Σαν άκουσμα η παράδοση ήταν βιωμένη μέσα μου. Είναι μια μνήμη σε σε αντίθεση με τη σημερινή ελληνική μουσική που δεν πατάει πουθενά. Ακόμα είναι ένας τρόπος να ξαναθυμηθώ τι ακουγόταν στην Ελλάδα προπολεμικά, όταν ο μουσικός έπαιζε για τη μουσική και όχι για τις καριέρες και τις εταιρείες. Ακούς μερικά παραδοσιακά τραγούδια και λες, δεν είναι δυνατόν να τα έγραψε άνθρωπος αυτά. Είναι αυτά που έχουν γραφτεί από πολλούς. Αν οι άνθρωποι επεξεργάζονται μια μελωδία επί αιώνες, αν έχει γραφτεί από πολλές ψυχές, πλησιάζει το θείο.
Γιάννης Αγγέλακας (τραγουδιστής στο πρώην ροκ συγκρότημα "ΤΡΥΠΕΣ")
Πηγή: Ελευθεροτυπία Εβδομάδα - Αρ. Φύλλου 36 - σελ. 30
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.