Γεια σου Ελληναρά a.k.a Homo Ellinarus Cafrus Frapedius!
Φαίνεται ότι διάβασες την πρώτη επιστολή. Ξέρω ότι δεν συμφωνούμε σχεδόν σε τίποτα. Έχουμε αρκετά διαφορετικές αξίες και πεποιθήσεις. Η προηγούμενη επιστολή σε ενόχλησε. Όντως η αλήθεια πονάει ειδικά όταν απευθύνεται σε συμπεριφορές που μας ανήκουν. Την αλήθεια μπορείς να την αγνοήσεις, αλλά δεν μπορείς να αγνοήσεις τις συνέπειές της.
Αποκάλεσες την επιστολή ισοπεδωτική. Όντως είναι ισοπεδωτική και δεν κάνει διακρίσεις. Δεν απάντησες με επιχειρήματα όμως, τις κατηγορίες και τα βέλη σου τα έριξες αριστερά και δεξιά, αλλά τον στόχο δεν τον άγγιξες καν. Δεν έκανες καμία αντιπρόταση. Ελληναρά μπορώ να σε επιβεβαιώσω με 100% σιγουριά, ότι έχεις κερδίσει. Ναι, μπορεί να έχασες κάποιες μάχες, αλλά τον πόλεμο των ιδέων και αξιών τον κέρδισες. Απλώς τώρα θα υποστείς και την κληρονομιά της “νίκης”.
Αποκάλεσες την επιστολή ισοπεδωτική. Όντως είναι ισοπεδωτική και δεν κάνει διακρίσεις. Δεν απάντησες με επιχειρήματα όμως, τις κατηγορίες και τα βέλη σου τα έριξες αριστερά και δεξιά, αλλά τον στόχο δεν τον άγγιξες καν. Δεν έκανες καμία αντιπρόταση. Ελληναρά μπορώ να σε επιβεβαιώσω με 100% σιγουριά, ότι έχεις κερδίσει. Ναι, μπορεί να έχασες κάποιες μάχες, αλλά τον πόλεμο των ιδέων και αξιών τον κέρδισες. Απλώς τώρα θα υποστείς και την κληρονομιά της “νίκης”.
Η “νίκη” σου είναι ολοκληρωτική. Οι αξίες που ενστερνίζονται, στην Ελλάδα είναι οι αξίες που εσύ και οι ομοϊδεάτες σου επέβαλαν τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλοί που δεν συμφωνούμε με αυτές τις αξίες, πολύ απλά φύγαμε από την Ελλάδα και μεταβήκαμε σε άλλες κοινωνίες, όπου έχουν άλλες αξίες τις οποίες δεχόμαστε. Άλλοι που έμειναν νιώθουν καταπιεσμένοι να παλεύουν για αυτές τις αξίες κάτω από τις αντίξοες συνθήκες που εσύ διαιωνίζεις. Ποίες είναι οι αξίες αυτές; Ελεύθερη αγορά, διαφάνεια, μικρό κράτος, μικρή φορολογία, ελευθερία στην επιχειρηματική δραστηριότητα, μη κομματικό κράτος, κράτος που λειτουργεί, κοινωνία γνώσης και άλλες (η λίστα είναι μεγάλη, αλλά κατανοείς). Στην Ελλάδα ο “φιλελευθερισμός”, καθώς και άλλες παρεμφερείς ιδέες, θεωρούνται “κακές ιδεολογίες”. Είναι πιο εύκολο να αλλάξει κάποιος σε ποιά κοινωνία μένει και εργάζεται από το να αλλάξει τις ιδέες μια κοινωνίας.
Την κοινωνία της Ελλάδος εσύ τη δημιούργησες και όχι αυτά που κατηγορείς και αποφεύγεις. Δεν σου ζητάμε να αλλάξεις. Δεν θέλεις να αλλάξεις. Αντιθέτως επιθυμείς την στασιμότητα που επέφεραν οι καρκινογενείς συμπεριφορές σου. Ακόμη και σε αυτήν την περίοδο αρνείσαι να δεχτείς τις ευθύνες σου, αλλά ψάχνεις αποδιοπομπαίους τράγους. Γιατί να αλλάξεις άλλωστε; 30 χρόνια έμαθες να κερδίζεις το δίκαιό σου γκαρίζοντας και κλείνοντας τους δρόμους. Ελληναρά οι θρίαμβοι σου είναι αντίστοιχοι του Καίσαρα. Ό,τι θέλησες το πέτυχες.
Ο θρίαμβος σου είναι μέγιστος. Κράτησες μακριά όλες τις επενδύσεις από τη χώρα. Ναι, δεν ξεπουλήθηκε η Ελλάδα στα ξένα κεφάλαια, ούτε έγινε ο Έλληνας εργαζόμενος “σκλάβος” του χρήματος για να δουλεύει για μια χούφτα ψωμί. Το “κακό” κεφάλαιο προσπέρασε την Ελλαδάρα και πήγε σε πουλημένες χώρες. Οι “κακές” εταιρείες που ξεζούμιζαν το αίμα του εργαζόμενου έφυγαν για τα καλά. Τώρα πια οι εταιρίες που θέλουν να αναπτυχθούν και κοιτάνε επενδύσεις δεν υπολογίζουν καν την Ελλάδα, σαν πιθανό αποδέκτη επενδύσεων. Ελληναρά τα κατάφερες. Προστάτευσες τον Έλληνα εργαζόμενο από προοπτικές εργασίας. Άσε τις άλλες “χαζές” χώρες να παρακαλούν για έλξη ξένων επενδύσεων. Η Ελλαδάρα ξέρει…
Φυσικά, δεν περιοριστικές μόνο στα ξένα συμφέροντα, αλλά ασχολήθηκες και με τους ντόπιους εκμεταλλευτές. Εάν κάποιος ‘Ελληνας είχε τολμήσει να στήσει επιχειρηματική δραστηριότητα και είχε το θράσος να πετύχει τότε ή λαμόγιο ήταν ή κλέφτης. Άλλωστε για πολλά έτη η λέξη "επιχειρηματίας" είχε αρνητική χρήση. Αλλά Ελληναρά και εδώ επιβλήθηκες. Τους Έλληνες επιχειρηματίες που, σύμφωνα με εσένα καταδυνάστευαν τους εργαζόμενους, τους έστειλες μακριά σε άλλες χώρες και έτσι απελευθέρωσες τον Ρωμιό από το ζυγό της δουλειάς (δουλειά, όχι δουλεία). Με σύμμαχο τους νόμους, τα συνδικάτα, τις συνεχιζόμενες απεργίες δημιούργησες τις τέλειες συγκυρίες για να φύγουν οι περισσότερες παραγωγικές εταιρείες. Η σωστή έκφραση δεν είναι ότι έφυγαν οι ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά τις έδιωξαν από την Ελλάδα. Γιατί να έμεναν; Υπήρχε το Δημόσιο.
Ο χώρος της παιδείας μάλλον αποτελεί το αποκορύφωμα της 30χρονης εκστρατείας σου. Η παιδεία δεν έπεσε στα χέρια των ιδιωτών. Τα ελληνικά δημόσια Πανεπιστήμια διαπρέπουν σε πανελλαδικό επίπεδο (γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει άλλο μέτρο σύγκρισης). Η γνώση και οι απόφοιτοι που παράγουν τα δημόσια αυτά ιδρύματα είναι τόσο υψηλής ποιότητος που δεν αξίζει καν η σύγκριση με αντίστοιχα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τα δημόσια λύκεια έχουν τόσο υψηλό επίπεδο διδασκαλίας που οι περισσότεροι μαθητές πάνε σε φροντιστήρια του ιδιωτικού τομέα για να καταλάβουν αυτά που έπρεπε να είχαν κατανοήσει στο "δωρεάν" λύκειο το πρωί, την ώρα του μαθήματος. Έβαλες και άσυλο “ιδεών” που μόνο ιδέες δεν προάσπισε. Η επιθυμία σου ο ιδιωτικός τομέας να μείνει μακριά από τα Πανεπιστήμια και να μην μολυνθούν αυτά, εισακούστηκε. Ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει καμία επαφή με τα δημόσια Πανεπιστήμια και τους αποφοίτους τους. Η εξαγωγή φοιτητών/σπουδαστών αποτελεί τον πιο ανθηρό τομέα της ελληνικής οικονομίας αυτά τα έτη.
Η Υγεία στην Ελλάδα είναι όπως τη θέλεις. Δημόσια και ελεύθερη. Δεν μπήκε πότε τάξη στο ΕΣΥ, στους Γιατρούς του ΕΣΥ, στις προμήθειες των νοσοκομείων, στους διοικητές, στα φακελάκια. Το σύστημα λειτουργεί θεσπέσια. Μια επίσκεψη στα νοσοκομεία αρκεί για να πείσει τον οποιοδήποτε για την αποτελεσματικότητα του συστήματος. Το σύστημα που εσύ έπλασες και καθιέρωσες. Γενικά το κράτος που επιθύμησες το απέκτησες: ένα σαθρό και αδηφάγο κράτος, γεμάτο οργανισμούς, όπου κανένας δεν γνωρίζει τι κάνουν. Δεν θα γραφτούν άλλες γραμμές για το ελληνικό κράτος. Μέχρι και ο ΟΟΣΑ αποφάσισε ότι το ελληνικό κράτος είναι τόσο ανίκανο που πρέπει να καταστραφεί και να δημιουργηθεί από την αρχή. Πραγματικά μπράβο σου, το ελληνικό δημόσιο σου έχει αποδείξει το πόσο ανθεκτικό είναι σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση. Η πείνα του για φόρους και γραφειοκρατεία δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ. Το κράτος κράτησέ το, όλο δικό σου.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι θέλεις να υπάρχει φορολογία για να τρέφεσαι μέσα από αυτήν, αλλά από την άλλη δεν θέλεις να πληρώνεις εσύ τους φόρους. Έχεις αναρωτηθεί γιατί υπάρχουν τόσοι φόροι; Έχεις κοιτάξει πόσα τσεπώνει το κράτος από κάθε συναλλαγή; Για κοίτα… Το κράτος έχει μπει παντού, εσύ το έβαλες και περιμένεις να ζήσεις από αυτό. Εάν δεν υπήρχαν έξοδα δεν θα υπήρχε και ανάγκη για έσοδα.
Ελληναρά η επιτυχία έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η αποτυχία είναι ορφανή. Καταλαβαίνουμε ότι δεν θέλεις να χρεωθείς το φταίξιμο για τη σημερινή κατάσταση. Σου έχουμε νέα, η κατάσταση έτσι είναι εδώ και 3 δεκαετίες. Εδώ και 30 χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί μοίραζαν τα χρήματα των επομένων γενεών στους τωρινούς τους ψηφοφόρους. Δεν υπήρξε ποτέ η “περίοδος των παχέων αγελάδων”. Δεν είναι καμία συνωμοσία, δεν είναι κάποια σκευωρία. Απλά μαθηματικά. Άλλα δυστυχώς η αριθμητική είναι αμείλικτη και δεν λέει ψέμματα.
Εάν σε ρωτήσουν τί επιθυμείς θα απαντήσεις φυσιολογικά να ξαναγυρίσει η κατάσταση στα “παλαιά καλά χρόνια”. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται, ξέχασέ το. Εσύ τι κάνεις παρόλα αυτά; Ό,τι περνά από το χέρι σου για να μην πάει η χώρα μπροστά το επιχειρείς. Η νοοτροπία σου δεν είναι παραγωγική. Στα δύσκολα φαίνονται οι μάγκες. Το να κατέβεις στους δρόμους και να εκφράσεις την δυσαρέσκειά σου είναι φυσιολογικό. Η αλλαγή δεν σου αρέσει. Κατανοώ τον θυμό σου και την οργή σου. Σκέψου και τη δική μου απογοήτευση τα τελευταία 30 χρόνια που έκανες κουμάντο. Τί πρακτικό έχεις να προτείνεις όμως; Όταν αναγνωρίσεις τις ευθύνες σου τότε μόνο η κατάσταση θα αρχίζει να αλλάζει.
Δυστυχώς για να σωθεί κάποιος θα πρέπει να ξεφύγει από τα προβλήματα που εσύ έχεις προκαλέσει και συνεχίζεις. Εσύ για να σωθείς πιστεύεις πώς πρέπει να τους κρατήσεις όλους στο χαμηλό σου επίπεδο για να κρύψεις τις ελλείψεις σου. Αυτή ήταν, είναι και θα παραμείνει η μεγαλύτερη μας διαφορά. Εγώ έχω μάθει να αλλάζω. Άσε με ελεύθερο και θα τα καταφέρω, με κράτησες κάτω αρκετά με τους περιορισμούς σου. Δεν τους θέλω, δεν τους χρειάζομαι.
Τέλος μην κατηγορείς τα μυαλά που φεύγουν. Η εύκολη λύση είναι τα αποκαλείς λαμόγια (όπως έκανες στην προηγούμενη επιστολή). Η επιλογή κάποιος να ξεκινήσει από το μηδέν σε μια νέα χώρα μόνο εύκολη δεν είναι. Η εύκολη λύση είναι η απεργία και το κλείσιμο δρόμων (στα οποία έχεις διδακτορικό). Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να σεβαστείς τις επιλογές των ατόμων που εσύ διώχνεις καθημερινά από την πατρίδα τους. Αλλά μάλλον αυτό είναι το σχέδιο σου, να διώξεις όσους δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις σου και τις συμπεριφορές που επιθυμείς. Από ό,τι φαίνεται αυτός θα είναι και ο τελευταίος θρίαμβός σου.
Πηγή: wiredandready.net
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.