Γνωστή με το παρατσούκλι «Λολό», ήταν μια από τις σημαντικότερες Ευρωπαίες ηθοποιούς και σεξ σύμβολο της δεκαετίας του 1950 και του 1960 διεθνώς. Είναι μια από τις λίγες Ιταλίδες ηθοποιούς που έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές αμερικανικές ταινίες που την έχουν κάνει διάσημη σε όλο τον κόσμο, κάνοντάς την αστέρα στο Χόλυγουντ. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με Ιταλούς σκηνοθέτες μεγάλου καλλιτεχνικού διαμετρήματος όπως οι Βιττόριο ντε Σίκα, Μάριο Μονιτσέλι, Πιέτρο Τζέρμι και Μάριο Σολντάτι. Στη Γαλλία συνεργάστηκε με σκηνοθέτες του διαμετρήματος των Ρενέ Κλαιρ και Κριστιάν-Ζακ. Αφού αποσύρθηκε από τον χώρο του σινεμά ασχολήθηκε με τη φωτογραφία και τη γλυπτική.
Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα γεννήθηκε στο Σουμπιάκο, στην επαρχία της Ρώμης, στις 4 Ιουλίου 1927, κόρη του Τζιοβάνι Λολομπρίτζιτα (1897-1977), ενός πλούσιου κατασκευαστή επίπλων που έχασε όλη την περιουσία του εξαιτίας ενός αγγλο-αμερικανικού βομβαρδισμού. Το 1944, πριν από την άφιξη των συμμάχων, η οικογένειά της μετακόμισε στη Ρώμη, όπου η Τζίνα μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών.
Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50 η «Λολό», γίνεται πρωταγωνίστρια διεθνών παραγωγών του Χόλιγουντ, όπως «Πιο δυνατός απ’ τον Διάβολο» του Τζον Χιούστον, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Τζένιφερ Τζόουνς, «Διασταυρούμενα σπαθιά» με τον Έρολ Φλιν και το «Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου», με τον Vittorio Γκασμαν, μια βιογραφική ταινία πάνω στη ζωή της σοπράνο Λίνα Καβαλιέρι.
Η «Λολό» πρόσφατα είχε δηλώσει πως κατεβαίνει υποψήφια στις επόμενες πολιτικές εκλογές ως ανεξάρτητη για κυρίαρχη και λαϊκή Ιταλία, με μια λίστα η οποία περιλάμβανε διάφορα κόμματα και κινήματα όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα και η Σοσιαλιστική Πατρίδα, με στόχο η λίστα να περάσει το φράγμα του 3%, ώστε να μπει στο Κοινοβούλιο.
Παρόλη την ηλικία της και τα διάφορα γεγονότα που σχετίζονται με το περιβάλλον της, ο δικηγόρος της, Antonio Ingroia, ιδρυτής του κινήματος Πολιτικής Αγωγής και δικηγόρος της ηθοποιού, τόνιζε πως «με τη διαύγειά της, η Λολομπρίτζιτα ήταν πάντα πρεσβευτής της Ιταλίας» και πως η ίδια «θέλει να επιστρέψει μια εικόνα της Ιταλίας με το κεφάλι ψηλά, κυρίαρχη και όχι υποτελής».
Το 1999 συμμετείχε στις Ευρωεκλογές με τη λίστα των Δημοκρατικών του Romano Prodi, όπου συγκέντρωσε περίπου 10.000 ψήφους, οι οποίοι όμως δεν υπήρξαν αρκετοί ώστε να εκλεγεί.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.