Η ζωή είναι λιγότερο γλυκιά για τις γάτες: Μια ανάλυση του DNA τους δείχνει ότι δεν διαθέτουν λειτουργικούς υποδοχείς γεύσης για τη ζάχαρη.
Αν δώσεις σε έναν σκύλο ένα κόκκαλο ή μια καραμέλα θα ενθουσιαστεί και με τα δύο. Οι άνθρωποι επίσης ενθουσιάζονται με τη γεύση της ζάχαρης και αυτό συμβαίνει επειδή στις γλώσσες των περισσοτέρων θηλαστικών υπάρχουν εξειδικεύμενοι υποδοχείς στους γευστικούς κάλυκες (μικρά οργανίδια που είναι εξειδικευμένα στην ανίχνευση της γεύσης), οι οποίοι λαμβάνουν τις γλυκές γεύσεις και αποστέλλουν ένα ευχάριστο σήμα στον εγκέφαλο.
Οι υποδοχείς αυτοί περιλαμβάνουν ένα ζεύγος από πρωτεΐνες, οι οποίες λέγονται T1R2 και T1R3 και είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους. Όταν η ζάχαρη προσδένεται σε αυτούς τους υποδοχείς, προκαλούν μια αλυσίδα γεγονότων μέσα στο κύτταρο, τα οποία τελικά εκπέμπουν το σήμα της γλυκιάς αίσθησης.
Οι επιστήμονες αρχικά παρατήρησαν την αποστροφή των γατών για τα γλυκά τη δεκαετία του 1970. Κανείς ομως δεν μπορούσε να εξηγήσει, γιατί οι οικόσιτες γάτες (Felis silvestris catus) δεν νοιάζονται για τα γλυκά.
Περισσότερες πληροφορίες πάνω στο θέμα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.