. Και στις 28 Φεβρουαρίου 2025, η φωνή των νεκρών θα ενωθεί με τη δική μας. Γιατί τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα. Ήταν η απόδειξη πως αν δε διεκδικήσουμε εμείς την αλλαγή, κανείς δε θα μας τη χαρίσει.
Δεν ξεχνάμε. Δε συγχωρούμε. Και στις 28 Φεβρουαρίου 2025, η φωνή των νεκρών θα ενωθεί με τη δική μας. Γιατί τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα. Ήταν η απόδειξη πως αν δε διεκδικήσουμε εμείς την αλλαγή, κανείς δε θα μας τη χαρίσει.
27.2.25
Έφυγε από τη ζωή ο αγαπητός τραγουδιστής Μανώλης Λιδάκης
Έφυγε από τη ζωή σήμερα, Τετάρτη (26/02/2025) σε ηλικία 65 ετών ο Μανώλης Λιδάκης, σκορπίζοντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας.
Ο αγαπημένος Έλληνας τραγουδιστής γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1960 και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική από πολύ νεαρή ηλικία. Στα εννέα του χρόνια, άρχισε τις μουσικές του σπουδές στην κιθάρα, τα πνευστά και στη θεωρία της μουσικής. Από το 1970 ως το 1977, συμμετείχε στις φιλαρμονικές του Ηρακλείου παίζοντας ευφώνιο και τρομπέτα.
Πηγή: news247.gr - ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
Ο αγαπημένος Έλληνας τραγουδιστής γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1960 και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική από πολύ νεαρή ηλικία. Στα εννέα του χρόνια, άρχισε τις μουσικές του σπουδές στην κιθάρα, τα πνευστά και στη θεωρία της μουσικής. Από το 1970 ως το 1977, συμμετείχε στις φιλαρμονικές του Ηρακλείου παίζοντας ευφώνιο και τρομπέτα.
Το 1982, ο Εμμανουήλ Σπυρλιδάκης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ανέβηκε στην Αθήνα, όπου πήρε μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η Ευκαιρία», ενώ υπέγραψε και το πρώτο του συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Από τότε ξεκίνησε επαγγελματικά το τραγούδι, ενώ παλαιότερα τραγουδούσε σε μικρές ταβέρνες, μπουάτ και μουσικά μαγαζιά είτε στην Αθήνα, είτε στην Κρήτη, είτε μαζί με τον αδερφό του στις Σέρρες.
Το 1982, κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, «Μετά Από Σένα», του Γιώργου Κατσαρού, ενώ συμμετείχε στον δίσκο «Μίλα Μου Απλά» με την Ελένη Δήμου και τον Γιάννη Πάριο, στο «Ρεπορτάζ» του Γιάννη Μαρκόπουλου με τον Γιώργο Νταλάρα κ.ά.
Το 1988, υπογράφει συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Sony Music, οπότε και αρχίζει να γίνεται περισσότερο γνωστός και δημοφιλής, ειδικά με τον δίσκο του «Ούτε Που Ρώτησα» (1990). Τα επόμενα χρόνια, ακολουθεί πληθώρα συνεργασιών και κυκλοφορίες δίσκων με μεγάλη απήχηση στο κοινό, οι οποίοι τον καθιέρωσαν ως έναν εκπρόσωπο του λεγόμενου μοντέρνου έντεχνου και του λαϊκού ελληνικού τραγουδιού.
Τον Ιούνιο του 2001, ο Λιδάκης κυκλοφορεί το άλμπουμ «Υλικό Ονείρων», στο οποίο συνεργάζεται με τον Γιώργο Ανδρέου, τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Κώστα Λειβαδά, τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Άλκη Αλκαίο. Το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ είναι ένα ντουέτο του Λιδάκη με την Ελένη Τσαλιγοπούλου (είχαν συνεργαστεί ξανά το 2002 σε μουσικές εμφανίσεις στη «Σφεντόνα»), εμπνευσμένο από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ.
Το 2006, συνεργάστηκε σε μουσικές εμφανίσεις με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αφιέρωμα στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι. Αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν ο δίσκος «4 Θεατρικοί Μύθοι», που περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε ο Χατζιδάκις για τον «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα, το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Καμπανέλλη, τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη και τον «Κύκλο με την Κιμωλία» του Μπρεχτ.
Το 1988, υπογράφει συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Sony Music, οπότε και αρχίζει να γίνεται περισσότερο γνωστός και δημοφιλής, ειδικά με τον δίσκο του «Ούτε Που Ρώτησα» (1990). Τα επόμενα χρόνια, ακολουθεί πληθώρα συνεργασιών και κυκλοφορίες δίσκων με μεγάλη απήχηση στο κοινό, οι οποίοι τον καθιέρωσαν ως έναν εκπρόσωπο του λεγόμενου μοντέρνου έντεχνου και του λαϊκού ελληνικού τραγουδιού.
Είχε καταπιαστεί και με την κρητική μουσική, διασκευάζοντας διάφορα παλιά ριζίτικα και άλλα κρητικά τραγούδια (π.χ. δίσκος «Κόκκινο Ακρογιάλι»). Ο ίδιος επίσης είχε δηλώσει ότι είχε επηρεαστεί από τον Ξυλούρη, τον Μπαξεβάνη, τον Αηδονίδη, τον Καζαντζίδη, τον Μπιθικώτση, αλλά και τη Μοσχολιού, τη Χαρούλα Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Τον Ιούνιο του 2001, ο Λιδάκης κυκλοφορεί το άλμπουμ «Υλικό Ονείρων», στο οποίο συνεργάζεται με τον Γιώργο Ανδρέου, τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Κώστα Λειβαδά, τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Άλκη Αλκαίο. Το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ είναι ένα ντουέτο του Λιδάκη με την Ελένη Τσαλιγοπούλου (είχαν συνεργαστεί ξανά το 2002 σε μουσικές εμφανίσεις στη «Σφεντόνα»), εμπνευσμένο από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ.
Το 2006, συνεργάστηκε σε μουσικές εμφανίσεις με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αφιέρωμα στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι. Αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν ο δίσκος «4 Θεατρικοί Μύθοι», που περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε ο Χατζιδάκις για τον «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα, το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Καμπανέλλη, τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη και τον «Κύκλο με την Κιμωλία» του Μπρεχτ.
Τον Φεβρουάριο του 2006 ο Μανώλης Λιδάκης κυκλοφορεί έναν ακόμα δίσκο, με τίτλο, «Κόκκινο Ακρογιάλι». Το album περιλαμβάνει 14 τραγούδια σε παραγωγή του ίδιου. Ξεχωρίζουν το εισαγωγικό του album, «Xορός Στον Ρυθμό Του Συρτού Πεντοζάλη», του Μάνου Χατζηδάκη, που αποτελεί το ορχηστρικό θέμα του «Kαπετάν Μιχάλη» του Nίκου Καζαντζάκη και το κρητικό ριζίτικο «Περιβόλι».
Το 2007, ο Μανώλης Λιδάκης μας ταξιδεύει με το «Αυστηρώς Λαϊκόν» στον χρόνο ερμηνεύοντας αγαπημένα κλασικά λαϊκά τραγούδια μεγάλων δημιουργών όπως: Bασίλη Τσιτσάνη, Απόστολου Καλδάρα, Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Νικολόπουλου, Αντώνη Ρεπάνη, Ορφέα Περίδη, Σωκράτη Μάλαμα και άλλων πολλών.
Το 2008, άλλαξε δισκογραφική εταιρεία και υπέγραψε συμβόλαιο με τη Legend. Την ίδια χρονιά, συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μπάμπη Στόκα στο Κέντρο Αθηνών.
Το 2007, ο Μανώλης Λιδάκης μας ταξιδεύει με το «Αυστηρώς Λαϊκόν» στον χρόνο ερμηνεύοντας αγαπημένα κλασικά λαϊκά τραγούδια μεγάλων δημιουργών όπως: Bασίλη Τσιτσάνη, Απόστολου Καλδάρα, Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Νικολόπουλου, Αντώνη Ρεπάνη, Ορφέα Περίδη, Σωκράτη Μάλαμα και άλλων πολλών.
Το 2008, άλλαξε δισκογραφική εταιρεία και υπέγραψε συμβόλαιο με τη Legend. Την ίδια χρονιά, συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μπάμπη Στόκα στο Κέντρο Αθηνών.
26.2.25
Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων
Προσφορές
Σα Σήμερα
Now on TV
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
Θράκη, Ανατολική Μακεδονία
Κεντρική Μακεδονία-Θεσσαλονίκη & Χαλκιδική
Θεσσαλία,Σποράδες, Βορειοανατολική Εύβοια
Ήπειρος, Δυτική Στερεά Ελλάδα, Νησιά Ιονίου
Ανατολική Στερεά Ελλάδα, Βορειοανατολική Φωκίδα, Βορειοδυτική Εύβοια
Αττική, Σαρωνικός κόλπος, Νότια Εύβοια
- AB CHANNEL (Περιστέρι)Action 24 (Γαλάτσι)ALERT TV (Νέο Ηράκλειο)Attica TV (Δήμος Ασπροπύργου)Blue Sky (Νέο Ηράκλειο)Channel 9 (Παιανία)EXTRA CHANNEL (Περιστέρι)Kontra Channel (Ταύρος)MAD TV GREECE(Παλλήνη)NICKELODEON (Μαρούσι)RISE TV (Μαρούσι)SBC TV (Νέο Ηράκλειο)
Πελοπόννησος, Αιτωλία, Φωκίδα,Κορινθιακός κόλπος,Κύθηρα
Βόρειο Αιγαίο (Λήμνος, Λέσβος, Χίος)
Νοτιοανατολικό Αιγαίο (Σάμος, Δωδεκάνησα)
Πρόγραμμα TV
Cinema
Γιορτάζουν
Διαβάζουν
Βρείτε Εργασία
Wikipedia
Αποτελέσματα αναζήτησης
Εφημερεύοντα Φαρμακεία
Ανέκδοτο Ημέρας
Οι πηγές μας
-
24ωρο
-
αυτοΔΙΟΙκηΣη
-
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
-
δikaiologitika.gr
-
Ελλάδα Press
-
Ζούγκλ@
-
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
-
Μ@ΚΕΛΕΙΟ.gr
-
Ξυπνήστε Ρε
-
ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ
-
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.gr
-
ΣΚΑΪ
-
ΤΑ ΝΕΑ
-
ΤΟ ΒΗΜΑ
-
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
-
το χωνί
-
AlfaVita
-
ALPHAFREEPRESS
-
analitis.gr
-
AROURAIOS
-
Athens magazine
-
ATHENS voice.gr
-
BRIEFING NEWS
-
Capital.gr
-
CCN Greece
-
cookpad
-
Coolweb.gr
-
diaforetiko
-
dwrean.net
-
e-dimosio.gr
-
economy 365
-
EL ΜΟΝΟ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
-
EleftherosTypos.gr
-
emprosnet
-
enikos.gr
-
eretikos.gr
-
FAY'S BOOK
-
Filathlos.gr
-
FLASH.GR
-
FORTUNE GREECE
-
gazzetta.gr
-
Google Ειδήσεις
-
healthview
-
HellasJournal
-
iefimerida
-
iEidiseis.gr
-
in.gr
-
InfoKids.gr
-
intronews
-
Karfitsa.gr
-
kourdistoportocali
-
LEFT.gr
-
liberal
-
LiFO
-
MATRIX24
-
MEGA
-
MHXANH του ΧΡΟΝΟΥ
-
msn.gr
-
naftemporiki.gr
-
NEWPOST
-
news 247
-
NEWS.GR
-
newsbeast.gr
-
NEWSBOMB
-
NEWSBREAK
-
newsique.gr
-
NEWSIT
-
ONALERT
-
ONEMAN
-
ONMED.GR
-
OnSports
-
otherside.gr
-
pagenews.gr
-
PATRAS EVENTS
-
Perierga.gr
-
politik.gr
-
PRONEWS
-
Protagon
-
real.gr
-
SecNews
-
SPIROS SOULIS
-
SPORtime
-
Techblog
-
the CaLLER
-
THE HUFFINGTON POST
-
THE PRESIDENT
-
THETOC
-
tilegrafima
-
TO10.GR
-
TRELO KOUNELI
-
tribune
-
tvxs
-
usay.gr
-
xristika.gr
-
yahoo!
-
YOURTIPSTER