Παρακολουθήστε στα παρακάτω βίντεο μια μοναδική ξενάγηση από τον πατέρα Δανιήλ στις απόκρημνες σκήτες των ασκητών στα Καρούλια του Άγιου Όρους.
Πρόκειται για μια περιοχή στην έρημο του Αγίου Όρους που υπάγεται στη Μονή Μεγίστης Λαύρας και στην οποία βρίσκονται ησυχαστήριά της. Είναι συνέχεια από τα Κατουνάκια προς τη θάλασσα. Η περιοχή είναι βραχώδης, άνυδρος και ιδιαίτερα απόκρημνη. Yπάρχουν σπηλιές ορισμένες από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν απο ασκητές και στην επέκτασή τους ενσωμάτωσαν αυτοσχέδια ησυχαστήρια. Ονομάζονται Καρούλια, καθώς λόγω της δύσβατης περιοχής, ο μόνος τρόπος προσέγγισης ήταν με καρούλια, όπου με δίχτυ ανέβαζαν ανθρώπους και υλικά. Σε όλη την περιοχή των Καρουλίων διασώζονται δεκαέξι και κατοικούνται δέκα από αυτά. Σήμερα κατοικούν δέκα γέροντες που ασχολούνται με την ξυλογλυπτική ,την ζωγραφική και άλλα εργόχειρα.
Ο αρχιμανδρίτης Ιωαννίκιος έγραφε: "Είναι μια όψη της νοτιοδυτικής πλευράς του Αγίου Όρους, η πιο σκληρή κι απαρηγόρητη. Φρικαλέο λέγεται γιατί δημιουργεί πράγματι φρίκη στον προσκυνητή. Βράχοι θεώρατοι, πέτρινες πλαγιές, άγρια φαράγγια, ολόγυμνα, κατεβαίνουν προς τη θάλασσα και κόβονται απότομα φτιάχνοντας το αβυσσαλέο όριό της. Καλυβάκια απλά σε κάποια εσοχή ή εξοχή του βράχου, στεριωμένα σα φωλιές από πετροχελίδωνα, είναι τα ενδιαιτήματα των ερημιτών...
"Με θαυμασμό μίλησε για τον τόπο αυτό κι ο Καζαντζάκης:
"Τελείωνε πιὰ τὸ προσκύνημά μας. Τὶς παραμονὲς τοῦ μισεμοῦ πῆρα τὸν ἀνήφορο μοναχός, ν᾿ ἀνέβω στ᾿ ἄγρια ἡσυχαστήρια, ἀνάμεσα στοὺς βράχους ἀψηλὰ ἀπάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, στὰ Καρούλια. Τρυπωμένοι μέσα σὲ σπηλιές, ζοῦν ἐκεῖ καὶ προσεύχουνται γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, καθένας μακριὰ ἀπὸ τὸν ἄλλο, γιὰ νὰ μὴν ἔχουν καὶ τὴν παρηγοριὰ νὰ βλέπουν ἀνθρώπους, οἱ πιὸ ἄγριοι, οἱ πιὸ ἅγιοι ἀσκητὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἕνα καλαθάκι ἔχουν κρεμασμένο στὴ θάλασσα, κι οἱ βάρκες ποὺ τυχαίνει κάποτε νὰ περνοῦν ζυγώνουν καὶ ρίχνουν μέσα λίγο ψωμί, ἐλιές, ὅ,τι ἔχουν, γιὰ νὰ μὴν ἀφήσουν τοὺς ἀσκητὲς νὰ πεθάνουν τῆς πείνας.
Όσοι έχουν επισκεφθεί το συγκεκριμένο μέρος στο Άγιο Όρος, έχουν μείνει αποσβολωμένοι από την τραχύτητα και την αγριότητα της φύσης. Ακόμα δε περισσότερο, από τη διαβίωση εκεί των μοναχών,οι οποίοι κυριολεκτικά σαν τα άγρια πουλιά τ'ουρανού κρέμονται απ' τους βράχους, αντικρύζοντας καθημερινά το απόλυτο κενό. Η ζωή τους, συνεχής προσευχή και αγώνας, χωρίς φαγητό, ξεκούραση και ανθρώπινες συνθήκες.
Πηγή: hellas-orthodoxy.blogspot.com
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.