Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει να έχει απαντήσει κανείς σε ένα άλλο θεμελιώδες ερώτημα: Πως εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη γη; Οι απαντήσεις στο ερώτημα αυτό κατατάσσονται σε δύο τελικές κατηγορίες:

α. Ο Θεός/κάποια ανωτέρα δύναμη δημιούργησε τον άνθρωπο

β. Ο άνθρωπος έγινε μόνο με φυσικές διεργασίες (εξέλιξη)

Και οι δύο κατηγορίες απαντήσεων απαιτούν πίστη. Δεν υπάρχει καθαρά επιστημονική απάντηση στο ερώτημα αυτό, ακριβώς γιατί δεν είναι παρατηρήσιμο και δεν μπορεί να επαναληφθεί σε εργαστηριακές συνθήκες. Επίσης όμως, και οι δύο κατηγορίες απαντήσεων επιδέχονται έρευνα, και αναζήτηση τυχών αντιφάσεων, για να οδηγηθούμε στην ορθοτέρα απάντηση. 

Στην προσπάθεια αναζήτησης της αληθείας, θέλησα να μοιραστώ μαζί μια δημοσίευση παλιά, από εκείνες που δεν δημοσιεύονται πολύ. Και αυτό επειδή θεωρείται έντιμο η γνώση να μοιράζεται και να μην λογοκρίνεται. Και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Σύμφωνα με τις επικρατούσες θεωρίες εξέλιξης των ειδών, ο άνθρωπος εμφανίστηκε τελευταίος. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το πιο πολύπλοκα οργανωμένο σώμα ύλης που υπάρχει στο σύμπαν. Αφού, λοιπόν, οι επιστήμονες το αποδέχτηκαν αυτό, άρχισαν να χτίζουν πάνω σ' αυτή τη θεώρηση τις χρονολογίες που πίστευαν ότι ενεφανίζοντο τα ζώα στη γη. Το πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι όποτε έβρισκαν κάποιον υποψήφιο πρόγονο (απολίθωμα) έβρισκαν αποδείξεις για ύπαρξη ανθρώπου όλο και πιο παλιά (1). Αυτό "έσπρωχνε" την ηλικία του ανθρώπου (Homo Sapiens) όλο και πιο πίσω. Σήμερα έφτασε η αποδεκτή ηλικία να είναι περίπου 3,5 εκατομμύρια έτη.

Βάσει της ευρέσεως όμως που θα αναφερθεί, κάθε συζήτηση περί καταγωγής του ανθρώπου από κατώτερα είδη καθίσταται ανούσια. Ο ερασιτέχνης γεωλόγος Λιν Ότινγκερ της περιοχής Μοάμπ στη Γιούτα βρήκε απολιθώματα οστών 2 ανθρώπων σε πετρώματα ηλικίας 100 εκατομμυρίων χρόνων . Ο καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Γιούτα Δρ. Μάργουιτ τα μελέτησε και απεκάλεσε την εύρεση "πολύ ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη". Το πρόβλημα είναι ότι ξαφνικά "έχασε" το ενδιαφέρον του για τα οστά και δεν τα ραδιοχρονολόγησε. Πολύ σύντομα μετετέθη σε άλλο Πανεπιστήμιο, και κανείς δεν συνέχισε τη μελέτη των απολιθωμάτων. Μετά ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις κατά της εξέλιξης... Πού να υπάρχουν, αφού τις συγκαλύπτουν;

Πληροφοριακά, για τη φοβερή αυτή ανακάλυψη, τα οστά χαρακτηρίστηκαν "in situ", δηλαδή ότι εκεί θάφτηκαν αρχικά και δεν έπεσαν από ψηλότερο στρώμα. Βρέθηκε σκουρόχρωμο οργανικό κατάλοιπο πέριξ των οστών, που υποδηλώνει ότι ήταν πλήρη σώματα όταν θάφτηκαν.  Ο μεταλλειολόγος Keith Barrett της εταιρείας Big Indian Copper Mind που εκμεταλλεύετο το ορυχείο, δήλωσε (2) ότι μέχρι το σημείο της εύρεσης δεν υπήρχε σπήλαιο ή ρωγμή, αλλά ήταν συνεχή τα υλικά (πέτρες και άμμο). Θυμάται ότι ήταν περίπου 5 μέτρα υλικών, εκ των οποίων σχεδόν 2 μέτρα ήταν στέρεος βράχος. Αυτό συντείνει υπέρ της γνησιότητος των ευρημάτων.

Το πρόβλημα δεν είναι στα ευρήματα. Το πρόβλημα έγκειται στην ερμηνεία. Εδώ μπαίνει η πίστη που προανέφερα. O F.A. Barnes που ανέφερε το γεγονός, έγραψε (3): "Of course, despite evidence that these human remains are 'in place' in a formation 100 million years old the probability is very low that they are actually that old. These bones appeared to be relatively modern in configuration, that is, of Homo Sapiens rather than one of his ancient, semi-animal predecessors"

(Απόδοσις) "Φυσικά, παρόλο που τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά τα ανθρώπινα υπολείμματα ήταν στη φυσική τους θέση σε σχηματισμό 100 εκατομμυρίων ετών, η πιθανότητα είναι πολύ μικρή να είναι πράγματι τόσο παλαιά. Τα οστά έδειχναν σχετικά μοντέρνα στη διαμόρφωση, δηλαδή σαν Homo Sapiens, παρά σαν κάποιον από τους αρχαίους, ημι-ζωώδεις προγόνους του."

Δεν τους περνάει ποτέ η σκέψη, μήπως η χρονολόγηση να μην είναι σωστή; Έχοντας αποδεχθεί το μοντέλο της εξέλιξης δημιουργείται το πρόβλημα ότι βλέπει τα οστά ότι είναι αρχαία, αλλά ανέμενε να είχαν άλλη μορφή, οπότε τα οστά δεν είναι αρχαία! Θαυμάσια λογική!

Προς τι η συγκάλυψη; Φοβούνται τον ανταγωνισμό της Θεϊστικής Δημιουργίας; Αν είναι αλήθεια δεν πρέπει να το αποδεχτούν όλοι;

(1) Βλέπε περίπτωση Java Man, στην οποία ο Dubois απέκρυψε για 30 χρόνια από την επιστημονική κοινότητα ότι μαζί με τον "πρόγονο" Java Man βρήκε και 2 ανατομικά σύγχρονους ανθρώπους - άρα δεν ήταν πρόγονος.

(2) F.A. Barnes, "The case of the Bones in Stone", Desert (February 1975), p. 38