Η τιμή του πετρελαίου οδηγεί τον κόσμο σε εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης, όπως το τζάκι. Ως κλασικοί όμως Ελληνάρες θα βρούμε τρόπους να εκμεταλλευτούμε το κάθε τι, ώστε να αποκομίσουμε το όσο δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος εις βάρος του καταναλωτή. 

Τί έχουν σκεφτεί λοιπόν οι αγαπητοί καυσοξυλάδες; Να στα παίρνουν απ' όπου μπορούν. Αυτό έχουν σκεφτεί. Γι' αυτό ο τόνος έχει φτάσει να πωλείται 190 ευρώ (ελιά) στην Αθήνα όταν η τιμή χονδρικής δεν ξεπερνάει τα 80-90 ευρώ και όταν πριν από 3-4 χρόνια η τιμή που τα αγοράζαμε δεν ξεπερνούσε τα 100 ευρώ, ποσό που παραμένει σταθερό στην επαρχία. Γι' αυτό παραμένουμε από τις λίγες χώρες που ακόμη πουλάνε τα ξύλα με βάση το βάρος και όχι με βάση τα CORD, όπως στις περισσότερες προηγμένες χώρες.

Θα μείνουμε στο δεύτερο όπου είμαστε σίγουροι ότι θα έχετε το ερώτημα γιατί η πώληση να μην πραγματοποιείται με βάση το βάρος αλλά με βάση το Cord; Πρώτα απ' όλα να εξηγήσουμε τί είναι τα Cord.

Η μονάδα μέτρησης των καυσόξυλων δεν είναι πάντα το βάρος. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες η συνηθέστερη μονάδα είναι το αποκαλούμενο cord, το οποίο είναι ένα δεμάτι ξύλα με ύψος 1,2μ., βάθος 1,2μ. και μήκος 8 πόδια, περίπου 2,4μ. Ένα τέτοιο δεμάτι περιέχει περίπου 2 έως 2,5 κυβικά μέτρα συμπαγούς ξύλου.

Όταν τα καυσόξυλα πωλούνται με μονάδα μέτρησης το βάρος, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο υποθέτει κανείς, διότι το βάρος του ξύλου ποικίλει σημαντικά, ανάλογα με το πόσο υγρασία περιέχει.

Για παράδειγμα αν αγοράσετε τον χειμώνα 1 τόνο ξύλα, με την υγρασία που επικρατεί σημαίνει ότι αγοράζοντας έναν τόνο χλωρό, υγρό ξύλο, στην πραγματικότητα αγοράζετε μισό τόνο ξύλου και μισό τόνο νερού!

Αν βάλουμε και το συνήθειο των καυσοξυλάδων να 'κλέβουν' και στο ζύγι τότε καταλαβαίνετε ότι χρυσοπληρώνετε κατί για το οποίο ποτέ δεν θα πάρετε, οπότε δεν θα αλλάξουν και πολλά σε σχέση με το πετρέλαιο.

Θα μας πείτε όμως ότι ξύλα πρέπει να τα αγοράζουμε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες όπου τα ξύλα είναι στεγνά και καλώς αερισμένα. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε μαντρά που να μην καταβρέχει τα ξύλα ώστε να αυξηθεί το βάρος. Είναι μικρότερες οι απώλειες (750κ ξύλο / 250κ νερό) αλλά και πάλι δεν αγοράζεις αυτό που πραγματικά πληρώνεις.

Αν όμως τα καυσόξυλα που αγοράζαμε τα παίρναμε σε Cord, τότε δεν θα σας ενδιέφερε τίποτε από τα παραπάνω, αφού θα αγοράζατε ένα δέμα συγκεκριμένου μεγέθους σε συγκεκριμένη τιμή. Φυσικά το δέμα αυτό αναλόγως του είδους του ξύλου και της υγρασίας του, μπορεί να ζύγιζε από 2 έως 3 τόνους.

Ας ελπίσουμε να βάλουν μυαλό οι μαντράδες από μόνοι τους, χωρίς την παρέμβαση του κράτους, γιατί τότε το ξύλο θα πωλείται 500€ o τόνος με τα 400€ να είναι φόροι.

Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.com