Ο Spencer West ξύπνησε στις 4:30 το πρωί προκειμένου να ξεκινήσει όσο νωρίτερα γινόταν το ταξίδι του προς την κορυφή του Κιλιμάντζαρου. Μετακινιόταν αργά, αλλά σταθερά στο βραχώδες μονοπάτι. Παλάμη με παλάμη κατακτούσε σιγά σιγά κάθε εκατοστό του βουνού. Και τα κατάφερε. Εξουθενωμένος από την υπερπροσπάθεια κατάφερε να φθάσει στο στόχο του στις 11:15 το πρωί κι έπειτα... να καταρρεύσει.

Σε αντίθεση με άλλα βουνά, όπως το Έβερεστ, το βουνό των 5895 μέτρων στην Τανζανία είναι πιο «φιλικό» προς τους ορειβάτες, αφού έχει πιο βατές διαδρομές. Και σε αντίθεση με άλλους ορειβάτες, ο West έφθασε στην κορυφή του με τα χέρια του, αφού δεν έχει πόδια.

«...Ήταν απίστευτο που τελικά τα καταφέραμε μετά από όλες τις δυσκολίες που περάσαμε» είπε ο 31χρονος. «Θα έλεγα ότι νιώθω τόσο ταπεινός μπροστά σε αυτό και ταυτόχρονα τόσο συγκλονισμένος».

Το ταξίδι συνολικά διήρκησε 7 ημέρες για τον ατρόμητο ορειβάτη από το Τορόντο και τους καλύτερους φίλους του που φυσικά δεν τον άφησαν μόνο στο σπουδαίο αυτό εγχείρημα. Η παρέα πέρασε μέσα από ζούγκλες, χιονισμένα τοπία, αλλά και αχανείς εκτάσεις μέχρι να φθάσει στην τελική ευθεία. Ο West διένυσε το 80% περίπου της διαδρομής με τα χέρια του, τα οποία μάλιστα μάτωσαν από το σκληροτράχηλο έδαφος παρά το ότι φορούσε γάντια. Το υπόλοιπο – κι εφόσον το επέτρεπαν οι συνθήκες - το διένυσε με το αναπηρικό του καροτσάκι. Κι όταν η κούραση τον κατέβαλε απλά... ανέβαινε στις πλάτες των συντρόφων του που τον μετέφεραν.

Ο Spencer West γεννήθηκε με αγενεσία του ιερού οστού, μια σπάνια ασθένεια η οποία δεν επιτρέπει στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης να αναπτυχθεί κανονικά ενώ και τα πόδια του αναπτύσσονται σαν να κάθεται. Οι γιατροί προχώρησαν σε ακρωτηριασμό σε ηλικία 3 ετών. «Οι γιατροί μας έλεγαν όταν ήταν μωρό ότι δεν θα κατάφερνε και πολλά στη ζωή του» λέει η μητέρα του Tonette. «Θα ακολουθούσε δραστηριότητες όπως η ανάγνωση ή η συγγραφή» Ο ίδιος βέβαια τους διέψευσε πανηγυρικά, αφού με σκληρή δουλειά κατάφερε να χρησιμοποιεί τα χέρια του ως πόδια και αεικίνητος να καταπιάνεται με οτιδήποτε θελήσει. Έχει μάλιστα αναπτύξει πλούσιο φιλανθρωπικό έργο επιχειρώντας να αφυπνίσει όλον τον κόσμο.

Έπειτα ήρθε το ταξίδι στο Κιλιμάντζαρο, το οποίο οργάνωσε για δύο λόγους: Ο πρώτος να παρακινήσει τους άλλους προκειμένου να προσπαθήσουν να καταφέρουν το αδύνατο. Δεύτερον να μαζέψει χρήματα, 750.000 δολάρια για την ακρίβεια προκειμένου να προσφέρει ένα σύστημα καθαρισμού του νερού για 20.000 Κενυάτες.

Ο Spencer τα κατάφερε. Ανέβηκε στην κορυφή του Κιλιμάντζαρου με τα χέρια του κι από εκεί ψηλά απέδειξε τη δύναμη της ψυχής. Ασχέτως των όποιων σωματικών δυσλειτουργιών.