Η δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Πώς εξηγείτε, κύριε Γιωσαφάτ, το γεγονός ότι πληθαίνουν σοκαριστικά οι γυναικοκτονίες, οι κακοποιήσεις, οι βιασμοί στη χώρα μας;». Εκείνος απάντησε, μεταξύ άλλων:
«Στην πραγματικότητα, ο γυναικοκτόνος είναι ένας βαθιά πληγωμένος νάρκισσος. Νιώθει ανασφάλεια και έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, όσο καλά και να πλασάρει τον εαυτό του εξωτερικά. Αυτοί οι άνδρες συνήθως είναι πολύ χειριστικοί και ύπουλα φροντιστικοί στην αρχή προς τη γυναίκα, για να την κερδίσουν. Μετά τη θεωρούν κτήμα τους, αναπόσπαστο κομμάτι της υπάρξεώς τους, την ελέγχουν συνεχώς, πού πήγε, τί έκανε, με ποιόν ήταν, τη δέρνουν μερικές φορές κ.λπ. Γι’ αυτό και πολλοί από αυτούς μετά το φόνο είτε αυτοκτονούν είτε αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν, διότι η ζωή τους πια δεν έχει νόημα.
Είναι όπως το βρέφος που σπαράζει όταν φεύγει η μητέρα του, γιατί φοβάται ότι θα πεθάνει δίχως αυτήν. Έτσι νιώθει το βρέφος, είναι η μαμά μου, την κατέχω, άρα υπάρχω. Φεύγει, ή μπορεί να μου φύγει, άρα δεν την κατέχω, πεθαίνω.
Με τον φόνο ο άνδρας αισθάνεται ότι μαζί σκοτώνει και την εξάρτησή του από τη γυναίκα. Επίσης, σκοτώνοντας νιώθει ότι αυτός την κερδίζει τελικά, αφού δεν θα μπορεί πια να γίνει κάποιου άλλου.
Εκτός από αυτήν την παράνοια, έχουμε βέβαια και περιστατικά ανδρών που βιάζουν ή κακοποιούν γυναίκες. Και πάλι εδώ έχουμε τη ναρκισσιστική παθολογία με σαδιστικά στοιχεία από το πρωκτικό στάδιο πολλές φορές. Αυτά βέβαια είναι ακραίες περιπτώσεις μαζί με άλλες, όπως η παιδοφιλία, βιασμοί ηλικιωμένων κ.λπ.».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.