Το κάνουμε όλοι: Τσουγκράμε τα ποτήρια μας και λέμε στην υγειά μας. Γιατί όμως το κάνουμε αυτό; Πώς καθιερώθηκε αυτό το εθιμοτυπικό, ξέρετε;
Το εν λόγω εθιμοτυπικό έχει τις ρίζες του στον Μεσαίωνα, τότε που οι κούπες σερβίρονταν ξέχειλες και γεμάτες αγνό και γευστικό κρασί, και μάλιστα ξεκίνησε από την αριστοκρατία της εποχής, βασιλείς και λοιπούς.
Τότε δεν τσούγκριζαν απλά τα ποτήρια, ώστε να ακουστεί μόνο ο ήχος του γυαλιού, αλλά γινόταν με δύναμη και τα ποτά αναπηδούσαν μέσα και έξω από την κούπα. Σκοπός του τσουγκρίσματος είναι ουσιαστικά να πέσει λίγο ποτό από το ένα ποτήρι στο άλλο, μία "ανταλλαγή" οίνου δηλαδή. Με αυτόν τον τρόπο και οι δύο συν-πότες έπιναν κ μία μικρή ποσότητα από το κρασί του φίλου τους.
Αλλά γιατί γινόταν αυτό;
Λόγω λοιπόν των αξιωμάτων που κατείχαν, πολλοί τους φθονούσαν.
Με αυτόν τον τρόπο ήτανε σίγουροι ότι ο οικοδεσπότης δεν θα προσπαθούσε να τους δηλητηριάσει ρίχνοντας δολοφονικά υγρά στο κρασί τους, μιας και οι δύο θα πίνανε από το ίδιο "μείγμα" κρασιού!
Αποτέλεσμα...
ο επίδοξος δολοφόνος δεν θα μπορούσε να τους δηλητηριάσει με αυτόν τον τρόπο, γιατί θα δηλητηριαζόταν και αυτός!
Και έτσι έφτασε ως τις μέρες μας, ως παράδοση και ακόμα λέμε αυτήν την ευχή καθώς τσουγκράμε τα ποτήρια μας πριν πιούμε.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.