«Τα’ ωραίο ειν’ άσκημο, τ’ άσκημο ωραίο», λέει ένας στίχος από τον «Μακμπέθ» του Σαίξπηρ. Η φράση αυτή θα μπορούσε να περιγράψει απόλυτα τη διαχρονική αντίθεση ανάμεσα στα σημερινά πρότυπα γυναικείας ομορφιάς και σε εκείνα που ίσχυσαν κατά καιρούς στο παρελθόν.
Η λεύκανση δοντιών είναι κάτι πάρα πολύ συνηθισμένο στις μέρες μας. Μια αστραφτερή οδοντοστοιχία αποτελεί δείγμα όχι μόνο υγείας, αλλά και ομορφιάς. Για πολλούς αιώνες όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά στην Ιαπωνία. Από το 200 μ.Χ. περίπου μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι παντρεμένες γυναίκες στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου έβαφαν μαύρα τα δόντια τους, χρησιμοποιώντας βερνίκι από ρινίσματα σιδήρου και ξύδι. Στη βαφή προσέθεταν αρωματικά μπαχαρικά, προκειμένου να μη μυρίζει άσχημα το στόμα. Το βάψιμο των δοντιών καταργήθηκε επίσημα το 1870, αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα από διάφορες φυλετικές μειονότητες στην Κίνα και σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ένα μαυρισμένο κορμί θεωρείται σήμερα προτέρημα, ειδικά το καλοκαίρι στην παραλία. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχει και το σολάριουμ. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Από τον 6ο μέχρι και τον 18ο αιώνα, η μόδα στην Ευρώπη όριζε ότι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν χλωμή και κάτασπρη επιδερμίδα, όπως αυτή των νεκρών. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό εξάλλου ήταν απόδειξη αριστοκρατικής καταγωγής, καθώς τα άτομα κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων αναγκάζονταν να περνούν τη μέρα τους κάτω από τον ήλιο, δουλεύοντας στα χωράφια. Πολλές γυναίκες έφταναν στα άκρα, εφαρμόζοντας επικίνδυνες μεθόδους για να αποκτήσουν πελιδνή επιδερμίδα. Μια από αυτές ήταν η χρήση λευκού μολύβδου, αναμεμειγμένου με ξίδι. Η μακροχρόνια χρήση αυτής της τοξικής αλοιφής κατέστρεφε σταδιακά το πρόσωπο και προκαλούσε ανεπανόρθωτες βλάβες στο δέρμα. Επίσης, πολλές γυναίκες υφίσταντο οικειοθελώς μερική αφαίμαξη, μέχρις ότου η επιδερμίδα τους να γίνει χλωμή σε επιθυμητό βαθμό. Αυτή η εξαιρετικά ανθυγιεινή μέθοδος πραγματοποιείτο συνήθως τοποθετώντας βδέλλες σε αρκετά σημεία του σώματος. Τον 18ο αιώνα, οι γυναίκες που πετύχαιναν την επιθυμητή χλωμάδα, τόνιζαν τις φλέβες τους με μπλε μολύβι, ώστε το δέρμα τους να φαίνεται ακόμα πιο λευκό.
Από το 1300 περίπου και μέχρι την Αναγέννηση, το μεγάλο γυναικείο μέτωπο ήταν δείγμα ομορφιάς και ερωτισμού στην Ευρώπη. Οι κοπέλες έβγαζαν όλες τις τρίχες των μαλλιών τους από το μπροστινό τμήμα του κεφαλιού, φθάνοντας πολλές φορές ως την κορυφή του. Με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να δώσουν ένα μακρόστενο σχήμα στο πρόσωπό τους, όπως πρόσταζε η μόδα της εποχής. Για να τονίσουν ακόμα περισσότερο το κούτελό τους, οι γυναίκες έβγαζαν επίσης τις βλεφαρίδες τους και σχεδόν όλες τις τρίχες από τα φρύδια τους, αφήνοντας μόνο μια ανεπαίσθητη γραμμή πάνω από κάθε μάτι.
Ο 18ος αιώνας δεν ήταν ευνοϊκή περίοδος ούτε για τις ξανθιές, ούτε για τις μελαχρινές στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής, τα μαλλιά των γυναικών έπρεπε να είναι λευκά ή έστω γκρίζα και να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο όγκο γίνεται. Για τον λόγο αυτό κατασκευάζονταν περούκες τεραστίων διαστάσεων και κατάλληλου χρώματος, προοριζόμενες κυρίως για την αριστοκρατία, καθώς το κόστος τους ήταν ιδιαίτερα μεγάλο. Οι φτωχότερες γυναίκες αναγκάζονταν απλώς να περιοριστούν στη χρήση λευκής πούδρας μαλλιών. Οι τεράστιες άσπρες ή γκρίζες περούκες ήταν συνήθως ιδιαίτερα περίτεχνες και φορτωμένες με διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα, όπως κορδέλες, δαντέλλες, φτερά, γιρλάντες από λουλούδια, απομιμήσεις φρούτων ή ακόμα και μοντέλα πλοίων υπό κλίμακα! Ο μεγάλος όγκος και το βάρος αυτής της μάζας τεχνητών μαλλιών και στολιδιών, προκαλούσε δυσκολίες στην κίνηση του κεφαλιού αλλά και του υπόλοιπου σώματος γενικότερα. Τα προβλήματα όμως δε σταματούσαν εκεί. Οι τεράστιες περούκες κατασκευάζονταν συγκολλώντας με ζωικό λίπος τις ψεύτικες τρίχες γύρω από έναν ξύλινο σκελετό. Η πρακτική αυτή ήταν αποτελεσματική, αλλά παρουσίαζε και κάποια μειονεκτήματα. Το λίπος προσέλκυε ποντικούς και διάφορα έντομα τα οποία συχνά φώλιαζαν μέσα στις περούκες! Έτσι, οι κάτοχοί τους αναγκάζονταν να τις φυλάσσουν μέσα σε μικρά κλουβιά, όταν δεν τις φορούσαν.
Πηγή: flust.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.