Ένα τραγούδι για τον αείμνηστο Σωκράτη Γκιόλια που δεν φοβάται (όπως δε φοβόταν κι εκείνος) την ώρα που απαριθμεί τις 17 σφαίρες...
Μία γιατί πιστεύω
Δύο γιατί γνωρίζω
Τρεις για το δικαίωμα να μιλάω
Τέσσερις απ' τους εχθρούς μας
Πέντε από τους δήθεν φίλους
'Εξι απ' όσους ψεύτικα μου είπαν σ' αγαπάω
Εφτά από τους σωτήρες
Οκτώ από τους μνηστήρες
Εννιά και δέκα από κλώνους-προικοθήρες
Έντεκα από ρουφιάνους
Δώδεκα από άρχοντες-ζητιάνους
και δύο από δειλούς και βολεμένους τσαρλατάνους
κι ακόμα τρεις που θα σκοτώσουν το κορμί μου, μα θ' αγιάσουν τη ψυχή μου.
Πηγή: mediasoup.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.