Γίνομαι ήλιος και σε καίω
μέρα νύχτα κλαίω
μέρα νύχτα φταίω.
Γίνεσαι άπιαστη σελήνη
τι σ’ απομακρύνει
τη ζωή μου σβήνει.
Πώς θα γενεί να ενωθούμε
ήλιος και φεγγάρι
μέρα και σκοτάδι.
Πώς θα γενεί ν’ αγαπηθούμε
φλόγα και ποτάμι
γόμα και μελάνι.
Θέλω να μπω στον έρωτά σου
και στη μοναξιά σου
να γενώ η σκιά σου.
Θέλω να μάθω απ' το κορμί σου
κάθε σπιθαμή σου
κάθε δύναμή σου.
Γίνομαι άστρο να σε φτάσω
να σε πλησιάσω
να μη σε τρομάξω.
Γίνεσαι αγκάθι και πληγώνεις
κι όλο με μαλώνεις
πάντα με ματώνεις.
Πώς θα γενεί να ενωθούμε
ήλιος και φεγγάρι
μέρα και σκοτάδι.
Πώς θα γενεί ν’ αγαπηθούμε
φλόγα και ποτάμι
γόμα και μελάνι.
Κι εκεί που είμαι πικραμένος
μόνος ματωμένος
πόνους φορτωμένος.
Ένα αεράκι με δροσίζει
κάποιο ρόδο ανθίζει
κι η ζωή μου αρχίζει.
Γίνεσαι αγκάθι και πληγώνεις
κι όλο με μαλώνεις
πάντα με ματώνεις.
Τραγούδι: «Τα Αντίθετα»
Μουσική: Νίκος Τερζής
Στίχοι: Γιάννης Κότσιρας
Ερμηνεία: Βασίλης Σκουλάς
1 Comment
Πολύ ωραίο τραγούδι,όπως και το blog,από τα λίγα που διάβασα πρόκειται για αξιόλογο
Posted on 7 Σεπτεμβρίου 2023 στις 4:10 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.