Έκανα πρόσφατα το τεστ “AI-dentity” του Bloomberg, το οποίο σε κατατάσσει ανάλογα με τη στάση σου απέναντι στην τεχνητή νοημοσύνη. Εμένα με έβγαλε «προσεκτικό αισιόδοξο». Και μου φάνηκε ακριβές, μέχρι που μια απλή συνομιλία με έναν συνάδελφο μού έβαλε αμφιβολίες.
Καθώς του έδειχνα πώς χρησιμοποιώ το ChatGPT, με διέκοψε: «Μην είσαι ευγενικός. Το please και τα “ευχαριστώ” είναι χάσιμο χρόνου. Μίλα του κατευθείαν».
Η φράση με έκανε να ανατριχιάσω. Αν σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε ευγενικές εκφράσεις απέναντι σε μηχανές που μοιάζουν όλο και περισσότερο με ανθρώπους, μήπως σταματήσουμε σιγά σιγά να τις χρησιμοποιούμε και μεταξύ μας;
Η ευγένεια είναι συνήθεια. Όπως μαθαίνεται, έτσι και ξε-μαθαίνεται. Κι αν η επικοινωνία με την τεχνητή νοημοσύνη γίνει δεύτερη φύση μας, κινδυνεύουμε να χάσουμε την «ανθρώπινη» δεύτερη φύση μας, εκείνη που λέει «παρακαλώ» και «ευχαριστώ».
Ο «δάσκαλος» μου έδειξε πώς να «εκπαιδεύω» το ChatGPT: «Γράψε του με κεφαλαία. Να του φωνάζεις. Έτσι πιάνει καλύτερα τί θες».
Έμεινα άναυδος. Αν μάθουμε να φωνάζουμε στα chatbots, πόσο απέχουμε από το να φωνάζουμε και στους ανθρώπους;
Το ίδιο βράδυ, σε μια παλιά πιτσαρία στο Greenwich Village, είδα κάτι σχεδόν σουρεαλιστικό: ένα ρομπότ να περπατάει ανάμεσα στα τραπέζια. Ήταν σαν να είχε ξεπηδήσει από το μέλλον, ένα μέλλον που, χωρίς ευγένεια, μπορεί να είναι πιο ψυχρό απ’ όσο φανταζόμαστε.
Αργότερα, ένας φίλος μου αποκάλυψε ότι η αγαπημένη μου ιστορία από έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό είχε γραφτεί με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης. Έμεινα απογοητευμένος. Ίσως η ΑΙ να μπορεί να δημιουργεί τέχνη, αλλά πού μένει τότε ο θαυμασμός για την ανθρώπινη δημιουργικότητα;
Το επόμενο βράδυ, σε μια μικρή μουσική σκηνή, ο τραγουδιστής είπε στο κοινό: «Ξέρετε ποιες είναι οι τρεις πιο σημαντικές λέξεις σε κάθε γλώσσα; “Παρακαλώ”, “ευχαριστώ” και “συγγνώμη”. Αυτές ανοίγουν δρόμους παντού».
Κι εκεί κατάλαβα: αυτό ήταν το πραγματικό μάθημα νοημοσύνης της ημέρας. Όχι αλγόριθμοι και εντολές, αλλά οι μικρές λέξεις που μας κρατούν ανθρώπινους.
Την επόμενη μέρα, μια άγνωστη γυναίκα στο μετρό γύρισε απότομα και σχεδόν έπεσε πάνω μου. «Συγγνώμη», μου είπε. «Συγγνώμη», της απάντησα.
Ίσως αυτό να είναι το μέλλον που αξίζει να χτίσουμε - ένα όπου η τεχνητή νοημοσύνη μαθαίνει από εμάς την ευγένεια, και όχι το αντίστροφο.
Παραμένω, λοιπόν, προσεκτικά αισιόδοξος.
Πηγή: ai-report.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.