Η ιδέα αυτού του blog γεννήθηκε πολύ καιρό πριν. Για την ακρίβεια, πολλά χρόνια πριν. Κάποια στιγμή η ιδέα έγινε πραγματικότητα και δειλά δειλά άρχισαν να γράφονται τα πρώτα κείμενα. Το blog ήταν υπόθεση προσωπική και δεν υπήρχε λόγος να δημοσιοποιηθει.
Σε τι εξυπηρετούσε τότε η ύπαρξη του blog; Ήταν σαν μια φίλη που ακούει τα πάντα και ποτέ δεν σε κριτικάρει. Η όλη ιστορία ήταν από μόνη της τόσο περίπλοκη, που κάθε είδους κριτική θα την έκανε ακόμα πιο δύσκολη. Έτσι λοιπόν το blog ματαμορφώθηκε σε μια ιδανική φίλη, η οποία ήταν πάντα εκεί. Σιωπηλή και υπομονετική.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν. Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, η ιστορία παίρνει απρόσμενη τροπή και η ειδυλλιακή ζωή μεταμορφώθηκε σε σκοτεινό τοπίο. Για πολλά χρόνια, έζησα στα δίχτυα ενός "παράφορου και απαγορευμένου έρωτα", άντεξα όλες τις καλές και κακές στιγμές του, έζησα τη νομιμοποίησή του, απόλαυσα το συναίσθημα της ικανοποίησης και της ηρεμίας. Εκείνες τις μαγικές στιγμές όμως, μια μικρή αλήθεια τάραξε τη γαλήνη μου και σήκωσε τρικυμία.
Η γαλήνη μου χάθηκε και μαζί με αυτήν, όλα όσα είχα ονειρευτεί. Οι επιλογές μου δυο και μοναδικές. Ή να χαθώ στη δύνη της θλίψης ή να φτιάξω όλα απο την αρχή. Πριν προλάβω όμως να αποφασίσω, το ένστικτό μου αποφάσισε για μένα. Με ώθησε σε μία καινούρια αρχή χωρίς κάν να με ρωτάει αν ήμουν έτοιμη να την κάνω. Απλά έπρεπε, γιατί δεν είχα άλλη επιλογή.
Εκείνη τη στιγμή λοιπόν, αποφάσισα να σβήσω όλα τα κείμενα του blog και να τα ξαναγράψω απο την αρχή. Η μικρή αλήθεια με έκανε να δω τα πράγματα πιο ρεαλιστικά, πιο αντικειμενικά. Χωρίς τον συναισθηματισμό που ένιωθα την στιγμή που τα βίωνα και ο οποίος με έκανε να μη βλέπω το προφανές.
Για μένα ήρθε η στιγμή να βγάλω τον κρυμμένο θησαυρό που κρατούσα καλά κλειδωμένο στο πίσω μέρος του μυαλού μου και να τον ξαναεκτιμήσω. Να δω αν πράγματι είναι χρυσός ή απλώς σίδερο που γυαλίζει...
Όποιος στη ζωή του, έστω για μια μοναδική φορά ξεπέρασε τα όρια του λογικού από αγάπη υπερβολική, ας διαβάσει αυτό το blog ξεκινώντας από την πιο παλιά ανάρτηση. Έτσι μόνο, θα μπορέσει να καταλάβει την ιστορία που περιγράφεται. Τη δική μου ιστορία...
Το blog δημιουργήθηκε απο την ανάγκη μου να πω επιτέλους αυτά που επί χρόνια επιμελώς κρατούσα κρυμμένα. Το blog εξιστορεί μια ιστορία αγάπης, μια παράνομη ιστορία αγάπης. Αποφάσισα να την καταγράψω σε αυτό το blog, γιατί φανερά ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω.
Ξέρετε, παρόλο που ζούμε σε εποχές απελευθερωμένες, υπάρχουν πράγματα που δεν συγχωρούμε και δεν αποδεχόμαστε. Ένα από αυτά είναι και η απιστία. Όλα αυτά τα χρόνια που εγώ ήμουν άπιστη στο σύντροφό μου, άκουγα συνέχεια γυναίκες απατημένες να λένε τη δική τους άποψη και να απολαμβάνουν την κατανόηση του κόσμου. Οι ερωμένες απο την άλλη, ήταν απλά άκαρδες, άσπλαχνες, που απο την κακία τους ορμούσαν σαν τρωκτικά να κατασπαράξουν τις όμορφες σχέσεις των άλλων γυναικών.
Δεν είναι όμως έτσι....
Δεν θέλω να υπερασπιστώ την απιστία μου, αλλά εμένα. Θέλω να δείξω μέσα απο τη δική μου ιστορία, πως ακόμα και εμείς οι μοιχαλίδες έχουμε αισθήματα και μερικές φορές πονάμε πολύ...
Πηγή: ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.