Το ότι δεν προσδεθήκαμε ποτέ στο άρμα κάποιου κόμματος ή κάποιου φαύλου διαπλεκόμενου μεγαλοεπιχειρηματία ήταν όντως μεγάλη δύναμη για εμάς. Μπορέσαμε έτσι να γράψουμε ελεύθερα: Είχαμε τη δύναμη να γράψουμε ελεύθερα και κατ’ αποκλειστικότητα για την Αγγελική Παπαμιλτιάδου, τη ρεπόρτερ-πινόκιο και τις κάλπικες συνεντεύξεις της με Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και Επιτρόπους. Αποκαλύψαμε πως μία πανίσχυρη και ιστορική εφημερίδα, η Ελευθεροτυπία, δημοσίευε τις συνεντεύξεις αυτές, ανερυθρίαστα, παραπλανώντας τους αναγνώστες της και ντροπιάζοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό. Σε μία χώρα που δεν έχει χρεωκοπήσει και η δημοσιογραφία της, η αποκάλυψη αυτή θα έθετε έγκαιρα δύσκολα ερωτήματα για τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Στην Ελλάδα της Συντεχνίας, δεχτήκαμε τότε απειλές και ύβρεις από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ. Μόνο όταν μάθαμε πως η δημοσιογράφος αυτή ήταν μάλλον το διαβόητο «βαθύ λαρρύγι» που έψαχνε όλη η Ελλάδα επειδή «ανέβασε» για λίγο σχεδόν μόνη της τα spreads, με όσα έγραφε, ίδρωσε το αυτί τους. Όμως τότε ήταν αργά...
Είχαμε τη δύναμη να γράψουμε κατ’ αποκλειστικότητα πως «το ΠΑΣΟΚ θα επιτρέψει την επάνοδο των σλαβομακεδόνων προσφύγων», αφού έτσι είπε σε συνέντευξη του στο newstime.gr και τον Τάκη Μίχα ο Ανδρέας Λοβέρδος λίγες μέρες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου. Η Νέα Δημοκρατία το έκανε πρώτο θέμα, το ΠΑΣΟΚ αναδιπλώθηκε, και ο κύριος Λοβέρδος ανησυχούσε πως θα έχανε το Υπουργείο Εξωτερικών λόγω της συνέντευξης του αυτής. Τελικά, βρέθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργού Απασχόλησης, μία θέση φαινομενικά ταπεινή, αλλά όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα μία θέση-κλειδί για την κυβέρνηση και τον τόπο...
Είχαμε τη δύναμη να καταγράψουμε, μέσα από τα πολλά αποκλειστικά ντοκυμαντέρ και ρεπορτάζ του Γιώργου Κουβαρά, π.χ. το αν υπάρχει τουρκική μειονότητα στην Κω, καθώς και να ρίξουμε φως στη δράση Ελλήνων συλληφθέντων ως «κατασκόπων» στην Τουρκία. Το κάναμε υπό την όχι και τόσο διακριτική παρακολούθηση της ΕΥΠ, αλλά και των τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας. Εκ των υστέρων σκέφτομαι, αφού και οι δύο δεν ήθελαν καν να «βγει» το θέμα, μάλλον δεν κάναμε και τόσο άσχημα τη δουλειά μας. Εθνικό το αληθές...
Είχαμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε το newstime.gr ως ένα ελεύθερο βήμα, όπου πανεπιστημιακοί, πρώην υπουργοί και διακεκριμένοι αρθρογράφοι των μεγαλύτερων ελληνικών εφημερίδων μπορούσαν να γράψουν ελεύθερα. Χωρίς κραυγές και χωρίς κίτρινο. Όχι σημαδεύοντας το θυμικό, αλλά προκαλώντας μας να σκεφθούμε. Το κάναμε με ενθουσιασμό, κι ας μην συμφωνούσαμε πάντα με όσα έγραφαν. Ο Παναγής ο Γαλιατσάτος, ο Τάκης Μίχας, ο Τάσος ο Παππάς, τα παιδιά του blog G700 (Γενιά των 700 ευρώ), ο Ζόραν Αντονόφσκι από τα Σκόπια, ο Γιώργος ο Δαράτος από τις Βρυξέλλες και ο Αλέξανδρος ο Μασσαβέτας από την Τουρκία έγραψαν κείμενα που δεν έβρισκες εύκολα στον υπόλοιπο ελληνικό Τύπο. Αλλά και ο Γιώργος Καισάριος, με τις προβλέψεις του περί αναπόφευκτης χρεωκοπίας της χώρας, πολύ πριν το μυριστούν οι περισσότεροι εγχώριοι αναλυτές, προκάλεσε αίσθηση. Η «Κασσάνδρα» μας δυστυχώς επιβεβαιώνεται μήνα μήνα...
Είχαμε τη δύναμη να πάμε εκεί όπου ήταν ανάγκη να βρίσκεται ένα πολιτικό σάιτ, εκεί όπου χρειάζονταν οι αναγνώστες μας να βρεθούμε, αν και κόστιζε. Κι ας μην «πουλούσε». Από το Press Room και τα άδυτα του Υπουργείου Εξωτερικών (το πρώτο σάιτ που διαπιστεύθηκε ποτέ εκεί), μέχρι τον Λευκό Οίκο, τα Ηλύσια Πεδία και την Γερμανική Καγκελαρία, ακολουθώντας τον πρωθυπουργό στην ιστορική του αυτή περιοδεία. Με καθημερινό ρεπορτάζ, παρασκήνιο και ανάλυση από τους πολύ καλούς συναδέλφους του πολιτικού ρεπορτάζ, Μαριτίνα Ζαφειριάδου και τον Γιώργο Μελιγγώνη.
Είχαμε τη δύναμη και την τύχη να εμπιστευθούμε και μία ομάδα ταλαντούχων νέων συντακτών. Απαιτώντας σκληρή δουλειά, αλλά αναγνωρίζοντας ως απολύτως δίκαιη και την οργή τους προς το σύστημα, σεβαστήκαμε το δικαίωμα τους στην διαφορετική άποψη αλλά και στην απεργία, κι ας μην συμφωνούσαμε πάντα. Ήταν τιμή μας και χαρά να συνεργαστούμε, όχι αμισθί, με νέους δημοσιογράφους με ευαισθησία και αρχές, όπως με τον Θάνο Σαρρή, την Αλίκη Χουλιάρα, τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο, κι όλους τους υπόλοιπους νέους συναδέλφους.
Οι προσπάθειες μας απέδωσαν καρπούς. Είχαμε για έναν ολόκληρο χρόνο σταθερή άνοδο της επισκεψιμότητας, φτάσαμε να έχουμε τελευταία σχεδόν 15 χιλιάδες ξεχωριστούς Έλληνες αναγνώστες, κάθε μέρα. Ξεπεράσαμε σε λίγους μήνες τις περισσότερες «μικρές» εφημερίδες σε αναγνωσιμότητα. Και ήμασταν διπλά περήφανοι, γιατί το πετύχαμε χωρίς «αίμα και σπέρμα». Υπουργοί μας έπαιρναν να παραπονεθούν ή να μας επαινέσουν (το πρώτο πάντα καλύτερο από το δεύτερο). Συνάδελφοι δημοσιογράφοι και φίλοι από όλο τον κόσμο μας έλεγαν πως μας διαβάζουν φανατικά.
Κάναμε όνειρα...
Είχαμε σχέδια...
Ωστόσο...
Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα θέλαμε. Δύο παράγοντες που δεν ήταν στο χέρι μας έπληξαν καίρια το newstime.gr. Πρώτον και κυριότερο, άλλαξαν δραματικά τα οικονομικά δεδομένα γύρω μας. Όταν ξεκινήσαμε τον Μάη του 2009, η Ελλάδα δεν ήταν σε κρίση, μάλιστα αυτάρεσκα πολλοί έλεγαν πως ο κρατισμός, η βαριά ασθένεια της χώρας ήταν παραδόξως και καταφύγιο από την διεθνή καταιγίδα. Έναν χρόνο μετά, ζούμε ίσως τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 60 ετών. Και οι περισσότεροι ψύχραιμοι αναλυτές θεωρούν πως τα πιο δύσκολα είναι μπροστά μας. Τί διαφήμιση να προσελκύσει ένα μικρό, ανεξάρτητο σάιτ όταν τα διαφημιστικά μπάτζετ κολοσσών τσεκουρώνονται; Πολύ λίγη...
Δεύτερον, η αγορά του ίντερνετ όσον αφορά στην ενημέρωση ωρίμασε ξαφνικά τον τελευταίο χρόνο. Ενώ για τουλάχιστον 10 χρόνια τα ενημερωτικά σάιτ ήταν ελάχιστα, ξαφνικά μέσα σε λίγους μήνες εμφανίστηκαν τουλάχιστον 10 καινούργια! Tvxs.gr, protagon.gr, ellispoint.gr, zoomnews.gr, newsit.gr, newsbeast.gr και πολλά πολλά άλλα άρχισαν να διαγκωνίζονται, προσπαθώντας απελπισμένα να αποσπάσουν ένα μικρό κομμάτι της «πίτας» από τα blogs και τα παραδοσιακά πόρταλ, κυρίως εφημερίδων, που ακόμη και αυτά ξύπνησαν και έκαναν lifting στο γερασμένο τους πρόσωπο μετά από 10 χρόνια και πλέον (flash.gr-nooz.gr, in.gr, enet.gr).
Κάναμε βέβαια και λάθη.
Κι έτσι...
Όχι μόνο δεν είχαμε πια ούριο άνεμο, αλλά βρεθήκαμε μπροστά και σε μία τέλεια καταιγίδα. Πρωτοφανής οικονομική κρίση που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα και, ξαφνικά, μεγάλος ανταγωνισμός, συχνά κι αθέμιτος.
Κάπως έτσι η δύναμη μας, η ελευθερία και οικονομική ανεξαρτησία μίας ομάδας δημοσιογράφων, έγινε θανάσιμη αδυναμία. Δεν θέλαμε να διεκδικήσουμε κρατική διαφήμιση όπως τόσοι άλλοι, αδιαφανώς και με αντάλλαγμα τη σιωπή μας. Δεν προσδεθήκαμε στο άρμα κανενός κόμματος και κανενός επιχειρηματία που θα μας στήριζε οικονομικά, χειραγωγώντας όμως τις ειδήσεις μας για ίδιον όφελος.
Φτάσαμε έτσι στο πάραδοξο των τελευταίων 2-3 μηνών: η «κίνηση» μας να ανεβαίνει σταθερά. Κι όμως, τα διαφημιστικά μας έσοδα, τα μόνα μας έσοδα, να μειώνονται σημαντικά!
Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Ξεκινήσαμε μία ομάδα συντακτών με καλή, μέτρια ή αδιάφορη δημοσιογραφική δουλειά, αλλά πάντως με αξιοπρέπεια, ελεύθεροι και με το κεφάλι ψηλά. Με αξιοπρέπεια, ελεύθεροι και με το κεφάλι ψηλά σταματάμε εδώ.
Ειλικρινά, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους κόπιασαν για το newstime.gr. Ήταν τιμή μου που συνεργαστήκαμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε όλους εσάς τους σχολιαστές, θεατές και αναγνώστες μας, όλους τους επισκέπτες του newstime.gr.
Από τις 12 Ιουλίου του 2010, αναστέλλεται η λειτουργία του newstime.gr, επ’αόριστον.
Γιώργος Νικολόπουλος
Αρχισυντάκτης newstime.gr
ΥΓ1 Ο Χρόνης λέει αντίο πάνω που είχαμε αρχίσει να «στρώνουμε», πάνω που νομίσαμε πως περάσαμε το steep learning curve του πως να φτιάξεις και να τρέξεις έναν πολιτικό διαδικτυακό τόπο ενημέρωσης στην Ελλάδα.
ΥΓ2 Κλείνω όπως είχαμε κλείσει όταν ξεκινούσαμε, απαντώντας τότε στην ερώτηση «τι είναι το newstime.gr;» Μας είχαν πει υπερβολικούς και ρομαντικούς ιδεαλιστές τότε. Ίσως και να είμαστε. Σήμερα πάντως, φαίνεται πως μάλλον και λίγα λέγαμε για τη σαπίλα που τόσο μας ενοχλεί γύρω μας...
"Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Απευθυνόμαστε στη σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων, που γνωρίζουν πολύ καλά πόσο φθαρμένο, για να μην πούμε σάπιο, είναι το πολιτικό και μιντιακό μας σύστημα, και θέλουν κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να μην υποτιμά την νοημοσύνη μας. Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές, συνομηλίκους με τους περισσότερους από εμάς, πολλοί από τους οποίους δηλώνουν απολιτίκ. Είναι κρίμα να μην συμμετέχουμε στα κοινά και να αποφασίζουν άλλοι στο όνομα μας. Μας νοιάζουν όλοι αυτοί που δεν αντέχουν άλλο να τους πίνει το αίμα η γενιά των γονιών μας, η γενιά των σημερινών εξηντάρηδων πάνω κάτω, που βαμπιρίζουν γαντζωμένοι στην καρέκλα ενώ ξέρουν πως ο χρόνος τους τελείωσε. Baby boomers ή θρυλική Γενιά του Πολυτεχνείου, δεν υπολόγισαν συλλογικά τις επόμενες γενιές. Έκαναν την Παιδεία μας κενό γράμμα. Άδειασαν τους κουμπαράδες των Ταμείων. Σπατάλησαν, μόλυναν, και τώρα έχουν και το θράσος να μιλούν για απείθαρχους, ατίθασους νέους ή κουκουλοφόρους. Φτάνει πια. Ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε να τα αλλάξουμε όλα. Μπορούμε;"
Πηγή: newstime.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ, τα σχόλιά σας να μην περιέχουν βωμολοχίες, να μην είναι γραμμένα σε greeklish και με κεφαλαία γράμματα και να μην περιέχουν οποιοδήποτε διαφημιστικό περιεχόμενο. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα δημοσιεύονται. Για οποιαδήποτε απορία ανατρέξτε στους όρους χρήσης του ιστολογίου.