Ύστερα από 21 χρόνια που ήταν παντρεμένοι η γυναίκα του τού ζήτησε να βγάλει μια άλλη γυναίκα έξω για σινεμά και φαγητό. Του είπε:
"Σ' αγαπώ, αλλά ξέρω ότι και αυτή η γυναίκα σ' αγαπά και θα ήθελε να περάσει λίγη ώρα μαζί σου!"
Αυτή η άλλη γυναίκα ήταν η μητέρα του. Η γυναίκα του τού πρότεινε να επισκεφτεί τη μητέρα του, που ήταν χήρα εδώ και δεκαεννιά χρόνια, αλλά οι απαιτήσεις της δουλειάς του και τα τρία του παιδιά δεν του επέτρεπαν να τη βλέπει συχνά. Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησε και την προσκάλεσε να βγουν έξω μαζί. Να πάνε να δουν μια ταινία και ύστερα να καθίσουν κάπου να φάνε.
"Τί τρέχει; Είσαι καλά;" τον ρώτησε.
Η μητέρα του ήταν από εκείνες τις γυναίκες που όταν τις τηλεφωνήσεις αργά το βράδυ το πρώτο που τους έρχεται στο μυαλό είναι οτι κάτι κακό συνέβη.
"Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να περάσουμε το βράδυ μαζί" της απάντησε. "Οι δυο μας!"
Το σκέφτηκε για λίγο και ύστερα του είπε:
"Εντάξει! Μου αρέσει η ιδέα σου!"
Την Παρασκευή όταν τέλειωσε τη δουλειά του πέρασε να την πάρει με το αυτοκίνητο του. Ένιωθε μεγάλη νευρικότητα. Όταν έφτασε στο σπίτι της παρατήρησε ότι κι εκείνη αισθανόταν το ίδιο. Τον περίμενε στην εξώπορτα φορώντας το παλτό της. Είχε κάνει τα μαλλιά της μπούκλες και φορούσε το ίδιο φόρεμα που είχε στην τελευταία επέτειο του γάμου της. Του χαμογέλασε και το πρόσωπο της έμοιαζε με εκείνο των αγγέλων.
"Είπα στις φίλες μου ότι θα έβγαινα έξω με το γιο μου και εντυπωσιάστηκαν" είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο "Περιμένουν την ώρα να μάθουν τα καθέκαστα!"
Πήγαν σε ένα εστιατόριο που παρόλο που δεν ήταν ακριβό, ήταν ωραίο και ζεστό. Εκείνη τον έπιασε αγκαζέ και προχώρησαν προς το τραπέζι τους. Πήραν τον κατάλογο. Η μητέρα μπορούσε να διαβάσει μόνο τα μεγάλα γράμματα. Έτσι ανέλαβε ο γιος να της διαβάζει το μενού. Καθώς διάβαζε της έριξε μια ματιά και την είδε να τον κοιτάζει. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη της.
"Όταν ήσουν μικρός σου διάβαζα εγώ τον κατάλογο" του είπε.
"Ήρθε η ώρα να σου ανταποδώσω τη χάρη" της είπε εκείνος.
Κατά τη διάρκεια του δείπνου τους μιλούσαν για διάφορα θέματα καθημερινά. Έπιασαν τόσες πολλές συζητήσεις που έχασαν την ταινία στο κινηματογράφο.
Όταν επέστρεψαν στο σπίτι της αργότερα του είπε:
"Θα ξαναβγούμε, αλλά αυτήν τη φορά θα σε καλέσω εγώ!"
Εκείνος συμφώνησε και χώρισαν.
"Πώς πήγε το δείπνο;" τον ρώτησε η γυναίκα του όταν γύρισε στο σπίτι του.
"Πολύ καλά. Πολύ καλύτερα από ό,τι φανταζόμουν" απάντησε εκείνος.
Λίγες μέρες αργότερα η μητέρα του πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή. Έγινε τόσο ξαφνικά που δεν είχε την ευκαιρία ο γιος να κάνει κάτι για κείνη.
Πέρασαν κάποιες μέρες και πήρε έναν φάκελο. Τον άνοιξε και βρήκε σε φωτοτυπία μια απόδειξη εστιατορίου. Ήταν από το εστιατόριο που είχε φάει με τη μητέρα του. Μέσα στο φάκελο επίσης υπήρχε ένα σημείωμα:
"Προπλήρωσα τον δείπνο. Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα μπορούσα να παραβρίσκομαι εκεί. Αλλά παρόλα αυτά πλήρωσα για δύο άτομα. Για σένα και τη γυναίκα σου. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο πολύ σημαντική ήταν η βραδιά που περάσαμε οι δυο μας. Σ' αγαπώ γιε μου!"
Τότε, κατάλαβε ο γιος το πόσο σημαντικό είναι να λες το "Σ' αγαπώ" την κατάλληλη στιγμή και να δίνεις την αγάπη σου κάθε στιγμή. Επειδή το αύριο μπορεί και να μην έρθει ποτέ.
Πηγή: dkaravasilis.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.