Μόνο η κόρη και ο δικηγόρος του συνόδευσαν το φέρετρο στο ιδιωτικό κοιμητήριο όπου «είθε να μην αναπαυθεί», όπως φώναζαν κάτοικοι του Σαντιάγο, πρωτεύουσας της Χιλής, εκστομίζοντας κατάρες, φωνάζοντας «δολοφόνος» και πετώντας χώμα στη νεκροφόρα.
Ο 88χρονος Πολ Σέφερ, ναζί υπαξιωματικός που διέφυγε στη Χιλή και ίδρυσε ένα προσωπικό κολαστήριο παιδεραστίας, βασανισμών, αιχμαλωσίας και εξαφάνισης ανθρώπων, πέθανε στη φυλακή, παίρνοντας μαζί του κρίσιμα πολιτικά μυστικά.
Ο Σέφερ, πρώην μέλος της ναζιστικής νεολαίας και των χιτλερικών ταγμάτων, έφτασε μετά τον πόλεμο στη Χιλή και σε ένα κτήμα 16.000 εκταρίων, που εκτεινόταν ώς τα σύνορα με την Αργεντινή, ίδρυσε το 1961 την «Αποικία Αξιοπρέπεια»: μια νοσηρή σέχτα, που χάρη στις υποσχέσεις του για «έναν παράδεισο στη Νότια Αμερική», προσέλκυσε 300 γερμανούς «εποίκους».
Η αποικία, με τις ευλογίες των αρχών, εξελίχθηκε σε ένα κράτος εν κράτει, απόλυτα αποκομμένο από τον έξω κόσμο, με συρματοπλέγματα, φρουρούς, κάμερες και μικρόφωνα ακόμη και στα δέντρα. Ο Σέφερ δημιούργησε μια «ιδανική ναζιστική κοινωνία» σε μικρογραφία και την κυβερνούσε σαν απόλυτος μονάρχης, επιβάλλοντας κτηνώδη πειθαρχία και φρικιαστικές τιμωρίες και βιάζοντας τα παιδιά αντρών και γυναικών που δούλευαν 12-14 ώρες στους αγρούς χωρίς ποτέ να πληρωθούν, ενώ η αποικία εξελισσόταν σε μια επιχείρηση επικερδέστατη και απαλλαγμένη φόρων, χάρη στις πολιτικές διασυνδέσεις του.
Αντικομμουνιστής
Φανατικός αντικομμουνιστής, ο «μεσσίας της ναζιστικής αναγέννησης του ανθρώπου», πρόσφερε γενναιόδωρα τις υπηρεσίες του στη χούντα του Πινοσέτ, μεταμορφώνοντας την αποικία σε κέντρο εκπαίδευσης πρακτόρων της διαβόητης DINA, των μυστικών υπηρεσιών του, και σε παράνομο κέντρο οργάνωσης απαγωγών, κράτησης, βασανιστηρίων και εξαφάνισης πολιτικών αντιπάλων της δικτατορίας (1973-1990).
Εκεί πειραματίζονταν με νέες μεθόδους βασανισμού, στις οποίες συχνά μετείχε κι ο ίδιος ο Σέφερ, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων, ομάδες επίλεκτων εποίκων επιδίδονταν στο «κυνήγι των κόκκινων» και σε έναν από τους λόφους του αγροκτήματος σφαγιάστηκαν 100 πολιτικοί κρατούμενοι, που ακόμη και σήμερα οι σοροί τους δεν έχουν βρεθεί.
Αργεντίνοι δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι η αποικία ήταν μέρος ενός ολόκληρου δικτύου καταφυγίων που ιδρύθηκαν στη Νότια Αμερική για να διευκολύνουν τη φυγάδευση ναζί μετά την απαγωγή του Αϊχμαν από τη Μοσάντ στην Αργεντινή, και από αυτήν πέρασαν εγκληματίες πολέμου σαν τον εμπνευστή των θαλάμων αερίου, Βάλτερ Ράουφ. Και υπάρχουν καταγγελίες ότι την αποικία συχνά επισκέπτονταν όχι μόνο ο Πινοσέτ και η σύζυγός του, αλλά και πολλοί σημερινοί πολιτικοί της χιλιανής δεξιάς, διαπρεπείς ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματίες και στελέχη της CDU, του σημερινού κόμματος της κυρίας Μέρκελ.
Μόνο ο χρόνος, οι αυξανόμενες καταγγελίες και κυρίως η άφιξη της δημοκρατίας στη Χιλή το 1990, κατάφεραν να κινητοποιήσουν τις αρχές. Στην πρώτη τους επιδρομή στην αποικία δεν βρήκαν τον Σέφερ, τον οποίο οι υψηλοί προστάτες του είχαν βοηθήσει να δραπετεύσει. Βρήκαν όμως -εκτός των άλλων- μια υπόγεια αποθήκη με τεράστιες ποσότητες όπλων και εκρηκτικών κι ένα αρχείο με χιλιάδες φακέλους πολιτικών, το περιεχόμενο των οποίων δεν έγινε ποτέ γνωστό.
Ο Σέφερ συνελήφθη τελικά το 2005 στο Μπουένος Αϊρες ποζάροντας με αγγελικό χαμόγελο καλοσυνάτου γέροντα στο αναπηρικό του καροτσάκι. Παρά τα απερίγραπτα εγκλήματά του, καταδικάστηκε μόνο για τέσσερα από αυτά σε συνολική κάθειρξη μόνο 33 ετών.
Πεθαίνοντας, πήρε μαζί του πολλά μυστικά, όπως τα ονόματα πολιτικών και επιχειρηματιών που τον στήριξαν, τον χρηματοδότησαν και τον κάλυψαν στα εγκλήματά του ή τον κύκλο των «επιφανών» που είχε φακελώσει και υπέκυψαν στους εκβιασμούς του ή τι απέγιναν οι σοροί των 100 αγνοούμενων πολιτικών κρατουμένων. Τώρα οι δικηγόροι που έφεραν την υπόθεση στα δικαστήρια θέλουν ο θάνατός του να γίνει μοχλός για να ολοκληρωθεί η έρευνα κατά των συνενόχων του και για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Πηγή: enet.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.