Έχοντας περπατήσει στο Προεδρικό Μέγαρο (State House) του Προέδρου (Robert Gabriel Mugabe), ο κήπος του Προέδρου θυμίζει τη γη της απαγγελίας (σημειώστε όμως ότι τα πάρκα στην Ζιμπάμπουε είναι κάτι κοινότυπο και εξωπραγματικό), ενώ ο υπόλοιπος ζιμπαμπουανός λαός μαστιζόταν (και συνεχίζει) από λοιμούς και λιμούς, ανέχεια, ένδεια και εξαθλίωση. Καθημερινά διακηρύσσει στα ζιμπαμπουανά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: "Zimbabwe is for Zimbabweans". Εξού και ο indigenization law που δεν αφήνει κανέναν λευκό να έχει πλειοψηφία στην ίδια την επιχείρησή του (ο νόμος στον οποίο κάθε ζιμπαμπουανή επιχείρηση ακόμα και θυγατρική εντός της Ζιμπάμπουε υποχρεούται να ανήκει κατά 51% σε Ζιμπαμπουανό, με αποτέλεσμα κύματα οικονομικών μεταναστών των ζιμπαμπουανών αποίκων αγγλοσαξoνικής καταγωγής). Διακριτοί ομόκεντροι κύκλοι απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας και αλλοίμονο αν δεν βρίσκεσαι εντός αυτών των κύκλων (έστω και των απομακρυσμένων).
Όσον αφορά στις εκλογές (ειδικά δε εκείνες του 2008 (πρώτες και επαναληπτικές) στις οποίες ήταν πρώτο θέμα στα CNN, BBC, France24 για 3 μήνες και απασχολούσε τους Times του Λονδίνου κατ' εξακολούθηση όντας commonwealth χώρα), η μέθοδος που διεξήχθησαν, οι πράξεις που έλαβαν χώρα, η στοχοποίηση και ο έλεγχος των διπλωματικών αυτοκινήτων (και αυτών των ΜΚΟ) - καθαρή παραβίαση της συνθήκης της Βιέννης και το όλο σκηνικό δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν στοιχεία πολέμου, κατά γενική ομολογία και αποδοχή από τους ίδιους τους Ζιμπαμπουανούς. Η αφήγηση των Αγγλοσαξόνων αποίκων για τον τρόπο που εκδιώχθηκαν από τις ζιμπαμπουανές φάρμες τους στα διεθνή μέσα ενημέρωσης μετά τις εκλογές (εννοείται οι συνεντεύξεις έγιναν εκτός χώρας και αφορούσαν στην περίοδο 1980 που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους) όπως και των ίδιων των Ζιμπαμπουανών, οι οποίοι τρομοκρατούνταν και όχι μόνο προκάλεσε την διεθνή συγκίνηση και οργή.
Αρχές 2009 βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι ξέσπασε χολέρα με αποτέλεσμα πάνω από 18.000 Ζιμπαμπουανοί κατά επίσημα στοιχεία να προσβληθούν από χολέρα και πάνω από 2000 Ζιμπαμπουανοί να αποδημήσουν εις Κύριον (ανεπίσημα 1000% πάνω από αυτούς τους αριθμούς - οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (NGO) είχαν πάρει φωτιά εκείνη την περίοδο). Το ρεύμα και το νερό για τους μη έχοντες εξουσία είναι μια ουτοπία με αποτέλεσμα οι γεννήτριες και τα πηγάδια να καθίστανται αναγκαία για επιβίωση (αν φυσικά έβρισκε κάποιος petrol), η δε ασφάλεια το βράδυ ειδικά στο κέντρο της πόλης ανάγκαζε τους ανθρώπους (εκ φύσεως κοινωνικούς) να συναθροίζονται στο σπίτι τους και να ανταλλάσσουν επισκέψεις.
Τέλος, σημειώνω τον έλεγχο τιμών (price control) προϊόντων που είχε επιβληθεί στις επιχειρήσεις το 2007, κατά τον οποίο λόγω του ραγδαίου πληθωρισμού ανάγκαζε λίγο-πολύ τους καταστηματάρχες να πουλάνε τα προϊόντα τους κάθε μέρα μισή τιμή σε σχέση με την προηγούμενη - εντός 10 ημερών δεν υπήρχαν προϊόντα στα ράφια (διάστημα που διήρκησε ο έλεγχος τιμών: Ιούλιος έως Νοέμβριος) με αποτέλεσμα βασικές τροφές των ζιμπαμπουανών για το διάστημα των 5 μηνών, όπως το καλαμποκάλευρο και η Σάτζα αλλά και των υπολοίπων όπως το γάλα, το κρέας, το ψωμί κ.α. να έχουν εξαφανιστεί.
Η δε αλλαγή από ζιμπαμπουανό νόμισμα (τελευταίο χαρτονόμισμα 100 τρις ζιμπαμπουανά δολάρια ισοδυναμούσε με περίπου 18 δολάρια ΗΠΑ) σε δολάριο ΗΠΑ τον Μάρτιο του 2009 έκανε την Ζιμπάμπουε την πιο ακριβή πόλη για να ζήσεις μέσα σε διάστημα 3 μηνών, σύμφωνα με δηλώσεις της γυναίκας του Πρέσβυ της Ιαπωνίας στην Ζιμπάμπουε - σημειώστε κάποιες τιμές για να συνειδητοποιήσετε τι ακριβώς εννοώ - μια γαλοπούλα έκανε 1800 δολλάρια ΗΠΑ, μια σκόνη πλυντηρίου 220 δολλάρια ΗΠΑ κ.ο.κ.). Προσωπικά, πλήρωνα στο τέλος ανά μήνα 200 δολάρια ΗΠΑ για ρεύμα και 500 δολάρια ΗΠΑ για τηλέφωνο (που δεν μπορούσα να κάνω ούτως συ άλλως εξωτερικές κλήσεις λόγω αδυναμίας του παρόχου). Οι δε έξυπνοι (όταν έγινε η αλλαγή) δεν σου έδιναν τη δυνατότητα να το κόψεις και για όποιον λευκό δεν πλήρωνε, ακολουθούσαν μια "άλλη" διαδικασία.
Η κατάρρευση του πρώτου κράτους της Αφρικής σε επίπεδο διαβίωσης το 1980 ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία που αποδεικνύεται χωρίς πάτο.
Αυτά συνοψίζουν λίγα από τα δρώμενα της Ζιμπάμπουε (την παρούσα χρονική στιγμή έχουν ομαλοποιηθεί μερικώς τα πράγματα), αλλά αν κάποιος δεν ζήσει εκεί (όπως και σε άλλες αφρικανικές χώρες), δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος και τον βαθμό που μπορεί το Κράτος να αλλάξει την καθημερινότητα και να καταλύσει τους θεσμούς και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Ελπίζω μετά από όλα αυτά, να συνειδητοποιήσουμε σε ποιον παράδεισο ζούμε, ακόμα και υπό τις όποιες οικονομικές ή λοιπές συνθήκες...
"Κ.Λ." για το ClopYPastE blog
Πηγή: ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.