Τον άνθρωπο Βαγγέλη Ιωάννου τον γνωρίζουμε όλοι στην ευρύτερη περιοχή του Αυλωναρίου Ευβοίας εδώ και πολλά χρόνια. Το ζωγράφο Βαγγέλη Ιωάννου τον μάθαμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια με τις εκθέσεις ζωγραφικής που πραγματοποίησε στα χωριά του δήμου Αυλώνος, αλλά και σε όλη την Εύβοια. Η ζωγραφική του Ιωάννου όλα αυτά τα χρόνια που τον παρακολουθώ έχει μια πολύ ισχυρή πηγή έμπνευσης. Τον τόπο καταγωγής του. Εύκολα το διαπιστώνει κανείς σε παλαιότερους κυρίως πίνακες που αποδίδουν ρεαλιστικά γνωστές γωνιές του Αυλωναρίου. Θέματα λαϊκά, τοπία ή πρόσωπα δουλεμένα με στοιχεία από την παράδοση. Είναι ένας κόσμος προφυλαγμένος από τα ταραχώδη γεγονότα του καιρού μας, τυλιγμένος στην αγνότητα μιας ξεχωριστής ευαισθησίας που τώρα συγκρατείται, αλλά ταυτόχρονα αποκτά το ανέβασμα του ονείρου. Αστάθμητος, αλλά όμως αληθινός, συμμετέχει με τη λαϊκή του ψυχή στο μυστικό της φύσης με ένα έργο για το οποίο δεν βρίσκω άλλο προσδιορισμό απ’ αυτόν του «λαϊκού ρεαλισμού».
Είναι όμως λαϊκός ζωγράφος ο Ιωάννου; Να ένα ερώτημα που με βασανίζει τον τελευταίο καιρό, αλλά νομίζω ότι προβληματίζει περισσότερο και τον ίδιο. Η απάντηση δεν είναι απλή. Πιστεύω ότι τα έργα του, τα πρώτα δέκα - δώδεκα χρόνια της δημιουργίας, είχαν όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη ναϊφ ζωγραφική. Όμως ο Ιωάννου δε στάθηκε εδώ. Φαίνεται θέλησε να ανακαλύψει και να αποκρυπτογραφήσει κι άλλα στοιχεία πέραν από το υπαρκτό και το συγκεκριμένο. Έτσι στα τελευταία έργα του προσπαθεί να απεικονίσει μορφές με γεωμετρικά σχήματα κάνοντας χρήση βασικών χρωμάτων. Με φαντασία, έμπνευση και ευρηματικότητα εισάγει στους πίνακες του συστατικά ετερόκλητα, όπως καμπύλες, ευθείες, σφαίρες, γωνίες, ελλείψεις, κυλίνδρους και πετυχαίνει ένα σαφή συμβολισμό με πολλές ερμηνευτικές προεκτάσεις. Εδώ η σύνθεση του παλιού με το σύγχρονο επιτυγχάνεται με μυθολογικά ή τεχνολογικά στοιχεία. Όμως υπάρχουν και στοιχεία που προσεγγίζουν μικρές εικόνες μέσα σε μια μεγαλύτερη εικόνα. Είναι μια «συμβολιστική τεχνοτροπία» που αγγίζει τα όρια του εξπρεσιονισμού. Η οποία όμως πότε-πότε εκτρέπεται σε επικίνδυνους ατραπούς της ανεικονικής τάσης, μιας τάσης που πρέπει να αποφεύγεται επειδή κατατείνει στην αναίρεση, στην ανατροπή, στη νόθευση αυτής της ίδιας της ζωγραφικής.
Βιογραφικό
Ο Βαγγέλης Ιωάννου γεννήθηκε στο Αυλωνάρι Εύβοιας το 1932. Φοίτησε στο Δημ. Σχολείο Λοφίσκου και Γυμνάσιο στο Αλιβέρι. Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα πήρε στο Αυλωνάρι κοντά στον Αγιονορίτη, Αγιογράφο, Δημ. Καράπα. Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα, σπούδασε ηλεκτρολόγος και ασχολήθηκε επαγγελματικά, ως εργολάβος ηλεκτρολόγος. Παράλληλα συνέχισε τις ζωγραφικές και λογοτεχνικές αναζητήσεις (έχει εκδώσει πέντε τίτλους βιβλίων) οδηγούμενος από το ένστικτό του και το ταλέντο του. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Από το 1985 ζει και ζωγραφίζει στον Λοφίσκο.
Εκθέσεις
1984 στο Αυλωνάρι, Παλαιό Γυμνάσιο 1987 στο Αυλωνάρι, Παραδοσιακό οίκημα Παπαστρατή 1988 στο Αλιβέρι, Εργατικό Κέντρο 1991 στην Κύμη, Εργατικό Κέντρο 1992 στον Κάραβο, Αίθουσα Λιμενικού Ταμείου 1995 στο Αλιβέρι, Γκαλερί αποκάλυψις 1996 στον Κάραβο, Ναυτική Εβδομάδα 1999 στη Λάρισα, Χατζηγιάννιο πνευματικό κέντρο 2000 στο Αλιβέρι, Αίθουσα Λιμενικού Ταμείου 2001 στο Αλιβέρι κ.α.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.
Πηγή: ClopYPastE.gr - ClopYandPastE.blogspot.com
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.