Ένα κορμί, που όλο ζητά,
κι ο νους, που δεν ισιώνει,
μ’ έχουνε κάνει ναυαγό,
μάρτυρα και τελώνι.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Η μέθη το ’να μου κουπί
κι ο έρωτας το άλλο.
Λάμνω και βρίζω και γελώ,
νιώθω σωστός και σφάλλω.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Διώξε μου τ’ ανομήματα,
της λήθης μικρανέμι,
και θα σου χτίσω εκκλησιά
στου κύματος τη χαίτη.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Τραγούδι: «Το ζητιανόξυλο»
Στίχοι-Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη Εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.